Με κατάρρευση απειλείται πλέον το σενάριο της κυβέρνησης για δυναμική επιστροφή στην ανάπτυξη το 2017 και εκτίναξη το 2018, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ για τον ρυθμό ανάπτυξης του τρίτου τριμήνου.

Στο, κατά τα αναμενόμενα, δυνατότερο από οικονομικής άποψης τρίμηνο Ιουνίου – Σεπτεμβρίου (λόγω του τουρισμού), η ανάπτυξη δεν ξεπέρασε το 0,3% (1,3% σε ετήσια βάση). Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με τους ρυθμούς των δυο προηγούμενων τριμήνων (0,4% και 0,8%), προμηνύει μία εξαιρετική δυσχέρεια επίτευξης του αναθεωρημένου στόχου για ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 1,6% (από 2,7% που προβλεπόταν αρχικώς)

Με βάση τις αναλύσεις και τις εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, μία ρεαλιστική προσδοκία για το κλείσιμο του 2017 θα ήταν ένας ετήσιος ρυθμός της τάξεως του 1,3%. Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, η επίτευξη του στόχου του 1,6% θα προϋποθέτει έναν ρυθμό μεγέθυνσης του τελευταίου τριμήνου άνω του 3,1% σε ετήσια βάση.

Τα στοιχεία του τέταρτου τριμήνου αναμένεται να ανακοινωθούν τον Μάρτιο και να επιβεβαιωθούν και από την Eurostat στις αρχές Απριλίου.

Εφόσον οι αρνητικές εκτιμήσεις επαληθευτούν, ξεκινούν οι ενδεχόμενες πολιτικές περιπλοκές. Με την κυβέρνηση, καλώς εχόντων των πραγμάτων να βρίσκεται εκείνη την περίοδο σε μία συζήτηση με τους δανειστές για την επόμενη ημέρα και το καθεστώς επιτροπείας που θα ακολουθήσει την λήξη του τρέχοντος μνημονίου μία τέτοια αρνητική εξέλιξη θα σημάνει αρκετά και διαφορετικά.

Κατ’ αρχάς, μια ενεργοποίηση του δημοσιονομικού κόφτη (περικοπές δαπανών, μισθών και συντάξεων του δημοσίου) και ενδεχομένως επίσπευση άλλων μέτρων που έχουν ήδη ψηφιστεί και προγραμματίζονται να εφαρμοστούν αργότερα (2018-2019).

Μία τέτοια εξέλιξη, εφόσον δεν συμβεί το οικονομικό θαύμα τους τελευταίους τρεις μήνες του 2017, πυροδοτεί ήδη (κυρίως σε κύκλους της αντιπολίτευσης) άλλα σενάρια.

Την ίδια στιγμή, στην κυβέρνηση βλέπουν περιπλοκές στο υπεραισιόδοξο success story που διακινεί διαρκώς ο Αλ.Τσίπρας και άλλοι σχεδιασμοί αρχίζουν να μελετώνται.

Μεταξύ αυτών, κάποιος πολιτικός ελιγμός, προκειμένου η κυβέρνηση να αποφύγει νέα μέτρα, τα οποία τους τελευταίους μήνες κατηγορηματικώς απορρίπτει.

Δεδομένης, όμως, και της ατμόσφαιρας που έχει διαμορφωθεί, αλλά και των κατακλυσμιαίων εξελίξεων που αναμένονται από τις αρχές του έτους στο πεδίο των πλειστηριασμών και των τραπεζών εν γένει, μοναδικός ελιγμός διαφυγής είναι – σύμφωνα με πηγές που μελετούν στενά τις εξελίξεις της ελληνικής οικονομίας – μια προσφυγή στις κάλπες με μία τεχνητή κρίση ή κάποιο δίλημμα εκβιαστικού χαρακτήρα για την επόμενη ημέρα των μνημονίων, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει όσο περισσότερες δυνάμεις μπορέσει.

Κατά τις ίδιες πηγές, ο χρόνος για μία τέτοια εξέλιξη είναι η άνοιξη του 2018.

Άγγελος Κωβαίος

in.gr