Μοιάζει παράξενο. Και αρκετοί ίσως πιστεύουν πως δεν αποτελεί απλά μια σύμπτωση από εκείνες που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο: ότι τέλος πάντων δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή τόσο η Λίβερπουλ, όσο και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρίσκονται σε τροχιά νέου αγοραστή. Οτι δεν… έτυχε να νιώσουν στο ίδιο χρονικό σημείο την ίδια ανάγκη η Fenway Sports Group του Τζον Χένρι και η οικογένεια Γκλέιζερ.

Και κάπου εκεί ξεκινά το ντόμινο των πιθανοτήτων. Αλλοι εκτιμούν πως η απόφασή τους έχει αφετηρία την αποτυχία της απόπειρας για την European Super League στην οποία πρωταγωνίστησαν οι διοικήσεις των δύο κολοσσών. Αλλοι ότι η αύξηση του ανταγωνισμού στην Premier League υποχρεώνει σε νέες μεγάλες επενδύσεις δίχως «ασφάλεια».

Σχεδόν κανείς όμως δεν καταπιάνεται με τη λεπτομέρεια των «απαιτήσεων». Ο Χένρι αγόρασε τη Λίβερπουλ το 2010 αντί του ποσού των 300 εκατ. λιρών και σήμερα αξιώνει 3,3 δισεκατομμύρια από αυτές για να αποχωρήσει. Οι Γκλέιζερ αγόρασαν το 2005 με 790 εκατ. λίρες και αναζητούν πύλη «εξόδου» στα 5 δισεκατομμύρια. Στο γεγονός ότι η πρόθεση πώλησης συνδυάζεται με ποσά που τρυπούν το ταβάνι του ποδοσφαίρου οριστικά και αμετάκλητα.

Οι Αμερικανοί ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν την ισχύ της αγοράς των sports business. Εκείνοι έφτασαν στο σημείο να υποχρεώνουν τα Forbes να «εκτιμούν» τη χρηματιστηριακή αξία franchises όπως οι Dallas Cowboys (NFL), των Yankees (MLB) και των New York Knicks πάνω από τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Εκείνοι… έπιασαν τον παλμό στην κορύφωση του έπους Μέσι – Ρονάλντο στην Ισπανία διαπιστώνοντας την ευκαιρία στο ποδόσφαιρο. Εκείνοι έδειξαν τον δρόμο και στην Premier League των πανίσχυρων clubs με την τεράστια εμπορική αξία.

Δεν έχει σημασία αν τελικά θα πουλήσουν. Σημασία έχει ότι κατάφεραν να βάλουν το ποδόσφαιρο σε μια τροχιά δίχως προηγούμενο σε ό,τι αφορά την «οικονομική εκδοχή» του. Και μόνο ο «θόρυβος» φτάνει. Ειδικά αν έχει ακτίνα 40 χιλιομέτρων, όση η απόσταση απο το «Ανφιλντ» ως το «Θέατρο των Ονείρων». Διότι με αφετηρία αυτό το γεωγραφικό πλάτος, ανοίγει ο δρόμος για την ανίχνευση νέων ευκαιριών σε άλλες αγορές – ίσως ακόμα και σε κάποιες ανερχόμενες οι οποίες έχουν προοπτικές και πολλά υποσχόμενα κοινά. Το ερώτημα είναι αν, πού και με ποιον τρόπο θα σταματήσει αυτό το «ράλι» (δισ)εκαταμμυρίων στο ποδόσφαιρο. Γιατί όσο και αν «too big to fail» είναι το δημοφιλέστερο των αθλημάτων, οι πληθωριστικές τάσεις πλέον αρχίζουν να προκαλούν ερωτήματα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ