Πρόσφυγες παρακολούθησαν παράσταση του Μπορίς Σαρμάτς

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, μια παράλληλη εκδήλωση έκανε την εμφάνισή της την Τρίτη στις 12 Ιουλίου και συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία μέχρι τις 14 Ιουλίου.

Ο Μπορίς Σαρμάτς, μια σπουδαία προσωπικότητα, όχι μόνο στο σύγχρονο χορό, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της διανόησης εμφανίζεται σε μια μοναδική παράσταση. Με τίτλο enfant, που σημαίνει παιδί στα γαλλικά, η παράσταση δημιουργεί ερωτήσεις και δίνει απαντήσεις για το αν τελικά μπορεί κανείς να κινηθεί χωρίς να χρησιμοποιήσει καθόλου μυϊκή κίνηση.

Από τη συνεργατική προσπάθεια της Ημέρας Γαλλοφωνίας, του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και του TV5MONDE δε θα μπορούσε να λείψει ο Γάλλος χορογράφος. Όλοι μαζί συνεργάστηκαν με το Πρόγραμμα Στέγασης και Υπηρεσιών για Αιτούντες Άσυλο του Δήμου Αθηναίων και τη ΜΚΟ SolidarityNow για να χαρίσουν σε πρόσφυγες συγκεκριμένων δομών μια μοναδική εμπειρία με την παράσταση του διάσημου Γάλλου χορογράφου.

Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, τον Ιούνιο, ομάδα προσφύγων είχε παρακολουθήσει τη συναυλία των Il pomo d’ Oro στο Ηρώδειο.

Οι δομές που συνεργάζονται είναι:

Το Πρόγραμμα Στέγασης και Υπηρεσιών για Αιτούντες Ασυλο, που υλοποιείται μέσω της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής (ΕΑΤΑ) του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και χρηματοδοτείται μέσω του προγράμματος ESTIA (Στήριξη Έκτακτης Ανάγκης για την Ένταξη και τη Στέγαση) της Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO). Στο Πρόγραμμα έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα περίπου 4050 ωφελούμενοι από διάφορες χώρες του κόσμου (Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Κογκό κλπ. Από αυτούς έχουν μετεγκατασταθεί περίπου 1850 άτομα σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία και αλλού), στο πλαίσιο του προγράμματος relocation, ενώ σήμερα το πρόγραμμα καλύπτει τις ανάγκες περίπου 1.650 ωφελούμενων, οι οποίοι φιλοξενούνται σε 320 μισθωμένα διαμερίσματα.

Το SolidarityNow, μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που ιδρύθηκε το 2013 με πρωτοβουλία του Open Society Foundations. Κύριος στόχος της είναι η υποστήριξη ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, η καταπολέμηση του κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού και η προάσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Το όραμα του SolidarityNow είναι η ενδυνάμωση των ευπαθών ομάδων που θα δημιουργήσει μια ανοιχτή κοινωνία. Το SolidarityNow έχει συνεργαστεί με πάνω από 70 οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών και μέχρι στιγμής έχει υποστηρίξει πάνω από 120.000 άτομα μέσω των προγραμμάτων που υλοποιεί.

Σε ολόκληρο το έργο πρωταγωνιστεί η κίνηση, κι όχι μόνο η ανθρώπινη αλλά και η μηχανική. Η παράσταση απαρτίζεται από μια μεγάλη ομάδα παιδιών, 9 χορευτές και 3 μηχανές και όλα αυτά μαζί συνεργάζονται και περιπλέκονται δημιουργώντας μια συλλογική και ξεχωριστή κίνηση. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα παιδιά και στο πως αυτά κινούνται μέσα στην παράσταση. Οι κινήσεις τους είναι αλληλεξαρτώμενες, με γερανούς να κινούν τους χορευτές κι εκείνοι με τη δική τους σειρά να καθοδηγούν τα παιδιά, τα οποία είναι και το επίκεντρο της παράστασης.

Η εφήμερη φύση του χορού απασχολεί σταθερά τον Σαρματς. Επί σειρά ετών Διευθυντής του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου Ρεν και Βρετάνης, το οποίο και μετονόμασε σε «Μουσείο Χορού», εξέφρασε τον προβληματισμό του για την παροδικότητα της τέχνης του, για τις χορογραφίες που χάνονται και το πώς μπορούν να διασωθούν και να αξιοποιηθούν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγραψε το «Μανιφέστο για ένα Μουσείο Χορού», ενώ το 2015 μετέτρεψε σε μουσείο χορού την Tate Modern Gallery στο Λονδίνο, παρουσιάζοντας ανάμεσα στα εκθέματα ιστορικές χορογραφικές και ποικίλες άλλες δράσεις.

Η δραστηριότητα του Σαρμάτς που περιλαμβάνει πλήθος χορογραφικών πρότζεκτ, εκπαιδευτικό και συγγραφικό έργο, και αποτελεί μεγάλη επιρροή για την αναμόρφωση της τέχνης του χορού από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεύει με παιδιά. Στο παρελθόν έχει αναπτύξει το Bocal, ένα νομαδικό σχολείο για παιδιά από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Επίσης, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Universität der Künste του Βερολίνου (2007 & 2008), όπου κατάρτησε ένα νέο ακαδημαϊκό πρόγραμμα για το χορό.

Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 12 Ιουλίου και θα διαρκέσεις μέχρι τις 14 Ιουλίου. Στην Πειραιώς 260-Δ στις 21:00 παρουσιάζεται μια παράσταση χορού που ξεπερνά τα πλαίσια μιας απλής χορογραφίας και επικεντρώνεται στα παιδιά και την ευαίσθητη φύση τους.

Συντελεστές: Χορογραφία: Boris Charmatz Ερμηνευτές: Ashley Chen, Olga Dukhovnaya, Nuno Bizarro, Matthieu Burner, Julien Gallée-Ferré, Peggy Grelat-Dupont, Maud Le Pladec, Thierry Micouin, Solène Wachter, και ομάδα παιδιών από το Βερολίνο Γκάιντα: Erwan Keravec
Φωτισμοί: Yves Godin
Ήχος: Olivier Renouf Μηχανές: Artefact, Frédéric Vannieuwenhuyse, Alexandre Diaz Βοηθοί: Johanna Lemke, Frank Willens
Γενική διεύθυνση σκηνής: Fabrice Le Fur
Διευθυντές σκηνής: Max Potiron, François Aubry
Κοστούμια: Laure Fonvieille
Φροντιστήριο: Stefani Gicquiaud Φωνή: Dalila Khatir
Ενορχηστρώσεις: Luccio Stiz Βοηθοί παραγωγής: Musée de la danse, Volksbühne Berlin
Παραγωγή: Μουσείο Χορού / Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ρεν και της Βρετάνης – Υπό τη διεύθυνση του Boris Charmatz, με την υποστήριξη του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και Επικοινωνίας – Περιφερειακή Διεύθυνση Πολιτιστικών Υποθέσεων, Δήμος της Rennes, Περιφερειακό Συμβούλιο της Βρετάνης και το Γενικό Συμβούλιο του Ille-et-Vilaine
Συμπαραγωγή: Festival d’Avignon, Théâtre de la Ville-Paris, Festival d’Automne à Paris, Internationales Sommerfestival Hamburg και Siemens Stiftung στα πλαίσια του SCHAUPLÄTZE, Théâtre National de Bretagne (Ρεν), La Bâtie-Festival de Genève, Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες)