Τόλης σκέτος;
Μια συναυλία στο Μέγαρο, ο Βοσκόπουλος, ο Τσιτσάνης, ο Ακης Πάνου και οι προκαταλήψεις
Ξεκίνησε νωρίς η δίκη προθέσεων για τον «Τόλη στο Μέγαρο», οπότε έχετε τα μάτι’ ανοιχτά βράδυ πρωί, τα μεγάφωνα του facebook στη διαπασών και κρατήστε τσίλιες τώρα που ξαναρχίζει η μάχη του μπουζουκιού. Ναι, κύριοι της υπεράσπισης, κανείς δεν είπε ότι το λαϊκό αυτό όργανο απαγορεύεται όπως το πτύειν παλιότερα στις μεγαρικές αίθουσες.
Η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι και ο Τσιτσάνης και ο Άκης Πάνου μπορούν μέσω της τέχνης τους να καθυποτάξουν τα μουσική ήθη ημών εντός του Μεγάρου. Κι αν επιτρέπεται μια προσωπική οπτασία, θα έδινα όλα τα εισιτήρια της χρονιάς για να προλάβαινα τον Στέλιο Καζαντζίδη να τραγουδάει «Το πέλαγο είναι βαθύ» στο φανταστικό αφιέρωμα που ποτέ δεν του έγινε.
Πριν τοποθετήσουμε, όμως, την κομπανία και βάλουμε στα όργανα φωτιά, υπάρχει και ο πλάγιος ήχος που δεν ακούγεται πειστικός για το οπτικοακουστικό θέαμα. Ο Τόλης θα μπει σκέτος ή θα κουβαλήσει μαζί του και τις προκαταλήψεις με τις οποίες έχει χτίσει τον βασιλικό του μύθο;
Η συναυλία θα περιλαμβάνει τη δική του προσωπική αλήθεια έτσι όπως την έμαθε μέσα στο λαϊκό τραγούδι ή φαντεζί λαϊκό πρόγραμμα με «ανθρώπινο πρόσωπο»; Μήπως ο ήχος του πρέπει να προσαρμοστεί στον δημόσιο πλέον χαρακτήρα του Μεγάρου με τίποτε «συμφωνικές» ενορχηστρώσεις;
Περί ορέξεως γνωρίζετε τι ακολουθεί κι εμείς το αποτέλεσμα αναμένουμε, αλλά ας επικαλεστούμε μία ακόμη μαρτυρία από μια περίφημη διάλεξη για το ρεμπέτικο: «Οι λαϊκοί τούτοι ρυθμοί έχουν κάτι πολύ, περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται για να καλυφθούν οι βραδινές μας διασκεδαστικές ώρες – άσχετα αν αυτός ο χαρακτήρας επιβάλλεται κι επικρατεί στις λαϊκές τάξεις». Αυτό μάλιστα, κύριε Χατζιδάκι, είναι δύσκολο.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις