Την περασμένη Κυριακή οι Ελβετοί κλήθηκαν να απαντήσουν μέσω δημοψηφίσματος στο ερώτημα αν επιθυμούν να είναι ο λαός που πληρώνει τα περισσότερα χρήματα στον κόσμο (περίπου 450 ευρώ ετησίως ανα πολίτη) για να χρηματοδοτείται η ελβετική κρατική ραδιοτηλεόραση. Και με ποσοστό 72% απάντησαν «Ναι». Και όχι μόνον αυτό. Αποφάσισαν επίσης ότι η εν λόγω εισφορά αφορά ακόμη και αυτούς που δεν έχουν τηλεόραση. Αρκεί να έχουν Ίντερνετ.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έγινε δεκτό με ανακούφιση από τους ιθύνοντες της ελβετικής ραδιοτηλεόρασης SSR. Και όχι αδίκως. Όταν προ μηνών συγκεντρώθηκε ο αριθμός των υπογραφών που απαιτείται για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, οι δημοσκοπήσεις έφερναν τους αντιπάλους της επιδοτούμενης κρατικής ραδιοτηλεόρασης μπροστά με ποσοστό της τάξεως του 60%. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα κυριολεκτικώς την εξέγερση του πνευματικού κόσμου και γενικώς των καλλιτεχνών της Ελβετίας. Από τους οργανωτές του φεστιβάλ Μουσικής του Μοντρέ ως τους επικεφαλής των θεατρικών σκηνών, από τους μαέστρους και τους μουσικούς ως τους υπεύθυνους αθλητικών συναντήσεων, οι πάντες θεώρησαν σκόπιμο να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εξηγήσουν στους συμπολίτες τους ότι αξίζει τον κόπο να διαθέτουν περίπου 1,5 ευρώ ημερησίως για να διατηρηθεί η ελβετική πολιτιστική ταυτότητα. Και τελικώς κατάφεραν να μεταστρέψουν την κοινή γνώμη της χώρας τους δίνοντας αυτό το σοβιετικού τύπου ποσοστό του 72% το οποίο ως τηλεθέαση η ελβετική κρατική τηλεόραση ουδέποτε κατάφερε να πλησιάσει.

Η διοίκηση της SSR πάντως ούτε πανηγύρισε ούτε θριαμβολόγησε. Αντιθέτως δήλωσε έτοιμη να αφουγκραστεί το 28% των Ελβετών που δεν επιθυμούν να τη χρηματοδοτούν και υποσχέθηκε πως αφ ενός μεν θα μειώσει στο μέτρο του δυνατού τις δαπάνες της, ενώ υποσχέθηκε πως δεν θα διακόπτει πλέον τις κινηματογραφικές ταινίες για να μεταδίδει διαφημίσεις. Άλλος κόσμος.

in.gr