Το χρήμα «μπορεί να αγοράσει την ευτυχία μέχρι ένα όριο»

Έχει τιμή η ευτυχία; Η απάντηση εξαρτάται από το τι εννοεί κανείς ευτυχία, απαντά μελέτη νομπελίστα ψυχολόγου στις ΗΠΑ.

Η αίσθηση ευεξία -το πόσο χαμογελάει κανείς στην καθημερινότητά του- αυξάνεται γενικά όσο ανεβαίνει το εισόδημα, η σχέση αυτή όμως παύει να ισχύει πέρα από το όριο των 75.000 δολαρίων το χρόνο.

Από την άλλη, η αίσθηση ικανοποίησης από τη ζωή -μια διαφορετική παράμετρος της ευτυχίας, που αφορά το πόσο εκτιμά κανείς τη δουλειά, την οικογένειά του κ.λ.π- εξαρτάται περισσότερο από τα λεφτά και συνεχίζει να ανεβαίνει τουλάχιστον μέχρι τα 180.000 δολάρια το χρόνο.

Η μελέτη του νομπελίστα Ντάνιελ Κάνμαν, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, βασίστηκε στις απαντήσεις 450.000 Αμερικανών που συμμετείχαν σε έρευνα της εταιρείας Gallup το διάστημα 2008-09.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Proceedings of the National Academy of Sciences.

Εξαρτάται από τον ορισμό

Η μελέτη της ευτυχίας είναι ένα σχετικά νέο ερευνητικό πεδίο που απασχολεί ψυχολόγους, οικονομολόγους και πολιτικούς όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια.

Ορισμένες προηγούμενες μελέτες για το θέμα έδειχναν ότι η ευτυχία παύει να αυξάνεται σε συνάρτηση με τον πλούτο όταν κανείς ξεπερνά το όριο της φτώχιας.

Σύμφωνα όμως με τον Κάνμαν και τον συνεργάτη του Ανγκους Ντίτον, πολλές παλαιότερες μελέτες πάσχουν από μια αδυναμία να ξεχωρίσουν την «αίσθηση ευεξίας» (well-being) από την «εκτίμηση της ζωής» (life evaluation).

Η αίσθηση ευεξίας αναφέρεται κυρίως στο πόσο χαρούμενος και χαλαρός νιώθει κανείς στην καθημερινότητά του, ενώ η εκτίμηση της ζωής αφορά το πόσο ικανοποιημένος νιώθει με την οικογένεια, την εργασία, την κατοικία, τον κοινωνικό περίγυρο και άλλους τέτοιους «αντικειμενικούς» παράγοντες.

Η τελευταία έρευνα δείχνει ότι και τα δύο «είδη» ευτυχίας εξαρτώνται -στατιστικά- από το χρήμα, σε διαφορετικό όμως βαθμό.

Σε γενικές γραμμές, η αίσθηση ευεξίας ακολουθεί την άνοδο του εισοδήματος μέχρι το όριο των 75.000 δολαρίων το χρόνο, αρκετά πάνω από το εισόδημα του μέσου Αμερικανού.

Η εκτίμηση της ζωής, από την άλλη, συνδέεται πιο στενά με το εισόδημα από στατιστική άποψη και ακολουθεί την αύξηση του πλούτου τουλάχιστον μέχρι το εισόδημα των 180.000 δολαρίων το χρόνο.

Ο διαχωρισμός ανάμεσα σε δύο διαφορετικά «είδη» ευτυχίας μπορεί να φαίνεται περίεργος με την πρώτη ανάγνωση. Στην πραγματικότητα, όμως, όλοι μπορούμε να φανταστούμε έναν πάμπλουτο που δεν χαμογελάει ποτέ στην καθημερινή του ζωή, αισθάνεται όμως μια υπόγεια ικανοποίηση με τον εαυτό του όταν κερδίζει ακόμα περισσότερο χρήμα.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ