Εξήντα τρία χρόνια ο Δρόμος της Δόξας του Χόλιγουντ έχει φιλοξενήσει στο διάβα του περίπου 3.000 αστέρια.

Αυτό το κομμάτι πεζοδρομίου μήκους 2.1 χιλιομέτρων, ανατολικά προς τα δυτικά στη διάσημη λεωφόρο, επεκτάθηκε πριν μερικά χρόνια για να φιλοξενήσει κι άλλους αστέρες της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος στα πλακάκια του.

Ο λόγος φυσικά και δεν είναι το θέαμα, αλλά τα έσοδα που αποφέρει, αφού αποτελεί τόπο επίσκεψης περίπου 10 εκατομμυρίων τουριστών σε ετήσια βάση.

Στην Πόλη των Αγγέλων όλα μπορούν να συμβούν

Είναι άνθρωποι που θέλουν να δουν από κοντά τα αστέρια που χαρίστηκαν στους αγαπημένους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μουσικούς και προσωπικότητες της τηλεόρασης, με την ελπίδα ότι ίσως κατά τύχη πέσουν πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους στην Πόλη των Αγγέλων, όπου όλα μπορούν να συμβούν.

Το όνειρο όμως φαίνεται ότι έσβησε όχι νωρίς, αλλά μάλλον τελειωτικά, αφού όπως γράφει ο Guardian, η πιο συχνή παρατήρηση των επισκεπτών του τα τελευταία χρόνια είναι ότι μυρίζει πολύ άσχημα, σαν ουρητήριο, όλη η περιοχή, ότι τα περισσότερα πλακάκια είναι χαλασμένα ή ανήκουν σε ανθρώπους που δεν είναι τόσο γνωστοί εκτός ΗΠΑ και ότι μάλλον πρόκειται για σημείο συνάντησης μικροεμπόρων ναρκωτικών ουσιών, που δεν διστάζουν να ξεμπροστιάσουν την άλλη εικόνα της Αμερικής, εκεί όπου μέχρι χθες συντηρούνταν αναλλοίωτο το παραμύθι για την περίφημη γη της ελευθερίας και των ίσων ευκαιριών.

Τα πολλά προβλήματα κάτω από το αμερικανικό χαλί

Βρόμικα αστέρια στο δρόμο, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, αποδίδοντας στον χαρακτηρισμό της διττό νόημα, αφού αναφέρεται και στο αστέρι του Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο από το 2017, οπότε παρουσιάστηκε, έχει καταστραφεί και ξαναφτιαχτεί αναρίθμητες φορές, με αποτέλεσμα οι ντόπιοι να ζητούν την απόσυρση του μια και καλή.

Η Αμερική, όμως, υπενθυμίζει και εκεί ότι σπάνια κοιτά τα προβλήματα της κατά πρόσωπο και προτιμά να τα κρύβει κάτω από το χαλί, αφήνοντας αμετακίνητο όχι μόνο το αστέρι του πρώην προέδρου, που λίγο έλειψε να τινάξει τη χώρα στον αέρα με την αρχική αδιάφορη αντιμετώπιση του απέναντι στον κοροναϊό (ένα από τα λίγα καταστροφικά που έκανε), αλλά και ατόμων, όπως ο Μπιλ Κρόσμπι, που έχει κατηγορηθεί για 60 βιασμούς και ο Σπέιντ Κούλεϊ, που χτύπησε την εν διαστάσει σύζυγο του μέχρι θανάτου το 1961.

Και κάπως έτσι ο Δρόμος της Δόξας έγινε Δρόμος της Ντροπής.