Όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως η επιστροφή στη δραχμή θα λύσει πολλά από τα προβλήματά μας διότι θα κάνει την οικονομία μας πιο ανταγωνιστική Ισχύει όμως αυτό;

Ας πάρουμε μια τυχαία επιχείρηση όπου οι μισθοί αποτελούν το 40% του κόστους εργασίας (στην πραγματικότητα στις υπηρεσίες το ποσοστό είναι 50%, ενώ στην παραγωγή περίπου 20%).

Με επιστροφή στη δραχμή και υποτίμηση 50% έχουμε:

Παλαιά τιμή: 100 ευρώ

Μισθοί 40 ευρώ = 40 νέες δραχμές (Οι μισθοί δεν αυξάνουν για να αντισταθμίσουν την υποτίμηση οπότε το πραγματικό εισόδημα του εργαζομένου πέφτει στο μισό. Το ίδιο και η αξία της περιουσίας του.)

Κόστος Εξοπλισμού 60 ευρώ = 120 νέες δραχμές (αφού μηχανήματα, εξοπλισμός, καύσιμα, ακόμη και σπόροι για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις είναι εισαγόμενα το κόστος διπλασιάζεται με την υποτίμηση).

Νέα τιμή: 160 νέες δραχμές = 80 ευρώ.

Τι καταφέραμε λοιπόν; Μειώσαμε το εισόδημα των εργαζομένων κατά 50% για να κάνουμε τα προϊόντα μας 20% φθηνότερα.

Φοβερή οικονομική πολιτική.

Αφήνω φυσικά κατά μέρος την άμεση αύξηση του χρέους, τα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών μέχρι η Ελλάδα να έχει συνάλλαγμα για εισαγωγές και πολλά άλλα. Νομίζω πως το παραπάνω παράδειγμα αρκεί για να μας εξηγήσει πού πάμε.

Γιώργος Στ. Επιτήδειος

Γιώργος Επιτήδειος

Headlines