Μαφάλντα: Το κοριτσάκι με τις απορίες συνεχίζει να γοητεύει

Μακριά είναι η ιστορία του εξαιρετικά δημοφιλούς κόμικ «Μαφάλντα». Το δημιούργησε ο Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο Τεχόν (τον ξέρουμε ως «Κίνο») και πρωτοδημοσιεύθηκε το 1962, ως μέρος διαφήμισης για πώληση προϊόντων.

Το κοριτσάκι, όμως, από το Μπουένος Άιρες έγινε διάσημο σ’ όλον τον πλανήτη, με τις ευφυείς παρατηρήσεις της για τον κόσμο των μεγάλων. Η εξάχρονη μικρούλα ανησυχεί για το «πού πάει ο κόσμος». Και απεχθάνεται τις σούπες. Το κόμικ μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, και οι χαρακτήρες του είναι ακρογωνιαίος λίθος της λαϊκής κουλτούρας της Αργεντινής.

Για να τιμήσουν τη Μαφάλντα, στη συνοικία Σαν Τέλμο του Μπουένος Άιρες – εκεί ακριβώς όπου «ζει» και στο κόμικ – την κάθισαν σε ένα παγκάκι. Ως άγαλμα, βέβαια. Αργότερα, έβαλαν δίπλα της δυο από τους φίλους της, τον Μανολίτο και τη Σουσανίτα. Ο κόσμος στριμώχνεται για να φωτογραφηθεί μαζί τους.

Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντα μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσεις που ακούν οι ήρωες), άλλες φορές ειρωνεύεται τα προβλήματα της χώρας, τις κακές υποδομές και την κακή οικονομία (τα οποία συχνά μοιάζουν με παρόμοια διαχρονικά προβλήματα ανά χώρες και ανά εποχές) και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.

Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Στην Βόρεια Αμερική δεν διαδόθηκε τόσο, ίσως επειδή μερικοί την έβλεπαν παραπλήσια στον Τσάρλι Μπράουν, ή και ίσως επειδή έχει μία ιδιαίτερη αργεντίνικη οπτική που δεν γίνεται κατανοητή από βορειοαμερικανούς.