Η ταμοξιφαίνη προλαμβάνει την επανεμφάνιση του καρκίνου του μαστού

Ο καρκίνος του μαστού είναι λιγότερο πιθανό να επανεμφανιστεί στις γυναίκες που έχουν κάνει μακροχρόνια θεραπεία για τη νόσο με ταμοξιφαίνη, αποφαίνεται βρετανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας.

Η μελέτη είναι σκέλος μιας ευρύτερης διεθνούς κλινικής δοκιμής, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί.

Η ταμοξιφαίνη, που είναι διαθέσιμη και ως γενόσημο φάρμακο, χρησιμοποιείται χρόνια τώρα ειδικά σε νεαρές προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με πρώιμου σταδίου καρκίνο του μαστού που ανταποκρίνεται στα οιστρογόνα. Συνήθως οι ασθενείς παίρνουν ταμοξιφαίνη αμέσως μετά την χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου ή την χημειοθεραπεία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 70% των καρκίνων του μαστού έχουν θετικούς υποδοχείς οιστρογόνων, δηλαδή πυροδοτούνται από τις συγκεκριμένες γυναικείες ορμόνες.

Σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες, οι γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο καρκίνο του μαστού πρέπει να κάνουν θεραπεία με ταμοξιφαίνη για πέντε χρόνια. Για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες προτείνεται επίσης η θεραπεία με ραλοξιφαίνη, έναν τροποποιητή των οιστρογονικών υποδοχέων.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της βρετανικής μελέτης, αυξάνονται μεν οι παρενέργειες (καρκίνος ενδομητρίου, θρόμβωση, εγκεφαλικό επεισόδιο) από την παρατεταμένη χρήση της ταμοξιφαίνης, αλλά τα συνολικά οφέλη είναι περισσότερα από τους κινδύνους.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, συγκριτικά με τη μη λήψη ταμοξιφαίνης, η δεκαετής χρήση του φαρμάκου μειώνει το ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού κατά το ένα τρίτο τα πρώτα δέκα χρόνια και στο μισό μετά από τη δεκαετία.

Την περίοδο 1991 – 2005, 6.953 γυναίκες στη Μ. Βρετανία που έπαιρναν ταμοξιφαίνη για πέντε χρόνια, με τυχαία επιλογή είτε συνέχισαν την θεραπεία, είτε την διέκοψαν. Στην ομάδα της δεκαετούς χρήσης ο καρκίνος επανεμφανίστηκε στο 16,7% των περιπτώσεων, ενώ στην ομάδα της πενταετούς χρήσης το ποσοστό ήταν 19,3%.

Η μακροχρόνια χρήση επίσης μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες που συνέχισαν τη θεραπεία με ταμοξιφαίνη είχαν 25% χαμηλότερο ποσοστό υποτροπής και 23% χαμηλότερη θνησιμότητα, συγκριτικά με τις γυναίκες που είχαν σταματήσει τη θεραπεία μετά από τη συμπλήρωση της πενταετίας.

Οι βρετανοί επιστήμονες δεν κατέγραψαν επιπλέον συχνότητα εγκεφαλικών επεισοδίων μετά τη δεκαετή χρήση της ταμοξιφαίνης, αλλά ο κίνδυνος καρκίνου του ενδομητρίου ήταν όντως υψηλότερος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, για κάθε θάνατο από καρκίνο του ενδομητρίου που συνέβη ως παρενέργεια της μακροχρόνιας θεραπείας με ταμοξιφαίνη, είχαν προληφθεί 30 θάνατοι από καρκίνο του μαστού.
«Μέχρι σήμερα υπήρχαν αμφιβολίες για το αν η διαρκής χρήση της ταμοξιφαίνης μετά την πενταετία αξίζει τον κόπο, η έρευνα ωστόσο αποδεικνύει ότι αξίζει να δοκιμάσουμε την δεκαετή θεραπεία με ταμοξιφαίνη στον καρκίνο του μαστού», εξηγεί ο Δρ Ρίτσαρντ Γκρέι, επικεφαλής ερευνητής και καθηγητής Ιατρικής Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.