Παλαιστίνη: Πώς η κατοχή της οδηγεί την κερδοφόρα βιομηχανία όπλων του Ισραήλ

Η εξήγηση του Ισραήλ για την επίθεσή του στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν – από την οποία σκοτώθηκαν 12 Παλαιστίνιοι, τραυματίστηκαν άλλοι 140 και χιλιάδες αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή – ήταν να περιορίσει την άνοδο της παλαιστινιακής αντίστασης στη βόρεια Δυτική Οχθη (στη φωτογραφία του Reuters/Edgar Su, επάνω, το περίπτερο της Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας του Ισραήλ στην Αεροπορική Εκθεση της Σιγκαπούρης, το 2020).

Ενα πρωταρχικό κίνητρο

Μια πρόσφατη έξαρση των παλαιστινιακών επιθέσεων κατά του ισραηλινού στρατού και των πολιτών κυριαρχεί στις ειδήσεις. Ωστόσο, η εξήγηση του Ισραήλ δεν αναγνωρίζει ποτέ τη συνεχή επιθετικότητα που συνοδεύει μια πλήρη στρατιωτική κατοχή.

Η διατήρηση και η επέκταση της κατοχής του είναι ένα πρωταρχικό κίνητρο για τις πρόσφατες ενέργειές του στην Τζενίν. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να δούμε την πρόσφατη επιχείρηση από την πολιτική σκοπιά της σκληρής δεξιάς κυβέρνησής του.

Η έξαρση της βίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων – ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει 114 Παλαιστίνιους φέτος, και οι Παλαιστίνιοι έχουν σκοτώσει 16 Ισραηλινούς – έχει δώσει στους εξτρεμιστές πολιτικούς του Ισραήλ ένα βήμα για να υποκινήσουν το μίσος και να παροτρύνουν για την εμβάθυνση της ισραηλινής παρουσίας στις παλαιστινιακές περιοχές.

Ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκιρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί για υποκίνηση ρατσισμού, απάντησε σε μια πρόσφατη επίθεση εναντίον ισραηλινών εποίκων με εκκλήσεις για «στρατιωτική επιχείρηση κατεδάφισης κτιρίων, εξάλειψης τρομοκρατών, όχι ενός ή δύο, αλλά δεκάδων και εκατοντάδων, και αν χρειαστεί ακόμα και χιλιάδων», γράφει ο Joseph Dana.

Αλλοι πολιτικοί έχουν ζητήσει την αύξηση της οικοδόμησης ισραηλινών οικισμών ως απάντηση στο κύμα βίας που σαρώνει την περιοχή.

Το πιο προσοδοφόρο

Υπάρχουν ανοιχτές συζητήσεις στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη ότι οι μεγάλης κλίμακας απελάσεις Παλαιστινίων από τη Δυτική Οχθη πιθανόν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Ο 3χρονος Παλαιστίνιος Jihad Marie κρατάει το νεκρό κλωσοπουλάκι του μετά την ισραηλινή επιδρομή στην Τζενίν (φωτογραφία Reuters/Raneen Sawaft)

Οι Παλαιστίνιοι βλέπουν την επιχείρηση στην Τζενίν ως μια σοβαρή προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ζωής τους.

Θεσμοί όπως η Παλαιστινιακή Αρχή έχουν αποδειχθεί εντελώς ανήμποροι να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των Παλαιστινίων έναντι των συνεχών ισραηλινών επιθέσεων και της αρπαγής εδαφών.

Σ’ αυτό το σημείο, η λύση των δύο κρατών όπως προβλέπεται στις Συμφωνίες του Οσλο μοιάζει με φευγαλέα ανάμνηση, πόσο μάλλον μ’ ένα βιώσιμο σχέδιο για το μέλλον.

Ενώ η κορύφωση της βίας μεταξύ των δύο πλευρών είναι αναμφισβήτητη, αποτελεί σύμπτωμα ενός βαθύτερου ζητήματος.

Η κατοχή της Παλαιστίνης είναι το πιο χρηματοδοτούμενο και πιο προσοδοφόρο κρατικό έργο στην ιστορία του Ισραήλ.

Επιφανειακά, έχει πουληθεί ως προσωρινό αμυντικό μέτρο απαραίτητο για την επιβίωσή του. Ωστόσο, ικανοποιεί πολλές άλλες ανάγκες.

Δεδομένης της βιβλικής σύνδεσης με τη Δυτική Οχθη, προσδίδει μια θρησκευτική επένδυση στο εγχείρημα του κοσμικού Σιωνισμού.

Ο έλεγχος των ιερών πόλεων, με βαθύ νόημα στην εβραϊκή θρησκευτική ιστορία, συσπειρώνει τους Εβραίους σ’ όλο τον κόσμο για να υποστηρίξουν το Ισραήλ και την κυβέρνησή του.

Εργαστήριο τεχνολογίας

Το πιο σημαντικό, η στρατιωτική επιβολή του σ’ έναν ολόκληρο πληθυσμό έχει διευκολύνει το χτίσιμο μιας κερδοφόρας βιομηχανίας όπλων.

Στο νέο του βιβλίο The Palestine Laboratory: How Israel Exports the Technology of Occupation Around the World (Το Εργαστήριο Παλαιστίνη: Πώς το Ισραήλ εξάγει την τεχνολογία της κατοχής σε όλο τον κόσμο), ο αυστραλός δημοσιογράφος Antony Loewenstein έχει τεκμηριώσει την περίπλοκη σύνδεση μεταξύ της κατοχής της Παλαιστίνης και της ανάπτυξης της σύγχρονης ισραηλινής βιομηχανίας όπλων.

Ο έλεγχος εκατομμυρίων ανθρώπων απαιτεί περισσότερα από έναν ισχυρό στρατό. Το Ισραήλ κυριάρχησε σχεδόν σ’ όλες τις πτυχές της παλαιστινιακής ζωής με αξιοσημείωτη αποτελεσματικότητα μέσω ενός συνδυασμού σημείων ελέγχου, φυσικών εμποδίων και προηγμένων τεχνολογιών επιτήρησης.

Τα συστήματα που σχεδίασε, ανέπτυξε και δοκίμασε έχουν καταστεί προσοδοφόρα αγαθά για εξαγωγή σε μερικά από τα πιο καταπιεστικά καθεστώτα του κόσμου.

Ενώ πολλοί έχουν ακούσει για την ομάδα NSO του Ισραήλ και την τεχνολογία της στις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων, λιγότεροι γνωρίζουν πόσο βαθιά είναι η ιστορία του στις εξαγωγές τεχνολογιών όπλων.

Από τη Χιλή του Αουγκούστο Πινοσέτ μέχρι το απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει τη γνώση και τα συστήματα που αποκτά από τον έλεγχο των Παλαιστινίων για να συνάψει επικερδείς εμπορικούς και πολιτικούς δεσμούς σ’ όλο τον κόσμο.

Ο αιχμάλωτος πληθυσμός

Το πρόγραμμα drone, που του έχει αποφέρει δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα, είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο.

Το Heron TP μη επανδρωμένο αεροσκάφος του Ισραήλ (φωτογραφία Israel Aerospace Industries)

Ο Loewenstein σημειώνει ότι έχει γίνει τόσο καλό επειδή ο ισραηλινός στρατός κρατάει αιχμάλωτο πληθυσμό στη Δυτική Οχθη και τη Γάζα όπου μπορεί να χρησιμοποιεί τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, δοκιμάζοντας διάφορες τεχνολογίες.

Τα δοκιμασμένα όπλα και οι τεχνολογίες επιτήρησης θεωρούνται γενικά τα καλύτερα και το Ισραήλ μπορεί να δοκιμάζει τα προϊόντα του 24 ώρες το 24ωρο σ’ έναν αιχμάλωτο παλαιστινιακό πληθυσμό.

Εάν η κατοχή τελείωνε αύριο και μια λύση δύο κρατών επικρατούσε στη γη μεταξύ του ποταμού Ιορδάνη και της Μεσογείου, το Ισραήλ θα έχανε το τεχνολογικό του εργαστήριο.

Η βιομηχανία όπλων του, ακριβώς όπως και εκείνη του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, θα μαράζωνε σε μια σκιά του πρώην εαυτού της.

Δεδομένου ότι πολλοί από τους περίφημους ισραηλινούς επιχειρηματίες τεχνολογίας ξεκίνησαν από τις ελίτ των στρατιωτικών μονάδων, ο βασικός τεχνολογικός τομέας της χώρας θα δεχόταν επίσης πλήγμα. Πού θα δοκίμαζαν τις τεχνικές και τις νέες ιδέες τους;

Ακολουθήστε την τεχνολογία των όπλων

Από αυτή την άποψη, έχει σημαντικό οικονομικό συμφέρον να εδραιώσει την κατοχή του στην Παλαιστίνη.

Ως εκ τούτου, η πολιτική προσποίηση δεν είναι παρά τυμπανοκρουσίες περισπασμού για ν’ αποπροσανατολίζει και να κρατά τον πληθυσμό αφοσιωμένο σ’ αυτό το τόσο προσοδοφόρο κρατικό πρόγραμμα.

Η πρόσφατη επιχείρηση στην Τζενίν φαίνεται διαφορετική όταν σκεφτούμε την Παλαιστίνη ως ένα εργαστήριο όπλων.

Ενώ ο κύκλος της βίας μπορεί να κορυφώνεται, την περασμένη εβδομάδα ο ισραηλινός στρατός αποφάσισε να δοκιμάσει εκεί νέα εργαλεία και στρατηγικές.

Αυτό που έμαθαν από την επιχείρηση θα πάει σε νέες τεχνολογίες επιτήρησης και ελέγχου που τελικά θα βρουν τον δρόμο τους σ’ όλο τον κόσμο.

Εάν θέλετε να βρείτε έναν λόγο για την επίθεση στην Τζενίν ή τη συνέχιση της κατοχής του Ισραήλ, ακολουθήστε την τεχνολογία των όπλων.