« 1ος Χρόνος > Υγεία

Πυρετός

Ο πυρετός είναι ένδειξη ότι το μωρό έχει προσβληθεί από κάποια λοίμωξη. Ο οργανισμός ανεβάζει τη θερμοκρασία του σώματος στην προσπάθειά του να την καταπολεμήσει. Αν και για τα μεγαλύτερα μωρά μπορεί να υπάρξει μικρό περιθώριο αναμονής, για μωρά κάτω των τριών μηνών πρέπει να πάτε αμέσως στο γιατρό ή στο νοσοκομείο. Αν το μωρό είναι πάνω από τριών μηνών κι έχει πυρετό, ο καλύτερος τρόπος για να τον αντιμετωπίσετε -όταν ανέβει πολύ- είναι τα χλιαρά ντους, τα πολλά υγρά για την πρόληψη της αφυδάτωσης και τα αντιπυρετικά.

Δίνουμε αντιπυρετικό μόνο εφόσον ο πυρετός ξεπεράσει τους 38 βαθμούς, εκτός αν ο παιδίατρος σας δώσει άλλες οδηγίες. Οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν ότι δεν δίνουμε ποτέ αντιπυρετικά χωρίς σοβαρή αιτία, γιατί αυτά -όπως και τα περισσότερα φάρμακα- μεταβολίζονται στο συκώτι, πράγμα που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ή παρενέργειες στο βρεφικό οργανισμό, ειδικά όταν συσσωρεύονται σε μεγαλύτερη από την επιτρεπόμενη ποσότητα. Αυτός είναι ο λόγος που σε περίπτωση πυρετού που επιμένει δίνουμε εναλλάξ δύο διαφορετικά αντιπυρετικά. Κάθε αντιπυρετικό έχει χρόνο δράσης 5-6 ώρες.

Όταν όμως ο πυρετός δεν πέφτει, στο ενδιάμεσο διάστημα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα δεύτερο αντιπυρετικό. Πάντως, εάν ο πυρετός διαρκεί πάνω από τρεις ημέρες ή συνεχίζει για περισσότερο από μία-δύο μέρες χωρίς κανένα συνοδευτικό σύμπτωμα (συνάχι, βήχας, γαστρεντερικές διαταραχές), θα πρέπει να απευθυνθείτε στον παιδίατρο. Οι παιδίατροι είναι κατηγορηματικοί: δεν χρησιμοποιούμε αντιπυρετικά, επειδή το παιδί είναι κακοδιάθετο ή γκρινιάζει και είναι μύθος ότι δίνοντας αντιπυρετικό θα προλάβετε την ίωση, όταν βλέπετε ότι το παιδάκι είναι λίγο αδιάθετο.

Ιδιαίτερα προσεχτικοί με τον πυρετό θα πρέπει να είστε στην περίπτωση που το μωρό έχει παρουσιάσει πυρετικούς σπασμούς. Περίπου τρία στα εκατό παιδιά παρουσιάζουν πυρετικούς σπασμούς, όταν έχουν πυρετό. Δεν έχουν σχέση τόσο με το πόσο υψηλός είναι ο πυρετός, αλλά με την ταχύτητα με την οποία αυξάνεται. Ο πυρετικοί σπασμοί παρουσιάζονται μεταξύ του πρώτου και δεύτερου έτους συνήθως -και σπάνια πριν τους έξι μήνες.

Κάποιες φορές μπορεί να παρουσιαστούν και μετά το πέμπτο έτος ζωής. Διαρκούν γύρω στα δύο με πέντε λεπτά. Ένα παιδί που έχει παρουσιάσει μία φορά κρίση είναι πιθανόν να παρουσιάσει ξανά. Κατά τη διάρκεια της κρίσης δείξτε ψυχραιμία: ξαπλώστε το παιδί στο πλάι, βγάλτε την πιπίλα ή οτιδήποτε άλλο έχει στο στόμα και ειδοποιήστε τον παιδίατρο. Αν οι σπασμοί κρατήσουν πάνω από πέντε λεπτά, θα πρέπει να το πάτε στο νοσοκομείο.