• Τα δίψηφα σύμφωνα μπ, ντ, γκ δε χωρίζονται στο συλλαβισμό: έ-μπο-ρος, πέ-ντε, α-γκί-στρι, έ-ντο-μο, μπα-γκέ-τα, ξε-ντύ-νω, μπα-μπάς, μου-γκρί-ζω, α-μπέ-λι, ξέ-μπαρ-κος, ε-γκα-λώ, ε-ντεί-νω, ντα-ντά, ντό-μπρος, μπου-μπού-κι.

Εάν προηγείται αυτών άλλο σύμφωνο, τότε χωρίζονται από αυτό: μπαρ-μπού-νι, κα-βουρ-ντί-ζω.

  • Δύο όμοια σύμφωνα πάντοτε χωρίζονται: συλ-λα-βή, εν-νιά, θάρ-ρος, άμ-μος, άγ-γε-λος, άλ-λος, θά-λασ-σα.
  • Όταν τρία ή περισσότερα σύμφωνα βρίσκονται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα, διφθόγγους ή συνδυασμούς (ακολουθίες), συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν, δίφθογγο ή συνδυασμό, εφόσον αρχίζει λέξη της Ελληνικής τουλάχιστον από τα δύο πρώτα εξ αυτών: ά-στρο, ε-χθρι-κός, αι-σχρός, σφυ-ρί-χτρα, κά-στρο, η-λε-κτρι-σμός, νε-ρα-ντζιά.

Εάν δεν αρχίζει λέξη της Ελληνικής, τότε τα εν λόγω σύμφωνα χωρίζονται, με το μεν πρώτο εξ αυτών να συλλαβίζεται με το φωνήεν, τη δίφθογγο ή το συνδυασμό που προηγείται, τα δε υπόλοιπα με το φωνήεν, τη δίφθογγο ή το συνδυασμό που ακολουθεί: εκ-στρα-τεί-α, παν-στρα-τιά, αμ-βρο-σί-α, αν-θρω-πιά.

  • Τα φωνήεντα που συμπροφέρονται σε μία συλλαβή (οι λεγόμενες κύριες και καταχρηστικές δίφθογγοι) θεωρούνται κατά το συλλαβισμό ως ένας φθόγγος (λογαριάζονται σαν ένα φωνήεν) και γι’ αυτό δε χωρίζονται: κο-ρόι-δο, αη-δό-νι, βόη-θα, νε-ράι-δα, αϊ-τός, δια-βά-ζω, βια-σύ-νη, ά-δειος, παι-διά, πο-τη-ριού, χτυ-πιέ-ται, ά-πια-στος.

Όμως, όταν τα φωνήεντα δε συμπροφέρονται σε μία συλλαβή, χωρίζονται: βι-α-σμός, α-δει-ού-χος, πρα-τη-ρι-ού-χος, κα-κο-ποι-ός, αλ-λοι-ώ-νω.

  • Τα δίψηφα φωνήεντα (αι, ει, οι, ου και υι) θεωρούνται κατά το συλλαβισμό ως ένας φθόγγος (λογαριάζονται σαν ένα φωνήεν) και γι’ αυτό δε χωρίζονται: πεί-ρα, παι-δεί-α, δου-λεύ-ει, υι-ι-κός, αί-μα.
  • Οι συνδυασμοί (ακολουθίες) αυ και ευ, που δεν είναι ούτε δίφθογγοι ούτε δίψηφα φωνήεντα, θεωρούνται κατά το συλλαβισμό ως ένας φθόγγος (λογαριάζονται σαν ένα φωνήεν) και γι’ αυτό δε χωρίζονται: ευ-φο-ρί-α, έ-μπνευ-ση, προ-αύ-λι-ο, ναύ-της.
  • Οι σύνθετες λέξεις ακολουθούν κατά το συλλαβισμό όλους τους ανωτέρω κανόνες: κα-τα-γρά-φω, πα-ρα-μι-λά-ει, προ-σέ-χω, υ-πεύ-θυ-νος, εί-σο-δος, πα-ρα-κού-ω.

Ο συλλαβισμός στη νέα ελληνική γλώσσα: τι πρέπει να γνωρίζουμε (Μέρος Α’)