Το «Grand Tour» στην Ιταλία και στην Ανατολική Μεσόγειο μπορούμε να πούμε ότι περιείχε τον ρηξικέλευθο με την εποχή του μποβαρισμό. Μια ρομαντική φυγή από την πραγματικότητα σε τόπους εξωτικούς, όπου άνθησε το αρχαίο κάλλος. Βεβαίως, ο σπουδαίος συγγραφέας της «Μαντάμ Μποβαρί» – άρχισε να τη γράφει αμέσως μετά την επιστροφή του από το μεγάλο ταξίδι – είχε κατά νου τις φανταστικές ερωτικές αποδράσεις από μιαν ανικανοποίητη καθημερινότητα. Αλλά μήπως και το ταξίδι δεν περιέχει στην αρχική του σύλληψη αυτή την κεντρική ιδέα;

Όπως αναφέρει το BHMAgazino τα ταξίδια του γάλλου μυθιστοριογράφου (ο οποίος βασανιζόταν επί μακρόν για να βρει την κατάλληλη λέξη που θα ενταχθεί καίρια στο κείμενό του) τύλιγε με το φθηνό άρωμά του ο αγοραίος ερωτισμός, καθώς τα πορνεία σε κάθε σταθμό του ήταν οι αγαπημένοι χώροι συστηματικών επισκέψεων. Γι’ αυτό η καθημερινή ζωή της λαγγεμένης και μαγικής Ανατολής τον συνεπαίρνει περισσότερο από αυτήν της σύγχρονης Ελλάδας του 1850:

«Πήγα να σκάσω από τη λύπη μου αποχαιρετώντας την Πόλη. Ακόμα μια πόρτα που έκλεισε πίσω μου. Ακόμα μια μποτίλια που άδειασε. Εδώ και έξι εβδομάδες αισθάνομαι άγριες ταξιδιωτικές ορέξεις, ακριβώς γιατί το ταξίδι μου φτάνει στο τέλος του. Απελπίζομαι που μου ξέφυγε η Περσία. Ας το ξεχάσουμε. Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος από τίποτα: απόφθεγμα που, επειδή δεν είναι καινούργιο, δεν σημαίνει πως είναι και πιο παρήγορο».

in.gr

Headlines