H ιστορία της βασανισμένης Παλαιστίνης: Ο διαρκής πόλεμος

Η Γάζα ξανά στο αίμα: Μετά την δολοφονία της 21χρονης νοσοκόμας Ραζάν αλ Νατζάρ, η κατάσταση είναι έκρυθμη. Υπολογίζεται ότι τραυματίζονται περίπου 100 άνθρωποι την ημέρα και οι νεκροί είναι τουλάχιστον 4.

Το Μεσανατολικό είναι ζήτημα καθόλου καινούριο. Η ιστορική παρουσία στην περιοχή τόσο των αραβικών πληθυσμών, όσο και των Εβραίων είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ η διευθέτηση του ζητήματος -ενός ζητήματος που αφορά την γη- έχει αλλάξει μέθοδο, αφού το νεοσύστατο κράτος αναλαμβάνει θέση φυσικής ηγεσίας στην περιοχή.

Η ιστορία της Παλαιστίνης

Η Παλαιστίνη, γενικά, εκτείνεται από τα σύνορα της Αιγύπτου μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου και ανατολικά μέχρι τον Ιορδάνη ποταμό. Από την στιγμή που κατοικήθηκε, η περιοχή τέθηκε υπό την κατοχή όλων των αυτοκρατοριών της ιστορίας.

Το 1917, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ξεσηκώθηκαν κια οι Άραβες διεκδικώντας και την δική τους ανεξαρτησία. Τότε ήρθε κια η πρώτη υπόσχεση προς τον λαό, όταν η Αντάντ τους υποσχέθηκε πλήρη ανεξαρτησία με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε ξεκινά και ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας των Αράβων.

Βεβαίως η ανεξαρτησία δεν έρχεται ποτέ, αντ’ αυτού οι Εβραίοι ζητούν να προσδιοριστεί μία εθνική εστία τους στην Παλαιστίνη, ως λαός με επίσης ιστορική φυσική παρουσία στην περιοχή.

Mετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο ΟΗΕ αποφασίζει διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, ένα αραβικό και ένα εβραϊκό, με την Ιερουσαλήμ να είναι ουδέτερη ζώνη, την οποία όμως διεκδικεί το Ισραήλ. Το 1947 ξεκινούν ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών και το 1948 ξεσπά ο πρώτος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος, μετά την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ.

Το κράτος του Ισραήλ θα αποσπάσει πολεμικά το κομμάτι της Ιερουσαλήμ που ανήκει στην Ιορδανία, πράγμα που θα καταγγείλει ο ΟΗΕ, αλλά χωρίς αποτέλεσμα,

750.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώνονται και καταφεύγουν στην Γάζα, την Ιορδανία, τον Λίβανο και την Συρία. Η επεκτατική τακτική του Ισραήλ συνεχίζεται. Το 1967 ξεσπά ο πόλεμος των έξι ημερών, ο δεύτερος αραβοϊσραηλινός πόλεμος και το Ισραήλ θέτει υπό την κατοχή του την Δυτική Όχθη και της Γάζα.

Ο αγώνας για ανεξαρτησία

Ο αγώνας για ανεξαρτησία ξεκινά επισήμως το 1964, οπότε και δημιουργήθηκε η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η οποία εκπροσωπεί διεθνώς τους Παλαιστινίους.

Το 1987 ξεσπά η πρώτη Ιντιφάντα, η εξέγερση των Παλαιστινίων ενάντια στην κατοχή της Δυτικής Όχθης και της Γάζας. Κατά την διάρκεια της εξέγερσης έχασαν την ζωή τους περίπου 1400 Παλαιστίνιοι και 400 Ισραηλινοί. Η εξέγερση θα τερματιστεί το 1991. Θα δημιουργηθεί η Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά θα αναγνωριστεί και το Ισραήλ από την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Τότε θα επιστρέψει στην Γάζα και ο Γιασέρ Αραφάτ, ιδρυτής της Φατάχ, για να αναλάβει την Παλαιστινιακή Αρχή.

Το 2000, ξέσπασε η δεύτερη Ιντιφάντα, και ο Γιάσερ Αραφάτ πρότεινε τη λύση των δύο κρατών: οι Παλαιστίνιοι θα αναγνώριζαν το Ισραήλ, με αντάλλαγμα τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη που είχαν καταληφθεί το 1967 από το Ισραήλ.

Η λύση δεν γίνεται δεκτή. Έκτοτε, από το 2004 έως σήμερα το Ισραήλ πραγματοποιεί αλλεπάλληλες επιθέσεις στην Λωρίδα της Γάζας, με τους αριθμούς των θυμάτων να ανέρχονται πλέον σε πολλές χιλιάδες.

Το Κράτος της Παλαιστίνης έχει αναγνωριστεί από 136 ανεξάρτητες χώρες μέλη του ΟΗΕ και 2 μη μέλη, αλλά η επίλυση του μεσανατολικού δεν διαφαίνεται. Παράλληλα, οι νεκροί συνεχίζουν να αυξάνονται.