Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας είχε άστοχες επιλογές στα τέσσερα χρόνια που κυβερνά. Επιλογές που στοίχισαν εκατομμύρια.

Και ποιος δεν θυμάται την πρώτη επιλογή που είχε ως Πρωθυπουργός στο όνομα του Γιάνη Βαρουφάκη (τον οποίο μάλιστα ονόμαζε ως «big asset» της κυβέρνησής του) ή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, την οποία επέλεξε για Πρόεδρο της Βουλής, αφού δεν θέλησε να την κάνει υπουργό Δικαιοσύνης.

Και πολλές άλλες επιλογές του Πρωθυπουργού σε πρόσωπα αλλά και σε ενέργειες, όπως ήταν το περιβόητο δημοψήφισμα, η συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο, οι καβγάδες και οι απειλές που αλληλοεκτόξευσαν υπουργοί του όπως οι Καμμένος και Κοτζιάς (με θεατή το Μαξίμου), η στήριξη στο Μαδούρο, οι ατελείωτες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, οι διορισμοί υπουργών με… επιδόματα και πολλά άλλα. Παρά ταύτα, παρότι αναγνωρίζει ότι έκανε άστοχες επιλογές (αλλά ποτέ δεν απολογήθηκε για αυτές) συνεχίζει να κάνει και άλλες.

Οπως και τώρα με τον Παύλο Πολάκη και την τηλεφωνική καταγραφή που έκανε στον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα (άσχετα εάν ο κ. Πολάκης διαψεύδει ότι τον μαγνητοφώνησε) που το Μαξίμου και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας δεν πήραν συγκεκριμένη θέση, αλλά, όπως αναφέρει ο Βηματοδότης, ζήτησαν και από τις δύο πλευρές να σέβονται την ανεξαρτησία της ΤτΕ και την αρχή της πολιτικής ουδετερότητας.

Για την ταμπακιέρα όμως (δηλαδή για τη παράνομη μαγνητοφώνηση της συνομιλίας) ούτε λόγος.

Καλά, θα πείτε, δεν έχουν επιπτώσεις όλες αυτές οι άστοχες επιλογές του κ. Τσίπρα; Βεβαίως, γιατί τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές η κυβέρνηση φαίνεται πως έχει εγκαταλείψει την πολιτική (εάν εξαιρέσει κανείς τη ρύθμιση – έτσι όπως έγινε – των «κόκκινων» δανείων).

Ασχολείται με μικροπολιτικά θέματα, τα οποία πιστεύει ότι φέρνουν ψήφους, όπως οι διορισμοί στο Δημόσιο, τα σκάνδαλα, τα επιδόματα και οι απόπειρες διεμβολισμού της Κεντροαριστεράς.

Για κυβερνησιμότητα ούτε λόγος.

Headlines