Ο σκηνοθέτης Γιώργος Γιανναράκος για τον «άπαιχτο» Καμπανέλλη στο in.gr

Μαρία Παπουτσή

Ο «Κρυφός Ήλιος» και το «Σιλωάμ» του Ιάκωβου Καμπανέλλη ήρθαν στα χέρια του τυχαία, έπειτα από μια ραδιοφωνική κουβέντα που είχε με την κόρη του συγγραφέα, Κατερίνα, καλεσμένη της ραδιοφωνικής εκπομπής του. Αυτό που τον εντυπωσίασε εξαρχής είναι ότι «δεν είχαν δει ακόμη το φως της σκηνής» λέει στο in.gr o σκηνοθέτης Γιώργος Γιανναράκος που τα ανεβάζει υπό τον τίτλο «Σιλωάμ» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

Πρόκειται για δύο πρώιμα έργα του συγγραφέα τα οποία αναφέρονται στη ζωή και στο θάνατο, στην ενοχή, στην αθωότητα, στην ελευθερία και τον περιορισμό της. «Αν δείτε τα έργα που έχω ανεβάσει τα τελευταία χρόνια, εύκολα θα διαπιστώσετε ότι είναι θέματα που με απασχολούν σε κάθε τους έκφανση, σε οποιαδήποτε μορφή» επισημαίνει.

«Μπορεί και τα δύο να αναφέρονται σε θάλαμο ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης, όμως η επεξεργασία τους είναι δομημένη με εντελώς διαφορετικές τεχνικές. Το ταλέντο του νεαρού συγγραφέα είναι έκδηλο. Οι χαρακτήρες του, που πλευρές τους θα δούμε και στην ώριμη περίοδο του Καμπανέλλη, είναι ανάγλυφοι, προκλητικοί. Είναι ήρωες και αντιήρωες, που θέλουν να πάρουν σάρκα και οστά στη σκηνή».

«Η ελευθερία, η δίψα για ζωή ακόμη και όταν κάποιος είναι μελλοθάνατος, η σημασία της συγγνώμης, η αγάπη, η ειλικρίνεια, η πατρίδα, η πίστη και ό,τι έλειψε από τους ανθρώπους στην Κατοχή, στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» είναι οι διαχρονικές αξίες που αναφέρεται το έργο. «Και όλα αυτά με πάθος, με νεανική ορμή, χωρίς προσπάθεια ωραιοποίησης, στρογγυλέματος, χωρίς να χαϊδεύει τα αυτιά μας ο Καμπανέλλης» τονίζει.

Στόχος του Γιώργου Γιανναράκου είναι να αναδειχθούν,μέσω της παράστασης, όλα τα παραπάνω και να αγγίξουν το ανεξαρτήτου ηλικίας κοινό. «Σε καμιά περίπτωση δεν ήθελα να κάνω μια απλή περιγραφή. Η ματιά είναι ματιά του 2016, απευθύνεται σε ανθρώπους του σήμερα και νομίζω ότι λειτουργεί».

Για το εάν η τέχνη μπορεί να θεραπεύσει το ψυχικό βάρος που δημιουργεί η σύγχυση και τα αδιέξοδα δηλώνει: «η τέχνη βοηθάει στην αναγνώριση, στην ανάπτυξη προβληματισμού, στην ευαισθητοποίηση. Η θεραπεία είναι δουλειά άλλων. Ωστόσο, αν κάποιος θέλει μέσω της τέχνης να θεραπευτεί, μπορεί και να το πετύχει. Μόνο αν θέλει και αν έχει την τύχη να έρθει αντιμέτωπος με ένα έργο δραστικό».

Τέλος, στην ερώτηση για το εάν η ελευθερία έχει κανόνες που σήµερα έχουν καταργηθεί υποστηρίζει: «Ελευθερία χωρίς κανόνες δεν μπορεί να υπάρχει σε μια κοινωνία. Υπάρχει μόνο έξω απ’ αυτήν, αν κάποιος είναι μόνος του και δεν επηρεάζει ούτε επηρεάζεται από άλλους. Η απόλυτη ελευθερία, η ασυδοσία κάποιου, μπορεί να σημαίνει τον περιορισμό της ελευθερίας, τη σκλαβιά, τον αποκλεισμό κάποιου άλλου από αυτό το αγαθό. Θυμηθείτε το «Σαλό», τις 120 μέρες των Σοδόμων… Η απόλυτη ελευθερία, όπως και η στέρησή της σε μια κοινωνία, είναι εκφράσεις φασισμού. Η ατομική ελευθερία έχει νόημα όταν σεβόμαστε και την ελευθερία των άλλων».

Τα πρώτα θεατρικά έργα του συγγραφέα, με νωπές μνήμες, παραστάσεις και βιώματα από τον εγκλεισμό του στο χιτλερικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Mauthausen, θα ανέβουν για πρώτη φορά στη σκηνή υπό τον τίτλο «Σιλωάμ» από τις 18 Οκτωβρίου 2016 και θα παίζονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

Ηθοποιοί: Γιώργος Γιαννούτσος, Δημήτρης Κανέλλος, Ερρίκος Λίτσης, Ευθύμιος Ξυπολυτάς, Λευτέρης Παπακώστας και Κώστας Φαλελάκης.
Σκηνικά-κοστούμια: Λαλούλα Χρυσικοπούλου
Μουσική: Κώστας Μαντζώρος
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος

entertainment.in.gr