13 Νοεμβρίου 2015: Ο πόλεμος ήρθε απροειδοποίητα κάτω από το παράθυρό μου

«Ήταν 21.40 μ.μ. Εκείνη την Παρασκευή δεν ήξερα καν ότι υπήρχε συναυλία στο Bataclan. Δούλευα στο σπίτι μου πάνω σε ένα άρθρο… Σύντομα, ανάμεσα στις υπόκωφες εκρήξεις, άκουσα κραυγές και ουρλιαχτά… Δεν ήταν κάποια συμπλοκή. Ήταν το χάος, ο τρόμος και η φρίκη…».

Ο Ντανιέλ Ψενί είναι δημοσιογράφος της Monde. Το μοιραίο βράδυ δούλευε από το σπίτι του, που βλέπει την πίσω πλευρά του Bataclan. Είναι ο άνθρωπος που έναν χρόνο πριν τραβούσε τις συγκλονιστικές εικόνες με τους ανθρώπους πανικόβλητους να προσπαθούν να δραπετεύσουν από τις εξόδους ασφαλείας και μία έγκυο κρεμασμένη από παράθυρο προκειμένου να κρυφτεί από τους τζιχαντιστές που σκόρπισαν τον θάνατο. Ο ίδιος τραυματίστηκε στην προσπάθειά του να σώσει κάποιον από τον δρόμο.

Ο Ψενί δούλευε με την τηλεόραση ανοιχτή. Καθώς οι ήχοι μπλέκονταν μεταξύ τους, εκείνος ήταν βέβαιος ότι έρχονταν από την τηλεόραση. Μέχρι που οι ήχοι έγιναν κραυγές αγωνίας και ουρλιαχτά για βοήθεια. Έτρεξε στο παράθυρο, όπου αντίκρυσε τον απόλυτο τρόμο, εικόνες που του θύμισαν την 11η Σεπτεμβρίου. Ξεκίνησε να τραβάει βίντεο από το κινητό του…

«Κάλεσα την αστυνομία», θυμάται σήμερα στη Monde. «Καμία απάντηση. Έπειτα τηλεφώνησα στην εφημερίδα, για να τους πει ότι κάτι πολύ σοβαρό συνέβαινε στο Bataclan. Από εκεί πληροφορήθηκε για το χτύπημα στο Stade de France.

Όταν ο Ψενί πίστεψε ότι οι πυροβολισμοί είχαν τελειώσει, αποφάσισε να κατέβει στον δρόμο. Άνοιξε την πόρτα του κτιρίου. Ένας άνδρας κείτονταν στην άκρη. Ο γάλλος δημοσιογράφος τον τράβηξε μέσα. Χτυπήθηκε και εκείνος στο αριστερό χέρι. Ο τρομοκράτης πυροβολούσε από το παράθυρο του θεάτρου.

Ο άνθρωπος που έσωσε ο Ψενί ήταν Αμερικανός. Είχε χτυπηθεί στο πόδι. Ήταν παγωμένος και έκανε εμετό. Η μοναδική επιλογή του Ψενί ήταν να συμβουλευτεί έναν φίλο γιατρό για τις πρώτες βοήθειες. Περίπου πέντε ώρες μετά κατάφεραν να διακομιστούν στο νοσοκομείο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ