Πώς το «P*ssy Rap» βοηθά στην καταπολέμηση του μισογυνισμού

Από τη γέννηση του χιπ-χοπ, η ραπ κουλτούρα υπήρξε ένας ανδροκρατούμενος «τόπος». Οι γυναίκες έπρεπε να αγωνιστούν για το δικαίωμα να υπάρχουν δίπλα στους άντρες συναδέλφους τους, να έχουν αυτονομία πάνω στο σώμα τους και να ραπάρουν χωρίς όρια.

Δεν είναι μυστικό ότι η κουλτούρα του χιπ-χοπ τρέφεται εγγενώς από τον μισογυνισμό και την πατριαρχία– οι γυναίκες ράπερ έχουν εξοβελιστεί, ενώ οι άντρες συνάδελφοί τους επωφελούνται. Αλλά τα τελευταία χρόνια, μια πληθώρα γυναικών ράπερ εμφανίστηκαν, δρομολογώντας μια αναζωπύρωση των σεξουαλικά ανοιχτών στίχων που έχουν ταρακουνήσει την mainstream μουσική, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμα και την πολιτική.

View this post on Instagram

A post shared by Lil’ Kim (@lilkimthequeenbee)

Σε μια εποχή όπου ο ρατσισμός και ο σεξισμός απειλούσαν την προστασία και την ανεξαρτησία των μαύρων γυναικών, οι τραγουδίστριες των μπλουζ διεκδίκησαν με δυναμισμό τη σεξουαλικότητα τους

Ναι, οι γυναίκες στη μουσική πάντοτε μιλούσαν για τις σεξουαλικές τους αρετές- οι γυναίκες ράπερ απλώς συνεχίζουν μια μακρά και ισχυρή παράδοση των μαύρων γυναικών που διεκδικούν ηχηρά τη δική τους σεξουαλικότητα, κυρίως υπό την ομπρέλα του «pussy rap».

«Βρώμικα μπλουζ»

Για την 50ή επέτειο του χιπ-χοπ, είναι σημαντικό να τιμήσουμε εκείνες που γέννησαν και συνέχισαν να εξελίσσουν το υποείδος – μία από τις πιο ευδιάκριτες μορφές αυτής της μακρόχρονης κληρονομιάς των μαύρων γυναικών καλλιτεχνών που αψηφούν τα επιζήμια στερεότυπα.

Παρά τις σεξιστικές και ρατσιστικές αντιδράσεις που δέχεται αυτή η μουσική, αυτές οι καλλιτέχνιδες του χιπ-χοπ θα συνεχίσουν να απελευθερώνουν άλλες γυναίκες με τα σαφή, ειλικρινή και ριζοσπαστικά ραπ τους.

Όπως και το χιπ-χοπ, έτσι και τα μπλουζ ήταν ανδροκρατούμενα και καλλιέργησαν τις πρώτες μορφές τραγουδιών γεμάτων σεξ με ένα υποείδος γνωστό ως «βρώμικα μπλουζ», τα οποία συχνά αντικειμενοποιούσαν τις γυναίκες.

View this post on Instagram

A post shared by Megan Thee Stallion (@theestallion)

Σε μια συνέντευξη του 1997 στο PAPER με την αείμνηστη bell hooks, η Lil’ Kim μοιράστηκε τις σκέψεις της για το γεγονός ότι επαινέθηκε ως παράδειγμα σέξι φεμινισμού, για το ότι αποκαλείται πόρνη και για το ότι καταδικάζεται για το γεγονός ότι πήγε πίσω την απελευθέρωση των γυναικών

Εξαιτίας της πρόστυχης φύσης του είδους, αυτά τα τραγούδια σπάνια έφταναν στο ραδιόφωνο και αναπαράγονταν κυρίως στα τζουκ-μποξ. Το 1924, η τραγουδίστρια των μπλουζ Ma Rainey ηχογράφησε το «Shave ‘Em Dry», ενώνοντας τέλεια τα δαιμόνια φωνητικά της με τα σεξουαλικά αποχρωματισμένα λόγια.

Ο δίσκος της γέννησε διάφορες εκδοχές, συμπεριλαμβανομένου του κομματιού της Lucille Bogan, το οποίο είναι εύκολα ένα από τα πιο διεγερτικά μπλουζ τραγούδια στην ιστορία. «Έχω ρώγες στα βυζ*ά μου μεγάλες σαν την άκρη του αντίχειρα μου. Έχω κάτι ανάμεσα στα πόδια μου που θα κάνει έναν νεκρό να τελειώσει», ξεκινάει ο δίσκος.

«Let’s Talk About Sex»

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, η Bogan συνέχισε να αντιμετωπίζει χωρις ενδοιασμούς το σεξ, κυκλοφορώντας λάγνα κομμάτια όπως το «Til The Cows Come Home» και το «Tricks Ain’t Walkin’ No More», στα οποία διηγείται ιστορίες για σεξουαλικές πράξεις με τον σύντροφο της και για τις εμπειρίες της ως εργαζόμενη στο σεξ.

Σε μια εποχή όπου ο ρατσισμός και ο σεξισμός απειλούσαν την προστασία και την ανεξαρτησία των μαύρων γυναικών, οι τραγουδίστριες των μπλουζ διεκδίκησαν με δυναμισμό τη σεξουαλικότητα τους. Όπως γράφει η Angela Davis στο «Blues Legacies and Black Feminism», «η σεξουαλικότητα ήταν ένα από τα λίγα πεδία στα οποία οι Αφροαμερικανίδες μπορούσαν να έχουν αυτονομία -και έτσι να διαχωρίσουν «χειροπιαστά» τη σύγχρονη θέση τους από την ιστορία της υποδούλωσης».

View this post on Instagram

A post shared by Doja Cat (@dojacat)

Καθώς τα είδη της μαύρης μουσικής αναπτύσσονταν κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, οι γυναίκες καλλιτέχνιδες επέμεναν να απεξαρτώνται από την αντικειμενοποίηση, διεκδικώντας την κοινωνική, οικονομική και πολιτική τους ελευθερία.

Στη δεκαετία του ’70, η Millie Jackson και η Betty Davis ηγήθηκαν της επίθεσης σε κομμάτια γεμάτα υπονοούμενα με το «The Rap» και το «Your Man My Man», όπου αψήφησαν την αντίληψη ότι «αυτός είναι ο κόσμος των ανδρών» και, αντίθετα, γιόρτασαν την αντικειμενοποίηση των ανδρών ενάντια σε soulful, γεμάτα μπάσα beats. Στη συνέχεια, στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, οι Salt-N-Pepa έγιναν πολύ ανοιχτές με τα σεξουαλικά υπονοούμενα τραγούδια τους, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου ύμνου τους, «Let’s Talk About Sex».

Καυχησιάρικες «μπάρες»

Τον Νοέμβριο του 1996, όμως, δύο γυναίκες από το Μπρούκλιν θα άλλαζαν για πάντα το mainstream hip-hop, βάζοντας το pussy στο βάθρο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με διαφορά μόλις τεσσάρων ημερών, η Lil’ Kim και η Foxy Brown κυκλοφόρησαν τα ντεμπούτο άλμπουμ τους, «Hard Core» και «Ill Na Na», κάνοντας ποδαρικό στα charts Billboard 200 στο Νο. 11 και Νο. 7, αντίστοιχα.

Σύμφωνα με τον ιστορικό του χιπ-χοπ και συγγραφέα , η μορφή με την οποία αποκάλυπταν τις σεξουαλικές τους απολαύσεις και επιθυμίες έδωσε για πρώτη φορά το έναυσμα για τον όρο pussy rap – αν και τότε, χρησιμοποιούνταν κυρίως από απαξιωτικούς άνδρες.

Παρ’ όλα αυτά, oι καυχησιάρικες «μπάρες» τους πυροδότησαν μια πρόστυχη αναγέννηση με ονόματα όπως οι Gangsta Boo, Missy Elliott, Trina και Khia, να εδραιώνουν στη συνέχεια το υποείδος pussy rap στην ιστορία του χιπ-χοπ.

Παρά το γεγονός ότι οι άντρες ράπερ χρησιμοποιούν τη σεξουαλικότητα των γυναικών ως μέσο για την επιτυχία, οι γυναίκες ράπερ είναι αυτές που παραμένουν υπερβολικά προσεκτικές για το στιχουργικό τους περιεχόμενο, ειδικά όταν πρόκειται να μιλήσουν για p*ssy. Τα επιτεύγματα της Lil’ Kim για παράδειγμα συνοδεύτηκαν από πολλές καταδίκες και άσεμνα σχόλια.

Λογοκριμένες «μητέρες»

Σε μια συνέντευξη του 1997 στο PAPER με την αείμνηστη bell hooks, η Lil’ Kim μοιράστηκε τις σκέψεις της για το γεγονός ότι επαινέθηκε ως παράδειγμα σέξι φεμινισμού, για το ότι αποκαλείται πόρνη και για το ότι καταδικάζεται για το γεγονός ότι πήγε πίσω την απελευθέρωση των γυναικών.

«Έχουμε ανθρώπους όπως ο Too Short, ο Luke Skyywalker [των 2 Live Crew], ο Biggie [Smalls], ο Elvis Presley, ο Prince, που είναι πολύ, πολύ, πολύ σεξουαλικοί και δεν τους βρίζουν. Αλλά ξαφνικά, έχουμε μια γυναίκα που τυχαίνει να είναι ράπερ, όπως εγώ, και το ότι το κάνω είναι λάθος», εξήγησε. «Και επειδή μου αρέσει να το κάνω, είναι ακόμα πιο λάθος, επειδή παλεύουμε χρόνια ως γυναίκες να κάνουμε τα ίδια πράγματα που κάνουν οι άντρες».

View this post on Instagram

A post shared by Ice Spice (@icespice)

Τα τέλη της δεκαετίας του 2010 έδωσαν το έναυσμα για μια νέα εμφάνιση γυναικών ράπερ, όπως η Cardi B, η Megan Thee Stallion, η Doja Cat, η Latto και οι City Girls, οι οποίες μιλούσαν με περηφάνια για το σεξ και καλούσαν τους άντρες να παίζουν με το αιδοίο τους και όχι με τα συναισθήματά τους. Παρά τις απελευθερωμένες αυτές αποκαλύψεις και τα beats, εξακολουθούσαν να δέχονται κριτική.

Αλλά ένα νέο κύμα γυναικών ράπερ – συμπεριλαμβανομένων των Ice Spice, GloRilla και Lola Brooke – είναι σαφές ότι ακολουθούν το πρότυπο που έθεσαν οι λογοκριμένες «μητέρες» τους, αποκαλώντας «απροκάλυπτα» τους άνδρες munches και απαλλάσσοντας τις ευατές τους από τα f*ckbois.

Πηγή: popsugar | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Cardi B – WAP feat. Megan Thee Stallion | YouTube