Αρκεί να διαθέτει κανείς τον μεγεθυντικό φακό και το μικροσκόπιο της έρευνας για να ανακαλύψει τις πολλαπλές αποχρώσεις που κρύβουν οι επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς την οικογένεια Αγγελάκη, οι οποίες αποτελούν τη σημαντική προσφορά του «ΒΗΜΑΤΟΣ» προς τους αναγνώστες την ερχόμενη Κυριακή. Η παρουσίασή τους – που ξεκίνησε χθες από το «Νσυν»- φωτίζει τον ψυχισμό του συγγραφέα, τις αγωνίες, την πίκρα, τη νοσταλγία και τη μοναξιά του.

Σύμφωνα με τα Νέα το σύνολο του υλικού, που έχει εκδοθεί από το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη με την ευγενική συγκατάθεση των εκδόσεων Καζαντζάκη, και ανατυπώνεται από «ΤΟ ΒΗΜΑ», αποτελείται από 74 τεκμήρια (επιστολές και επιστολικά δελτάρια) και καλύπτει ένα διάστημα σαράντα ετών, από το 1917 ώς το 1957, φέρνοντας στην επιφάνεια πολλές ανθρώπινες στιγμές του δημιουργού του «Ζορμπά»: τις περιπλανήσεις του στην Ευρώπη, την οικονομική ανασφάλεια, τις διενέξεις του με εκδότες όπως ο Δημητράκος και ο Ελευθερουδάκης, την πολιτική του δράση, τις σχέσεις με τις δύο συζύγους του, Γαλάτεια και Ελένη, την επιθυμία του να αναζητήσει αραξοβόλι στην Αίγινα, την οριστική εγκατάστασή του στη Γαλλία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη σχέση του με τη βαφτισιμιά του και κατοπινή σπουδαία ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.

Στο υπουργείο Περιθάλψεως

Σε αρκετές από τις επιστολές αυτές αναφέρεται στη θητεία του ως γενικού διευθυντή του υπουργείου Περιθάλψεως όπου τον τοποθετεί τον Μάιο του 1919 ο Ελευθέριος Βενιζέλος με υπουργό τον Σπυρίδωνα Σίμο. Αποστολή του Καζαντζάκη, όπως αναφέρεται σε μία από τις διαφωτιστικές υποσημειώσεις του τόμου, είναι να βοηθήσει στον επαναπατρισμό 150.000 Ελλήνων από τον Καύκασο οι οποίοι διώκονται από τους μπολσεβίκους του Λένιν επειδή ο Βενιζέλος, τηρώντας συμμαχική δέσμευσή του προς τις δυνάμεις της Αντάντ, είχε στείλει εκστρατευτικό σώμα που πολέμησε κατά των μπολσεβίκων. Στο υπουργείο ο Καζαντζάκης θα παραμείνει έναν χρόνο και θα αποχωρήσει μετά την ήττα των Φιλελευθέρων τον Νοέμβριο του 1920.

in.gr

Headlines