Νέα στοιχεία για τη θεραπευτική τακτική μετά από επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας

Δεδομένα από τη μελέτη TRANSITION που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (ESC) στο Μόναχο της Γερμανίας έδειξαν ότι η λήψη του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να ξεκινήσει νωρίς και σε με ασφάλεια σε ένα μεγάλο εύρος ασθενών της καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF), οι οποίοι έχουν σταθεροποιηθεί έπειτα από νοσηλεία λόγω επεισοδίου οξείας καρδιακής ανεπάρκειας.

Στους ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη συμπεριλαμβάνονταν όσοι δεν είχαν πρότερα λάβει το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ή συμβατικές θεραπείες για την καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς και εκείνοι με προηγούμενη εμπειρία από τις συμβατικές θεραπείες για την καρδιακή ανεπάρκεια.

Περίπου οι μισοί από όλους τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια έχουν μειωμένο κλάσμα εξώθησης, και η βελτιστοποίηση της θεραπείας για αυτούς τους ασθενείς σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της πιθανότητας νέου οξέος επεισοδίου ή θανάτου. Ωστόσο, υπάρχει συχνά δισταγμός για την έναρξη μιας νέας θεραπείας έπειτα από νοσηλεία, καθώς οι ασθενείς αυτοί θεωρούνται «ευάλωτοι» και όχι σε θέση να υποστούν αλλαγές στη φαρμακευτική τους αγωγή.

«Στις εβδομάδες που ακολουθούν ένα επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, οι ασθενείς είναι πολύ ευάλωτοι και διατρέχουν κίνδυνο επανανοσηλείας και θανάτου. Η μελέτη PARADIGM-HF έδειξε ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μειώνει τις σχετικές με την καρδιακή ανεπάρκεια νοσηλείες, την επανανοσηλεία και τον θάνατο. Η TRANSITION δείχνει ότι η λήψη συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να ξεκινήσει νωρίς και με ασφάλεια στους ασθενείς σύντομα μετά από ένα επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, παρέχοντας έτσι στους γιατρούς την πρόσθετη σιγουριά που χρειάζονται για να βελτιστοποιήσουν την παρεχόμενη φροντίδα με καινοτόμα φάρμακα στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας», εξήγησε ο καθηγητής Ρολφ Βαστερ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λειψίας στη Γερμανία και ερευνητής της μελέτης.

Η TRANSITION (NCT02661217) είναι μια τυχαιοποιημένη, φάσης IV, πολυκεντρική, ανοικτής επισήμανσης, παράλληλων ομάδων μελέτη, η οποία αξιολόγησε την ασφάλεια και την ανεκτικότητα του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης σε 1.002 ασθενείς με HFrEF, από 156 νοσοκομεία παγκοσμίως, μετά τη σταθεροποίηση έπειτα από νοσηλεία για οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, όταν η θεραπεία ξεκίνησε στο νοσοκομείο (πριν το εξιτήριο) ή λίγο μετά την αποχώρησή τους από αυτό (μετά το εξιτήριο). Οι ασθενείς ομαδοποιήθηκαν βάσει της κατάστασης της θεραπείας τους πριν την εισαγωγή: αυτούς που λάμβαναν αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACEI) ή αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης (ARB), ή εκείνους χωρίς πρότερη εμπειρία από ACEI/ARB. Έπειτα από τη φάση διαλογής και την τυχαιοποίηση στο σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης, η μελέτη περιλάμβανε μια περίοδο θεραπείας 10 εβδομάδων, με φάση μετέπειτα παρακολούθησης 16 εβδομάδων στη συνέχεια. Το πρωτεύον και τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν ο αριθμός των ασθενών που πέτυχαν τη στοχευμένη δόση συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης 200mg δις ημερησίως (bid) την εβδομάδα 10 (ανεξάρτητα από προηγούμενη διακοπή της δόσης ή μείωσή της), και ο αριθμός των ασθενών που διατηρήθηκαν στα 100mg ή 200mg bid για τουλάχιστον δύο εβδομάδες έως την εβδομάδα 10 μετά την τυχαιοποίηση, αντίστοιχα. Το πρωτόκολλο της μελέτης έλαβε υπόψη τις ανάγκες των καρδιολόγων και επέτρεπε στους ερευνητές να επιλέξουν την κατάλληλη δόση έναρξης του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης και τις προσαρμογές της δόσης ανάλογα με τις κλινικές συνθήκες, καθιστώντας έτσι δυνατές τις διαφορές μεταξύ των διεθνών νοσοκομείων και των υπόλοιπων σημείων υγειονομικής περίθαλψης.

Το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης είναι ένα φάρμακο χορήγησης δις ημερησίως, το οποίο μειώνει την πίεση που ασκείται στην ανεπαρκούσα καρδιά. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ενίσχυσης των προστατευτικών νευροορμονικών συστημάτων της καρδιάς (σύστημα νατριουρητικών πεπτιδίων), καταστέλλοντας ταυτόχρονα τις βλαβερές συνέπειες της υπερ-ενεργοποίησης του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης (RAAS). Άλλα συνήθη φάρμακα για την καρδιακή ανεπάρκεια, που ονομάζονται αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACE) και αποκλειστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης II (ARB), αποκλείουν μόνο τις επιβλαβείς επιδράσεις της υπερ-ενεργοποίησης του RAAS. Το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης περιέχει τον αναστολέα της νεπριλυσίνης σακουμπιτρίλη και τον αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης (ARB) βαλσαρτάνη.

Στην Ευρώπη, το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ενδείκνυται για τη θεραπεία της συμπτωματικής χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης σε ενήλικους ασθενείς10. Στις ΗΠΑ ενδείκνυται για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας (κατηγορίας ΙΙ-IV κατά την Καρδιολογική Εταιρεία της Νέας Υόρκης) σε ασθενείς με συστολική δυσλειτουργία. Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα ποσοστά θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια, νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και επανεισαγωγής στο νοσοκομείο ενός 30 ημερών σε σύγκριση με την εναλαπρίλη, μειώνει το ποσοστό θνητότητας από όλα τα αίτια σε σύγκριση με την εναλαπρίλη και βελτιώνει τις πτυχές της σχετικής με την υγεία ποιότητας ζωής (συμπεριλαμβανομένων των σωματικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων) σε σύγκριση με την εναλαπρίλη. Το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης χορηγείται συνήθως σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες για την καρδιακή ανεπάρκεια, αντικαθιστώντας έναν αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACE) ή άλλον αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης (ARB). Οι εγκεκριμένες ενδείξεις ενδέχεται να ποικίλουν ανάλογα με την εκάστοτε χώρα.

Η καρδιακή ανεπάρκεια (HF) είναι μια σοβαρή εξελικτική νόσος με εξουθενωτικά συμπτώματα. Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια διατρέχουν κίνδυνο ξαφνικής επιδείνωσης της νόσου που απαιτεί επείγουσα περίθαλψη στο νοσοκομείο και είναι η πρώτη αιτία νοσηλείας ανθρώπων άνω των 65 ετών. Από τα 26 εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια, 83% εξ’ αυτών νοσηλεύονται λόγω επεισοδίου οξείας καρδιακής ανεπάρκειας τουλάχιστον μία φορά, και περίπου οι μισοί (43%) νοσηλεύονται τουλάχιστον τέσσερις φορές. Κάθε χρόνο, λαμβάνουν χώρα περίπου ένα εκατομμύριο νοσηλείες λόγω της καρδιακής ανεπάρκειας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, και κατά μέσο όρο, ένας ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια παραμένει στο νοσοκομείο για 5 έως 10 ημέρες. Λόγω αυτού, η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί σημαντικό και αυξανόμενο οικονομικό φορτίο για τον τομέα της υγείας, που επιβαρύνει επί του παρόντος την παγκόσμια οικονομία με 108 δις δολάρια ετησίως, λαμβάνοντας υπόψη τις άμεσες και τις έμμεσες δαπάνες.