Η Γερμανία παίρνει το… όπλο της

Η Γερμανία «πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμη».

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της, γνωστές ως Μπούντεσβερ, πρέπει να γίνουν «η ραχοκοκαλιά της αποτροπής και της συλλογικής άμυνας στην Ευρώπη».

Αυτό είναι μέσες-άκρες το πνεύμα των νέων κατευθυντήριων γραμμών της αμυντικής πολιτικής του Βερολίνου, που μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έκανε πλήρη μεταστροφή.

Σχεδόν οκτώ δεκαετίες μετά το τέλος του Β´ Παγκόσμιου Πολέμου, το Βερολίνο αποφάσισε να αποτινάξει την ενοχή του ναζιστικού παρελθόντος, περνώντας στην πλήρη στρατιωτικοποίηση της χώρας, ως αποτρεπτική ισχύ.

Το ανακοίνωσε προ έτους ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, όταν ανακοίνωσε τη  δημιουργία ειδικού ταμείου, ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αγορά σύγχρονων όπλων.

«Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο έθνος, με τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη, βρίσκεται στο κέντρο της ηπείρου», είπε πει, «και οι Ένοπλες Δυνάμεις της πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας, η καλύτερα εξοπλισμένη δύναμη στην Ευρώπη».

Σε ομιλία την Παρασκευή, δεσμεύτηκε ότι η γερμανική κυβέρνηση θα προσαρμόσει τον προϋπολογισμό της, ώστε οι Ένοπλες Δυνάμεις να έχουν «τους πόρους που χρειάζονται, ακόμη και μετά την εξάντληση του ειδικού ταμείου».

Επανέλαβε εμφατικά τη δέσμευση για εκπλήρωση του στόχου του ΝΑΤΟ για αύξηση των αμυντικών δαπανών σε τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ.

Βάσει του τρέχοντος προγραμματισμού, αναμένεται να επιτευχθεί  από του χρόνου.

Σε αυτό το πλαίσιο ανακοινώθηκε και η νέα αμυντική πολιτική της Γερμανίας, με ένα έγγραφο 19 σελίδων.

Θα είναι καθοριστικές για 183.000 στρατιώτες και 80.000 πολιτικούς υπαλλήλους της Μπούντεσβερ.

«Κοινός μας στόχος είναι να μπορούμε να ζούμε ειρηνικά, ελεύθερα και με ασφάλεια στη χώρα μας στο μέλλον», αναφέρεται στο κείμενο.

«Η Μπούντεσβερ είναι βασικό εργαλείο της άμυνάς μας απέναντι στις στρατιωτικές απειλές. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να είναι ικανή για πόλεμο σε όλους τους τομείς».

Όπως πάντως παραδέχθηκε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, η μεταρρύθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων θα πάρει χρόνο, έπειτα από «δεκαετίες παραμέλησης».

Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς σε πρόσφατη επίσκεψη σε αεροπορική βάση στη Γερμανία

Η Μπούντεσβερ σε νέες… περιπέτειες

Η τελευταία φορά που η γερμανική κυβέρνηση είχε παρουσιάσει αντίστοιχο πλαίσιο κατευθυντήριων γραμμών αμυντικής πολιτικής ήταν το 2011.

Έκτοτε έχουν πολλά και ριζικά αλλάξει.

Πρώην στενός εταίρος της Γερμανίας, «η Ρωσική Ομοσπονδία θα παραμείνει η μεγαλύτερη μόνιμη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στον ευρωατλαντικό χώρο», υπογραμμίζεται στο νέο έγγραφο αμυντικής πολιτικής.

«Ο επιθετικός πόλεμός κατά της Ουκρανίας, ο οποίος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, επανέφερε τον πόλεμο στην Ευρώπη».

Τον περιγράφει ως «σημείο καμπής στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας και στη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες».

Σε αυτό το φόντο, οι κατευθυντήριες γραμμές αναφέρουν ως ειδικά καθήκοντα την άμυνα του γερμανικού εδάφους.

Κατά επιθέσεων στο έδαφος συμμάχων, καθώς και τρομοκρατικών και υβριδικών απειλών.

Την εδραίωση των διατλαντικών και ευρωπαϊκών αμυντικών δυνατοτήτων.

Για να συμβούν αυτά, τονίζεται, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στη γερμανική κυβέρνηση και τον στρατό θα πρέπει να αναλάβουν δράση για την επιτάχυνση της αγοράς απαραίτητου οπλικού εξοπλισμού και πυρομαχικών.

Ζητείται ταχύτερη ανάθεση συμβάσεων, ακόμη και με αλλαγές στη νομοθεσία εάν είναι απαραίτητο.

Κατά τον υπουργό Άμυνας Πιστόριους, πρόκειται για τη φάση της «ενηλικίωσης της Γερμανίας όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας».

Ως δείγμα αυτής προβάλλεται, δε, το σχέδιο ανάπτυξης ταξιαρχίας στη νατοϊκή σύμμαχο Λιθουανία, 82 χρόνια μετά την εισβολή των ναζιστικών στρατευμάτων στην ΕΣΣΔ με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Με την παρουσία 4.000 Γερμανών στρατιωτών στα εδάφη της χώρας της Βαλτικής, μεταξύ του ρωσικού θύλακα του Καλίνινγκραντ και της Λευκορωσίας, «υποστηρίζουμε την ασφάλεια των συμμάχων μας, ακριβώς όπως κάνουν οι συμμαχικές δυνάμεις της Γερμανίας εδώ και δεκαετίες», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο νέο έγγραφο αμυντικής πολιτικής.

«Με τον τρόπο αυτό, αποδεικνύουμε την προθυμία και την ευθύνη μας να ηγηθούμε».

Γερμανοί στρατιώτες σε άσκηση, σε βάση στην Κολωνία

«Χρυσές» δουλειές σε «κινούμενη άμμο»

Η αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων γίνεται σε μια πολιτικά ευαίσθητη συγκυρία στη Γερμανία, από οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής σκοπιάς.

Η τρικομματική κυβέρνηση συνασπισμού διέρχεται βαθιάς κρίσης.

Τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας δείχνουν να «ξεθωριάζουν».

Ενόψει και των ευρωεκλογών, ο προβληματισμός περισσεύει για την άνοδο του ακροδεξιού AfD, που είναι σταθερά πλέον δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις.

Ή ακόμη και για τον βαθμό απήχησης εξτρεμιστικών κύκλων στον στρατό και στα σώματα ασφαλείας, μετά τα ερωτήματα που γέννησε η υπόθεση με τους «Πολίτες του Ράιχ».

Η δυσοίωνη κατάσταση της γερμανικής οικονομίας και οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις που σηματοδοτούν δύο ταυτόχρονοι πόλεμοι -στην Ουκρανία και στη Λωρίδα της Γάζας- κάνουν το κλίμα ακόμη πιο ρευστό.

Ο μοναδικός πραγματικά ωφελημένος μέχρι στιγμής στη Γερμανία δείχνει να είναι η αμυντική βιομηχανία της.

Η κορυφαία στη χώρα κατασκευάστρια όπλων Rheinmetall AG προχώρησε πρόσφατα σε κοινοπραξία με την ουκρανική κρατική αμυντική βιομηχανία JSC (πρώην Ukroboronprom).

Σε πρώτη φάση αφορά τη συντήρηση και επισκευή δυτικού εξοπλισμού που έχει σταλεί στο Κίεβο.

Σε δεύτερη φάση, υπάρχουν σχέδια για κοινή παραγωγή.

Παράλληλα, έκλεισε συμφωνία αγνώστου ύψους με τη γερμανική κυβέρνηση για την παραγωγή 100.000 όλμων 120mm για την Ουκρανία, με «την παράδοση να αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα και να παραταθεί τα επόμενα δύο χρόνια».

Την ίδια ώρα, οι φετινές γερμανικές εξαγωγές όπλων στο Ισραήλ «είναι 10πλάσιες σε σχέση με το 2022, με τις περισσότερες άδειες να έχουν εγκριθεί μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου» της Χαμάς, σύμφωνα με τους Financial Times.

Με μέχρι στιγμής τζίρο 300 εκατομμύρια ευρώ από τις πωλήσεις «ευαίσθητου στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων» στο Τελ Αβίβ, αναφέρει το δημοσίευμα, «185 από τις 218 άδειες» χορηγήθηκαν εν μέσω του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.

Επικαλούμενο μάλιστα κυβερνητικές πηγές στο Βερολίνο, κάνει λόγο για τη συγκρότηση «ομάδα εργασίας επιφορτισμένη με την επίσπευση των ισραηλινών αιτημάτων».