«Φόρμες και αντιθέσεις» της Σοφίας Βάρη στην Αγορά του Νιάρχος

Μετά από πολυάριθμες εκθέσεις στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική, η γλύπτρια Σοφία Βάρη, επιστρέφει στις ρίζες της στην Ελλάδα, με την έκθεση Φόρμες και Αντιθέσεις. Δεκαέξι ασπρόμαυρα γλυπτά μνημειακών διαστάσεων, δεσπόζουν στην Αγορά του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από την 01/09 έως τις 07/10 και συνομιλούν με το κτίριο του ΚΠΙΣΝ και το ελληνικό φως.

Τα δεκαέξι γλυπτά της έκθεσης Φόρμες και Αντιθέσεις, αποτελούν την πιο ώριμη δουλειά της Σοφίας Βάρη, έχοντας δημιουργηθεί την τελευταία δεκαετία. Η ίδια βλέπει τον εαυτό της ως γλύπτρια που ζωγραφίζει και φτιάχνει κολλάζ, συνεπώς και η δουλειά της αναπτύσσεται γύρω από τα στοιχεία του φωτός και του όγκου. Εμπνέεται από τις καθαρές και απλές φόρμες της κυκλαδικής τέχνης και την τέχνη των Ολμέκων στο Μεξικό. Στα γλυπτά της Σοφίας Βάρη μπορεί κανείς να διακρίνει το αρμονικό πάντρεμα των αντιθέσεων: βαρύ κι ελαφρύ, σταθερό και κινούμενο, φωτεινό και σκοτεινό, συμπαγές κι εύθραυστο, κάτι που εύκολα διαπιστώνει κανείς και στην έκθεση στο ΚΠΙΣΝ.

Για τη συγκεκριμένη έκθεση, η Βάρη κινήθηκε μόνο σε μία ασπρόμαυρη παλέτα, λόγω τόσο της γοητείας που της ασκεί το ελληνικό φως όσο και της ιδιοσυγκρασίας του κτιρίου. Η γλύπτρια, αντιμέτωπη με ένα κτίριο μινιμαλιστικών, σχεδόν αυστηρών, αναλογιών, επιλέγει όγκους που μεταδίδουν μια αίσθηση αρμονίας – μια ισχυρή αλλά όχι δεσπόζουσα παρουσία. Η ίδια εξηγεί: «Η ενσωμάτωση των μεγάλης κλίμακας γλυπτών μου στο περιβάλλον είναι πρωταρχικής σημασίας. Θέλω να φαίνονται σαν να ήταν εκεί πάντα.»

Η κατασκευή του κάθε γλυπτού που παρουσιάζεται στην έκθεση ακολουθεί μία συγκεκριμένη διαδικασία. Η Βάρη ξεκινά με τη σύλληψη της ιδέας και τρεις ή τέσσερις όγκους με ασαφή και μη προκαθορισμένη φόρμα. Προχωρά στην κατασκευή γλυπτών ενός μέτρου από πλαστελίνη, τα όποια παίρνουν σχήμα σταδιακά μέσα στα χέρια της. Όταν έχουν ολοκληρωθεί τα γλυπτά, τότε αποφασίζει ποιο από αυτά αξίζει να γίνει μνημειακό γλυπτό. Μνημειακό όχι με την κυριολεκτική έννοια της λέξης αλλά όπως η ίδια η Βάρη ορίζει τη λέξη μνημειακός- δηλαδή ως προς τη δύναμη που εκπέμπει η φόρμα του. Όταν το γλυπτό πάρει το χρίσμα της μεταμόρφωσης, κατασκευάζεται ένα πήλινο πρόπλασμα υποστηριζόμενο από μεταλλική θωράκιση. Η κλίμακα αποφασίζεται σε αυτή τη φάση και με τη τεχνική του χαμένου κεριού (lost-wax casting) σε μονοκόμματη μήτρα, γίνεται η χύτευση του μπρούτζου. Η πατίνα των γλυπτών είναι μαύρη και εν συνεχεία η Βάρη αποφασίζει τη χρωματική σύνθεση κάθε έργου με σκοπό να τονίσει το ρυθμό του. Η μπογιά που χρησιμοποιεί είναι η ίδια που χρησιμοποιείται και για την βαφή των αεροσκαφών.

Βιογραφικό

Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940, από Έλληνα πατέρα και Ουγγαρέζα μητέρα και έζησε μέρος της παιδικής της ηλικίας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας.Σπούδασε στην
Αγγλία και τη Γαλλία (École des Beaux-Arts, Παρίσι, 1958) όπου γνώρισε τα τότε νέα ρεύματα της γλυπτικής, τον Κυβισμό και τον Σουρεαλισμό. Το έργο της είναι μία αναζήτηση φόρμας και ισορροπίας, βαθιά επηρεασμένο από την κυκλαδική τέχνη, καθώς και την
τέχνη των Μάγια, των αρχαίων Αιγυπτίων, των Ολμέκων, αλλά και την Μπαρόκ αισθητική.

Τα ονόματα πολλών γλυπτών της προέρχονται από την Ελληνική Μυθολογία, ενώ το καλλιτεχνικό της όνομα «Βάρη» είναι εμπνευσμένο από το χωριό στο οποίο ζούσε η οικογένειά της στην Ελλάδα. Από το 1976 είναι παντρεμένη με τον γνωστό Κολομβιανό καλλιτέχνη Φερνάντο Μποτέρο. Εκτός από τα μπρούτζινα γλυπτά, η Σοφία Βάρη είναι γνωστή για τα κολλάζ, και τα έργα της με λάδι και ακουαρέλες, τα οποία συνδυάζουν αυστηρές γεωμετρικές γραμμές και αισθησιακές καμπύλες.

Η δουλεία της έχει παρουσιαστεί παγκοσμίως σε πολυάριθμα μουσεία και γκαλερί όπως το Palazzo Vecchio στη Φλωρεντία, το Palazzo Bricherassio στο Τορίνο, το Ludwig Museum στο Κόμπλεντς, και το Pera Museum στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε χώρους όπως η Piazza del Casino στο Μόντε Κάρλο και ο Ναός του Κομφούκιου στο Πεκίνο ενώ έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 100 προσωπικές εκθέσεις. Σήμερα ζει και εργάζεται μεταξύ Ελλάδας, Παρισιού, Μονακό και Πιετρασάντα. Γλυπτά της βρίσκονται μεταξύ άλλων στο Παρίσι, τη Ρώμη, το Μόντε Κάρλο, το Μπάντεν Μπάντεν, τη Γενεύη, τη Μαδρίτη, και την Καρταχένα της Κολομβίας.

Διάρκεια Έκθεσης:

Σάββατο 01/09 – Κυριακή 07/10
06.00-00.00