Στην είσοδο της Βρετανικής Σχολής, επί της οδού Σουηδίας στο Κολωνάκι, σε υποδέχεται μια μαύρη σακούλα απορριμμάτων, μια ξύλινη παλέτα και ένα πεταμένο νάιλον. Αν είσαι αφηρημένος και δεν δεις την ταμπέλα του ΝΕΟΝ που είναι αναρτημένη στον εξωτερικό τοίχο και προειδοποιεί ότι στο εσωτερικό θα συναντήσει κανείς το εφετινό «Έργο στην Πόλη» του Ανδρέα Λόλη, μπορεί να σκεφτείς προς στιγμήν ότι κάποιος ξέχασε να πετάξει τα σκουπίδια. Αν πάλι έχεις δει την ταμπέλα αλλά δεν γνωρίζεις τα έργα του συγκεκριμένου εικαστικού θα κάνεις ακριβώς την ίδια σκέψη.

Χρειάζεται να έχεις τις κεραίες σου τεντωμένες καθώς περπατάς στον υπέροχο και συνήθως κλειστό στο ευρύ κοινό κήπο της Βρετανικής Σχολής για να διακρίνεις την εκκωφαντική αλλά αθόρυβη τελικά παρουσία τους.

Όπως μια σκάλα που ακουμπάει σε έναν τοίχο καλυμμένο από πρασινάδα, ξύλινες παλέτες ατάκτως ερριμμένες, ένα κομμάτι φελιζόλ στα σκαλιά που οδηγούν στη Βιβλιοθήκη της Σχολής, ή μια πεταμένη μαύρη νάιλον σακούλα στο εσωτερικό της. Το οξύμωρο της παρουσίας τους οφείλεται στο ότι ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεσπόζουν στον χώρο, όπως συμβαίνει με ένα παγκάκι με μια κουβέρτα και ένα μαξιλάρι πάνω του, δεν υπάρχουν επεξηγηματικές ταμπέλες που να τα διαφοροποιούν ως έργα τέχνης από το μικροπεριβάλλον του κήπου.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, αν σκεφτεί κανείς πόσο έχουμε συνηθίσει την παρουσία των άχρηστων, παρατημένων αντικειμένων στην πόλη ώστε ακόμη και αυτή η παρουσία τους στο οργανωμένο και εσωστρεφές περιβάλλον μιας αρχαιολογικής σχολής να μη μας προκαλεί εντύπωση.

Διαβάστε περισσότερα εδώ 

Headlines