ΣΥΡΙΖαίοι κοιταχτείτε στον καθρέφτη, γιατί κάπως έτσι είστε

Το σκίτσο ήταν ομολογουμένως εύστοχα προκλητικό.

Από τη μια ένα τρενάκι, από αυτά που αρέσουν στα παιδιά με τον ιδιότυπο θίασο του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα μείγμα από πάλαι ποτέ επαναστάτες τύπου Καρανίκα, πολιτικές περσόνες τύπου Πολάκη, μεταγραφές από άλλους χώρους τύπου Ξενογιαννακοπούλου και Παπακώστα, τον απαραίτητο Πάνο Καμμένο, και φυσικά τα στελέχη του κομματικού σωλήνα τύπου Τζανακόπουλου.

Από την άλλη ο Τσίπρας με το καπέλο του Μπαρμπα-Σαμ να δηλώνει αγγλιστί ότι έχει ένα όνειρο.

Κοντολογίς είχαμε ακριβώς μια εικόνα της πραγματικότητας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ένας ηγέτης που από φλογερός αντιαμερικανός διαδηλωτής κατέληξε να κορδώνεται δίπλα στον αμερικανό πρέσβη και τον αμερικανό υπουργό εμπορίου. Ένας αντιμνημονιακός αγωνιστής που κατέληξε να γίνει ο καλύτερος μαθητής της Τρόικας. Ένας αριστερός που κάνει τη μία ιδιωτικοποίηση μετά την άλλη.

Και από δίπλα μια κυβέρνηση που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ετερόκλητος θίασος από παλιούς αριστεριστές, κομματικά στελέχη, φιλόδοξους ΠΑΣΟΚους, την «αντιμνημονιακή δεξιά». Που επιμένει να αυτοσχεδιάζει χωρίς σχέδιο και χωρίς προοπτική. Που υποσχέθηκε μια ανέφικτη ρήξη, δοκίμασε μια ακριβή διαπραγμάτευση και κατέληξε σε μια άτακτη οπισθοχώρηση.

Γιατί λοιπόν ενοχλούνται οι ΣΥΡΙΖαίοι; Επειδή πιστεύουν ότι είναι αριστεροί και κληρονόμοι του ΕΑΜ; Επειδή φαντασιώνονται ότι είναι επαναστάτες; Επειδή μεγάλωσαν με την αλαζονεία ότι είναι ο «εκλεκτός λαός» του πολιτικού συστήματος; Επειδή θεωρούν ότι είναι κληρονόμοι του «ήθους της αριστεράς» που πια το κατάντησαν «κενό γράμμα»;

Καλό είναι λοιπόν να σταματήσουν να «πιστεύουν στον μύθο τους» και να κοιταχτούν στον καθρέφτη. Να συνειδητοποιήσουν τα όριά τους, τις ευθύνες, τα πραγματικά πεπραγμένα τους. Να κάνουν εάν θέλουν την αυτοκριτική τους, αλλά να σταματήσουν να προβάλλουν μια εικόνα που δεν τους αντιστοιχεί.

Και κυρίως να προσπαθήσουν να δουν τον εαυτό τους όπως τους βλέπει η κοινωνία. Δεν θα είναι πολύ κολακευτικό. Αλλά θα είναι πολύ διδακτικό.