Σε δύο στρατόπεδα για την επόμενη μέρα έχουν χωριστεί θεσμοί και δανειστές.

Στο ένα είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη γραμμή της οποίας ακολουθεί και η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας πολιτικό στήριγμα τη Γαλλία. Το στρατόπεδο αυτό υποστηρίζει την «καθαρή έξοδο», δηλαδή τη μόνιμη επιστροφή στις αγορές το καλοκαίρι του 2018 με μοναδικά όπλα το σχέδιο μεταρρυθμίσεων ως το 2021 και το «μαξιλάρι ασφαλείας», δηλαδή τη ρευστότητα των 19 δισ. ευρώ που καλύπτει τις δανειακές ανάγκες των επόμενων δύο ετών.

Στο άλλο στρατόπεδο, όπως αναφέρει το ΒΗΜΑ, έχουν συμπαραταχθεί η ΕΚΤ που υποστηρίζει την ένταξη της Ελλάδας σε προληπτική πιστωτική γραμμή, εργαλείο που προβλέπεται από το καταστατικό του ESM, κατεύθυνση που ακολουθεί και προβάλλει εδώ και μήνες ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση που είχε αυτή την επιλογή εξόδου από το 2015.

Σε αυτό το δεύτερο στρατόπεδο, σύμφωνα με τις πληροφορίες, επικρατεί επιπρόσθετη ανησυχία για το κατά πόσο οι ελληνικές τράπεζες είναι υγιείς και θα ανταποκριθούν στις ανάγκες ανάταξης της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων τα επόμενα χρόνια και – το κυριότερο – αν θα χρειαστούν νέα κεφάλαια, κάτι που θα δείξουν τα stress tests που έχει προγραμματίσει η Φρανκφούρτη.

Και με αυτό συντάχθηκε ο πολύπειρος Τόμας Βίζερ, ο συνταξιοδοτηθείς πρόεδρος του EuroWorking Group, ο οποίος δήλωσε την Παρασκευή ότι «η ζωή θα ήταν πολύ πιο εύκολη για την Ελλάδα αν υπήρχε ένα «δίχτυ ασφαλείας» όπως η προληπτική γραμμή στήριξης».

Σημείωσε όμως ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει την προληπτική γραμμή στήριξης, θεωρώντας ότι αυτή ισοδυναμεί με ένα νέο πρόγραμμα.

Πάντως, υποστήριξε ότι είναι πιθανό τελικώς να υπάρξει συμβιβασμός, δηλαδή μια προληπτική γραμμή στήριξης την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε ως «μαξιλάρι ασφαλείας» – το οποίο έχει βέβαια προϋποθέσεις και υποχρεώσεις για τη χώρα που ζητεί το άνοιγμά της – και όχι ως νέο πρόγραμμα όπως το Μνημόνιο.

Σε κάθε περίπτωση, η διαμάχη αυτή, στην οποία επί του παρόντος δεν έχει πάρει θέση το ΔΝΤ καθώς περιμένει πρώτα τις αποφάσεις των Ευρωπαίων για το χρέος ώστε να αποφασίσει αν θα παραμείνει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα ως «επόπτης και όχι ως χρηματοδότης», θα ξεκαθαρίσει σε λιγότερο από τέσσερις μήνες. Στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου θα αποφασιστούν οριστικά και τελεσίδικα τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και θα καθοριστεί το μεταμνημονιακό καθεστώς επιτήρησης και εποπτείας της Ελλάδας.

in.gr