Φυσικό συστατικό βοηθά στη θεραπεία μεταβολικών παθήσεων

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ δίνει ελπίδες θεραπείας σε πάσχοντες από συγκεκριμένες συγγενείς μεταβολικές παθήσεις.

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου Communications Chemistry, τα άτομα με κληρονομικές μεταβολικές διαταραχές γεννιούνται με ένα ελαττωματικό γονίδιο που συντελεί σε καίρια ενζυμική ανεπάρκεια.

Δεδομένης της απουσίας κατάλληλων θεραπειών, πολλοί ασθενείς με συγγενείς μεταβολικές παθήσεις αναγκάζονται να ζουν υπό αυστηρή δίαιτα για το σύνολο του βίου τους.

Όμως οι Ισραηλινοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι συγκεκριμένα συστατικά που εμπεριέχονται στο πράσινο τσάι και το κόκκινο κρασί μπορούν να εμποδίσουν τον σχηματισμό τοξικών μεταβολιτών.

Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Εχουντ Γκαζιτ και η διδακτορική φοιτήτρια Σιρα Σααμ-Νιβ εστίασαν στην γαλλική επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) που εμπεριέχεται στο πράσινο τσάι και το ταννικό οξύ, που εμπεριέχεται στο κόκκινο κρασί και είναι ήδη γνωστό ότι προλαμβάνει τον σχηματισμό των τοξικών αμυλοειδών σχηματισμών που προκαλούν τις εκφυλιστικές νόσους του Πάρκινσον και του Αλτσχάιμερ.

«Στην περίπτωση των συγγενών μεταβολικών παθήσεων το σώμα δεν παράγει ένα ζωτικό μεταβολικό ένζυμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται μεταβολίτες στο σώμα σε σημείο τοξικό και να προκαλούνται σοβαρές αναπτυξιακές και διανοητικές διαταραχές», εξηγεί η υποψήφια διδάκτορας Σααμ-Νιβ.

Οι ερευνητές εστίασαν στη φαινυλκετονουρία, μια σπάνια μεταβολική διαταραχή που οφείλεται στην ανικανότητα του ήπατος να παράγει ένα ένζυμο, την υδροξυλάση της φαινυλαλανίνης. Αυτό το ένζυμο μεταβολίζει το αμινοξύ φαινυλαλανίνη σε ένα άλλο αμινοξύ, την τυροσίνη. Για το λόγο αυτό, η έλλειψη του συγκεκριμένου ενζύμου έχει ως αποτέλεσμα την υψηλή συγκέντρωση της φαινυλαλανίνης στο αίμα και στον εγκέφαλο. Όταν τα επίπεδα της φαινυλαλανίνης αυξηθούν πάνω από τα φυσιολογικά, τότε αυτή γίνεται τοξική για τον οργανισμό. Ένα από τα κυριότερα συμπτώματα είναι η παρεμπόδιση της φυσιολογικής ανάπτυξης και λειτουργίας των κυττάρων του εγκεφάλου, με συνέπεια τη διανοητική καθυστέρηση.

Η πιο κοινή μορφή θεραπείας για τα άτομα που πάσχουν από φαινυλκετονουρία είναι η σωστή διατροφή, χωρίς να παραλαμβάνουν με την τροφή τους μεγάλες ποσότητες φαινυλαλανίνης, ενώ επιτρέπονται θρεπτικά συστατικά, όπως υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά,τρόφιμα με μέτριες ποσότητες πρωτεϊνών, όπως οι πατάτες, καθώς και τρόφιμα με χαμηλές ποσότητες πρωτεϊνών, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά ή κατηγορίες ψωμιών με χαμηλή ποσότητα πρωτεϊνών.

Να σημειωθεί ότι δύο προηγούμενες μελέτες του Δρ Γκαζιτ είχαν δείξει ότι η φαινυλαλανίνη είναι ικανή για αυτοσυναρμολόγηση και σχηματισμό αμυλοειδών δομών, όπως αυτές που παρατηρούνται στις νόσους του Αλτσχάιμερ, του Πάρκινσον και άλλων νευροεκφυλιστικών παθήσεων, και άλλοι μεταβολίτες που συσσωρεύονται σε άλλες εγγενείς συγγενείς μεταβολικές ασθένειες έχει επίσης φανεί ότι υφίστανται διαδικασίες αυτοσυναρμολόγησης και σχηματίζουν τοξικά αμυλοειδή συσσωματώματα.

Στη νέα μελέτη εξέτασαν κατά πόσο EGCG και ταννικό οξύ μπορούν να βοηθήσουν στο αντιστάθμισμα της διαδικασίας του σχηματισμού των μεταβολιτών.

Σε κυτταρικές καλλιέργειες και οι δύο ουσίες δοκιμάστηκαν σε τρεις μεταβολίτες σχετικούς με τρεις μεταβολικές παθήσεις: την αδενίνη, τη σωρευτική τυροσίνη και τη φαινυλαλανίνη. Γαλλική επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) και ταννικό οξύ ήταν αποτελεσματικά στην αναστολή του σχηματισμού των τοξικών αμυλοειδών σχηματισμών.