Bagdad Cafe (Out of Rosenheim) – Κριτική

Η Τζασμίν, μια τροφαντή και με κατάλευκη σάρκα Γερμανίδα, ταξιδεύει με τον άντρα της στην έρημο της Καλιφόρνια. Καβγαδίζουν για ασήμαντη αφορμή. Τον εγκαταλείπει και σέρνει τη βαλίτσα της στον έρημο αυτοκινητόδρομο, έως ότου φτάνει σε ένα απόμερο μοτέλ. Εκεί συναντά την Μπρέντα, μια Αφροαμερικανή πιο μαύρη και από τον έβενο, που μόλις έχει διώξει το σύζυγό της και προσπαθεί να φέρει βόλτα ένα… κουβάρι ανθρώπων και χώρων εργασίας. Οι δυο γυναίκες θα συγκρουστούν σε επίπεδο κουλτούρας, εξουσίας, αλλά και καθαριότητας. Ύστερα θα αντιληφθούν ότι τα όσα τις ενώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που τις χωρίζουν. Μια φιλία θα ανθήσει. Σταδιακά, το ξεχαρβαλωμένο μοτέλ της Μπρέντα θα μεταμορφωθεί σε μια μαγική γωνιά κάπου στην έρημο Μοχάβι, μόλις 100 χιλιόμετρα μακριά από το Λος Aντζελες.
Το φιλμ που έκανε ευρέως γνωστό τον Πέρσι Aντλον, όντας ταυτόχρονα η πρώτη του αγγλόφωνη ταινία, έχει κάτι από παραμύθι και κάτι από παιδική σκανταλιά. Ο Βαυαρός σκηνοθέτης εμπνέεται από το ταξίδι που είχε κάνει με τη σύζυγό του στην Αμερική και στήνει την ιστορία του, αφενός μπολιάζοντάς τη με ονειρικά στοιχεία και αφετέρου συνδυάζοντας μοναδικά το σουρεαλισμό με τη σάτιρα και με το κοινωνικό σχόλιο. Πολλοί χαρακτήρες κινούνται γύρω από τις δυο εκρηκτικές πρωταγωνίστριες. Καθένας τους έχει τα δικά του γνωρίσματα (ξεχωρίζει ο Τζακ Πάλανς στο ρόλο ενός περιθωριακού ζωγράφου) και καθένας γίνεται ένα μικρό γρανάζι, χωρίς το οποίο η μηχανή δεν μπορεί να δουλέψει. Το «Καφέ Bagdad» ξεχειλίζει από εικόνες, συναισθήματα, χρώματα και ατμοσφαιρική μουσική. Διόλου τυχαία μάγεψε το κοινό και απέσπασε το Σεζάρ Καλύτερου Ξενόγλωσσου Φιλμ, ενώ τιμήθηκε σε διάφορες διοργανώσεις τόσο στη Γερμανία όσο και διεθνώς.
Η ελληνική έκδοση διαθέτει αναμορφική εικόνα, που αποδίδει αρκετά πιστά το πρωτότυπο, ειδικά τους χρωματισμούς που δημιουργούν οι λήψεις με διάφορα φίλτρα. Ο ήχος είναι τετρακάναλος, με ποιότητα ανάλογη μιας ανεξάρτητης παραγωγής.