36

Διατηρημένα υπολείμματα σύκων που βρέθηκαν στην Κοιλάδα της Ιορδανίας αποτελούν ένα από τα αρχαιότερα ευρήματα για την προϊστορική γεωργία, ηλικίας 11.200 έως 11.400 ετών.

Σε δημοσίευσή τους την Παρασκευή στο περιοδικό Science, Αμερικανοί και Ισραηλινοί που μελέτησαν τα ανθρακοποιημένα φρούτα επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη ποικιλία συκιάς θα ήταν αδύνατο να αναπαραχθεί μόνη της στη φύση, και επομένως πρέπει να καλλιεργήθηκε με ανθρώπινη παρέμβαση.

Όπως αναφέρει το BBC, τα εννέα ολόκληρα μικρά σύκα, διαμέτρου 1,8 εκατοστών, βρέθηκαν μαζί με βελανίδια και σπόρους άγριας βρώμης και κριθαριού. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι οι άνθρωποι της Νεολιθικής εποχής συνδύαζαν την καλλιέργεια φυτών με το κυνήγι και την τροφοσυλλογή.

Τα σύκα που βρέθηκαν στα ερείπια ενός νεολιθικού σπιτιού στην κοινότητα Γκιλγκάλ Ι, εξηγούν οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Χάρβαρντ και του Μπαρ-Ιλάν, προέρχονταν από δέντρο που μπορούσε να αυτογονιμοποιείται, σε αντίθεση με τις σημερινές συκιές.

Οι αυτογονιμοποιούμενες συκιές εμφανίζονται περιστασιακά στη φύση από τυχαίες γενετικές μεταλλάξεις. Δεν μπορούν να αναπαραχθούν, καθώς δεν παράγουν σπόρους, και πολλαπλασιάζονται μόνο με μεταφύτευση των βλασταριών.

Σύμφωνα με τη δημοσίευση, η καλλιέργεια σύκων φαίνεται να ξεκίνησε νωρίτερα από την καλλιέργεια του σιταριού, του κριθαριού και των οσπρίων. Ωστόσο στην Κορέα έχουν ανακαλυφθεί σπόροι εξημερωμένου ρυζιού που χρονολογούνται στα 15.000 χρόνια, και οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει σε ομοφωνία για την ακριβή εποχή που ξεκίνησε η γεωργία.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ