Ρέκβιεμ για τις εξόριστες ψυχές

Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται ολοένα και συχνότερα οι ιστορικές μελέτες γύρω από «αθέατα» γεγονότα με πυρήνα τους την εγκαθίδρυση αυταρχικών καθεστώτων στην Ευρώπη και τα μαζικά φαινόμενα ακραίας βίας που ακολούθησαν. Ιστορίες που έχουν συντελεστεί εντός πολιτισμένων και οργανωμένων κοινωνικών δομών και η σκαπάνη της έρευνας φέρνει στο φως μέσα από πολυετείς έρευνες. Καθήκον της λογοτεχνίας είναι να εισέρχεται στο εσωτερικό χάος που δημιουργεί μια μεγάλη καταστροφή και διαχέεται στα κενά που αφήνει ο ιστορικός πίσω του. Εναν τέτοιο συνδυασμό επιχειρεί ο αυστριακός ιστορικός και διευθυντής του Λαϊκού Πανεπιστημίου Χίτσινγκ της Βιέννης Ρόμπερτ Στράιμπελ, που πεζογραφόντας ιχνηλατεί το παράλογο.
Ο ναζισμός επιζητούσε πρωτίστως με τη στυγνή του μέθοδο τη μαζική εκκαθάριση της ανθρώπινης ηθικής συνείδησης.

Σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ο Στράιμπελ έχει έντονη ερευνητική δράση γύρω από τα ζητήματα της σύστασης του εθνικοσοσιαλισμού, των διωγμών των Εβραίων, όπως και των εκατομμυρίων εξόριστων. Και θυμίζει ένα αποτρόπαιο έγκλημα στη διαβόητη φυλακή της Επαρχίας Κρεμς – Στάιν της Αυστρίας. Βρισκόμαστε στις αρχές Απριλίου του 1945. Ο Β» Παγκόσμιος Πόλεμος βαδίζει προς το οριστικό τέλος στην Ευρώπη. Στη φυλακή βρίσκονται στοιβαγμένοι άνθρωποι σχεδόν από το σύνολο των κατακτημένων από τη Βέρμαχτ κρατών. Επιστρατευμένοι πολίτες, Εβραίοι, πολιτικοί κρατούμενοι, αιχμάλωτοι, όμηροι στρατοπέδων, αντιστασιακοί όλων των ηλικιών και προελεύσεων. Μέχρι και κρατούμενοι που έχουν συλληφθεί σε αστυνομικού και στρατιωτικού τύπου σαρωτικές επιχειρήσεις από τα Χανιά και τη Νάντη μέχρι την Κρακοβία. Ανάμεσά τους και περίπου 400 Ελληνες, που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο που στο βιβλίο.

Διαβάστε περισσότερα εδώ