Ο Ισαάκ Νεύτων (4 Ιανουαρίου 1643-31 Μαρτίου 1727) υπήρξε ένας πανεπιστήμονας, πραγματικό τέκνο της εποχής του Διαφωτισμού. Φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής, ακόμα και θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής, καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου αλλά και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και τον περισπούδαστο «νόμο της βαρύτητας» (που ο θρύλος αναφέρει πως αναζήτησε μετά από πτώση μήλου από μια μηλιά).

Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του σχετικά με τη φύση του φωτός καθώς επίσης και η καθοριστική συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού. Δεν είχε κοινοπολιτειακή υπηκοότητα, αλλά είχε αποκτήσει τον τίτλο του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας, που δίνονταν σε πολίτες ή μόνιμους κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραλειπόμενα του βίου του είναι το γεγονός ότι πολλές από τις επιστημονικές σημειώσεις του τις κρατούσε στα ελληνικά.

Μάλιστα, εδώ και λίγα χρόνια το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου δίδασκε ο σπουδαίος επιστήμονας, επιτρέπει τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται χειρόγραφες σημειώσεις του Νεύτωνα στην γλώσσα μας.