Να πει «όχι» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μετά τις 30 Ιουνίου

Η κυβέρνηση, δυστυχώς, την προηγούμενη Παρασκευή «έβαλε» εκ των πράγματων  την επιλογή της ανώτατης ηγεσίας της Δικαιοσύνης στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Όμως ποια είναι η αιτία όλων αυτών των εξελίξεων; Το άρθρο 90 του Συντάγματος, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να επιλέγει τους ανώτατους αξιωματούχους της Δικαιοσύνης ( μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου και έκδοση του αντίστοιχου προεδρικού Διατάγματος).

Βεβαίως οι διάφορες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις είχαν κάνει κατάχρηση της ανωτέρω συνταγματικής διάταξης ( αφού επέλεγαν συχνά τους Δικαστές ή τους Εισαγγελείς εκείνους  οι οποίοι κατά την άποψη τους «βρίσκονταν» απλώς κοντά στην κυβερνητική ιδεολογία)!

Και κάτω από αυτό το πρίσμα προτείνεται από πολλούς σήμερα η αντικατάσταση του άρθρου 90 του Συντάγματος. Βεβαίως το προκείμενο ζήτημα είναι αρκετά πολύπλοκο και εξαρτάται και από την «κουλτούρα ανεξαρτησίας» την οποία έχουν οι Δικαστές σε κάθε χώρα.

Έτσι, ενδεικτικά, αναφέρω το εξής πράγμα  Το 2004 δύο από τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ είχαν προταθεί από τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπους, υιοθέτησαν  -στην εκρηκτική υπόθεση Hamdan v. Rumsfeld  που αφορούσε τη γνωστή βάση του Γκουαντάναμο- εντελώς διαφορετικές νομικές προσεγγίσεις από εκείνες τις οποίες ενστερνίζονταν ο ανωτέρω Πρόεδρος και η κυβέρνησή του !

Ενόψει όλων αυτών είναι σαφές , ότι η παρούσα κυβέρνηση –αφού προτίθεται να ζητήσει την προκήρυξη εθνικών εκλογών- δεν έχει την  ευρύτατη εκείνη λαϊκή νομιμοποίηση την οποία χρειάζεται για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως είναι η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης ( και μάλιστα μετά την παταγώδη ήττα που υπέστη στις ευρωεκλογές)!

Υπό αυτή την έννοια με τον εσπευσμένο διορισμό του Προέδρου και του Εισαγγελέα του ΑΠ,  η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τσίπρα παραβίασε προκλητικά «το πνεύμα» και τη «φιλοσοφία»  της ανωτέρω συνταγματικής διάταξης και καλό θα ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μη υπογράψει το σχετικό προεδρικό Διάταγμα και να αναπέμψει το όλο θέμα στο καινούργιο Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο θα προκύψει από τις επερχόμενες εθνικές εκλογές!

Επιπλέον, υπάρχει και ένα άλλο τεράστιο ζήτημα. Ποιο; Η κυβέρνηση  περιφρόνησε απαράδεκτα τη γνωμοδότηση του διακομματικού οργάνου, δηλαδή της «Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής», που είχε προτείνει με 15 ψήφους ως Εισαγγελέα του ΑΠ τον νυν Αντιεισαγγελέα  Χαράλαμπο Βουρλιώτη ( ο οποίος είχε συμβάλλει ενεργώς στη διερεύνηση της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής).

Ενώ η κ. Κοκοτίνη που τελικά έγινε Εισαγγελέας του ΑΠ είχε λάβει οκτώ ψήφους!

Επιπρόσθετα, με όλα αυτά οι Έλληνες  πολίτες  διαμορφώνουν την ολέθρια αντίληψη, ότι κάποιοι ανώτατοι δικαστές είναι «κομματικά υποχείρια» της παρούσας κυβέρνησης και κάποιοι άλλοι της επόμενης (γεγονός το οποίο αδικεί την προσωπικότητα πολλών «ευαίσθητων» δικαστικών λειτουργών)!

Το συμπέρασμα; Αν συνεχιστούν και στο μέλλον τέτοιες κακές μεθοδεύσεις, τότε δικαίως θα θεωρούμαστε ως ένα «διεφθαρμένο κράτος»  (failed state) !