Ευγενία Σαμαρά: «Οι Ράδιο Αρβύλα δεν γνώριζαν για τον Παναγιωτόπουλο – Άδικο αυτό που έγινε»

Καλεσμένη στο «Νight Out» βρέθηκε το βράδυ της Πέμπτης (2/2) η Ευγενία Σαμαρά. Η ηθοποιός, που για δεύτερη σεζόν πρωταγωνιστεί στην σειρά «Σασμός», μίλησε για τα πρώτα της βήματα στον χώρο της τηλεόρασης ξεκινώντας από τους Ράδιο Αρβύλα, τον Στάθη Παπαναγιωτόπουλο και τις καταγγελίες σε βάρος του ενώ συγκινήθηκε μιλώντας για τον πατέρα της που έφυγε από τη ζωή έναν χρόνο πριν.

«Οι Ράδιο Αρβύλα μπήκαν στη ζωή μου πολύ πριν έρθω στην Αθήνα. Μπήκαν στα 19 μου. Όταν αποφάσισα ότι θα μετακομίσω εδώ και έπρεπε να βρω δουλειά, είχα βγει ένα βράδυ στο μαγαζί του Αντώνη Κανάκη στη Θεσσαλονίκη και είχε μια αγγελία ότι ανοίγει μια θέση στον ραδιοφωνικό του σταθμό. Το έψαξα και είδα ότι ήταν δίπλα στο σπίτι μου, πήγα και ζήτησα να κάνω ένα demo. Τελικά με πήραν. Έμεινα έναν χρόνο στο ραδιόφωνο. Μετά μου είπαν να πάω για οντισιόν στους Αρβύλα», είπε αρχικά για τους Ράδιο Αρβύλα.

Και πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να πω ότι το είδα ποτέ σαν δουλειά αυτό. Περνούσα πολύ ωραία, ένιωθα πολύ οικεία, ήταν με ανθρώπους που γνώριζα. Μου άρεσε. Τώρα δε θα το έκανα γιατί εργάζομαι σε αυτό που θέλω. Αν ερχόταν μια πρόταση εκπομπής που θα μου ταίριαζε, δε λέω ότι δε θα το έκανα αλλά τώρα νομίζω είμαι πιο απομακρυσμένη από αυτή την ιδέα. Αλλά, ποτέ μη λες ποτέ».

«Τον γνώριζα και σοκαρίστηκα»

Σχετικά με το σοκ που έπαθε όταν άκουσε τις καταγγελίες σε βάρος του Στάθη Παναγιωτόπουλου, σχολίασε: «Είχα την τύχει να μη βιώσω κάτι άσχημο. Δε ξέρω πως θα αντιδρούσα σε μια τέτοια συμπεριφορά σαν αυτές που ακούμε… Υπάρχει ένα κομμάτι μέσα μου που νιώθει ότι θα μπορούσα να παγώσω από το πόσο σοκαριστικό θα μπορούσε να είναι… Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος είναι ένας άνθρωπος που γνώριζα, σοκαρίστηκα. Ναι μεν έχω να τον δω δέκα χρόνια αλλά είναι σοκαριστικό να μαθαίνεις κάτι τόσο ακραίο για έναν άνθρωπο που γνωρίζεις.

Όλα αυτά με κάνουν να αισθάνομαι απογοήτευση, σήψη, πολύ άσχημα. Εύχομαι να πάμε προς το φως. Με τα παιδιά έχω και είχα επικοινωνία. Με τον Στάθη δεν είχα οπότε δε μιλούσαμε έτσι κι αλλιώς για να τον πάρω τηλέφωνο. Θεωρώ ήταν άδικο για τα παιδιά αυτό που έγινε, για μένα, μπορώ να πω ότι είμαι σίγουρη ότι δεν γνώριζαν. Φανατιζόμαστε εύκολα. Το να κρίνουμε είναι πολύ εύκολο. Το δύσκολο είναι να βρούμε την ισορροπία στα πράγματα».

Στη συνέχεια, η Ευγενία Σαμαρά αναφέρθηκε στον πατέρα της, που έφυγε από τη ζωή έναν χρόνο πριν, χωρίς να μπορέσει να κρύψει τη συγκίνησή της.

«Τι να λέμε. Έχει ένα χρόνο που έφυγε ο πατέρας μου. Μεγάλο σοκ, μεγάλη απώλεια και ήταν και πολύ ξαφνικό αυτό που συνέβη. Δε το περιμέναμε. Πάγωμα μπορώ να σου πω ότι αισθανόμουν. Άδειασα ξαφνικά και αισθάνθηκα συναισθήματα που δε μπορώ να περιγράψω. Για μένα είναι απελευθερωτικό το ότι τα είχα πει όλα με τον μπαμπά μου».

«Θέλω να νιώθει η ενέργειά του και η ψυχή του ότι είναι πολύ δύσκολο αλλά αν αυτό έπρεπε να γίνει… Είμαι πολύ τυχερή που τον είχα όλα αυτά τα χρόνια στη ζωή μου. Είμαι πολύ τυχερή για όλα όσα μου έδωσε. Έχω περάσει μαζί του πάρα πολλά. Ήταν ένας άνθρωπος της διασκέδασης. Οι φίλοι μου όλοι τον λάτρευαν… Έχει πολλή δυσκολία μέσα η απώλεια αλλά… Δε νομίζω ότι θα το λύσω και θα πω ότι είμαι καλά με την απώλειά του. Μου λείπει πολύ. Είναι ωραίο όμως να σκέφτομαι αυτά που είχαμε, δεν έχει νόημα να σκέφτομαι τι δεν έχω τώρα. Είναι έτσι κι αλλιώς μέσα μου αλλά μου λείπει, μου λείπει πολύ. Είναι αυτή η επαφή», εξομολογήθηκε η ηθοποιός.

«Είμαι πιο κοντά στην ιδέα ενός παιδιού»

Όσο για τον σύντροφό της Γιάννη Ποιμενιδη και το ενδεχόμενο να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδί, δήλωσε: «Ο Γιάννης παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μου. Μετά από τόσα χρόνια είναι οικογένειά μου. Γνωριστήκαμε στην “Εκδρομή” κάναμε παρέα, ήμασταν φίλοι. Προφανώς δεν ήμασταν κολλητοί. Είχαμε πολύ ωραία επαφή σαν μυαλά, στην επικοινωνία. Είναι πολύ πιο ουσιαστικό για μένα το ότι τον γνώριζα πριν να είμαστε μαζί και τον θαύμαζα. Στο δικό μου μυαλό υπάρχει πολύ το κομμάτι της επικοινωνίας. Είναι ο άνθρωπος που μπορώ να πω τα πάντα.

Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Αν ένα πράγμα θεωρώ σημαντικό στις σχέσεις είναι η επικοινωνία… Ο γάμος σαν μυστήριο είναι κάτι μακρινό για μένα, δεν είναι κάτι που υπάρχει πολύ στο μυαλό μου. Δε λέω ότι αποκλείεται, αλλά δε μου έχει γεννηθεί τέτοια ανάγκη. Είμαι πιο κοντά στην ιδέα ενός παιδιού, ότι ίσως και να θέλαμε. Αλλά δε σου κρύβω ότι με αγχώνει πολύ. Πρέπει να είσαι εκεί. Θα έκανα οικογένεια χωρίς γάμο. Το μυστήριο δε πιστεύω ότι θα άλλαζε κάτι στη ζωή μου. Ένα παιδί θα άλλαζε. Αν είναι να γίνει κάτι, ας γίνει μια αλλαγή».