Σε μία περίοδο που η ελληνική διπλωματία βιώνει τάσεις υπερεπέκτασης με πολλά μέτωπα ανοιχτά, η χθεσινή δήλωση του εκπροσώπου του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι ότι μία λύση του Κυπριακού μέσω της δημιουργίας ενός ομοσπονδιακού κράτους ίσως να μην είναι πλέον δυνατή και να πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές επιλογές δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη.

Η δήλωση Ακσόι ήλθε μερικές ημέρες μετά από την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο νησί, αλλά και την αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς γύρω από το περιεχόμενο και την ερμηνεία του Πλαισίου Γκουτέρες – δηλαδή του εγγράφου (υπό μορφή non paper) που κατήρτισε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες κατά τη διάρκεια των μαραθώνιων συνομιλιών στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας τον περασμένο Ιούνιο.

Η Άγκυρα εμφανίζεται διατεθειμένη, χωρίς να παρέχει οποιαδήποτε λεπτομέρεια, να ξεφύγει από το πλαίσιο των συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Στηρίζει την άποψη αυτή στην απροθυμία, όπως αυτή την αντιλαμβάνεται, των Ελληνοκυπρίων για την εξεύρεση λύσης.

Την ίδια στιγμή, ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί «έριξε το γάντι» στον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, λέγοντάς του να αποδεχθεί ως έχει το Πλαίσιο Γκουτέρες (το οποίο είχε ως στόχο να συγκεράσει τις απόψεις των δύο πλευρών σε όλες τις πτυχές του Κυπριακού).

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Είναι προφανές ότι μετά τις διπλές εκλογές στην Τουρκία στις 24 Ιουνίου και δεδομένων των εξελίξεων με τις γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, το Κυπριακό θα επανέλθει στο τραπέζι.

Με μία εθνικιστική Τουρκία στην άλλη πλευρά και με έναν Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με αυξημένες εξουσίες, το διπλωματικό πόκερ θα απαιτήσει γερά νεύρα. Το ερώτημα ηχεί σκληρό. Αν η Άγκυρα αναζητεί εναλλακτικές λύσεις, ποιο είναι το Σχέδιο Β της Λευκωσίας και της Αθήνας;