Έστω και χωρίς άμεσες νομικές συνέπειες έχει έναν τεράστιο πολιτικό συμβολισμό. Μιλώ για το πόρισμα της επιτροπής της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων που εξέτασε τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021, τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ οδήγησε ουσιαστικά έναν όχλο να δοκιμάσει να εισβάλει στο Καπιτώλιο, αμφισβητώντας το αποτέλεσμα των εκλογών.

Το πόρισμα δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, ύστερα από πολύμηνη έρευνα, που είχε όλα τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά μιας ανακριτικής διαδικασίας και που κατέληξε στο ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα έπρεπε να παραπεμφθεί με πολύ σοβαρές κατηγορίες για την ευθύνη που έχει για τα γεγονότα εκείνα.

Ούτε ο Τραμπ υπεράνω του νόμου

Τυπικά η επιτροπή της Βουλής δεν μπορεί να παραπέμψει κάποιον. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο το υπουργείο Δικαιοσύνης, που διεξάγει τη δική του παράλληλη έρευνα για τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου. Όμως, έχει μεγάλο πολιτικό αντίκτυπο ότι η επιτροπή της Βουλής πήρε τέτοια θέση, μια που για πρώτη φορά τίθεται θέμα ποινικής δίωξης ενός προέδρου αφού έχει αποχωρήσει από το αξίωμά του.

Οι Ρεπουμπλικάνοι, που από τη νέα χρονιά θα έχουν τον έλεγχο της Βουλής, αφού τα πήγαν καλά στις εκλογές στα μέσα της θητείας που έγιναν τον Νοέμβριο, θα προσπαθήσουν προφανώς να απαξιώσουν αυτό το πόρισμα, αντιμετωπίζοντάς το ως παραταξιακή επιλογή των Δημοκρατικών.

Η επιμονή του Τραμπισμού

Όμως, αυτό δεν ακυρώνει το γεγονός ότι αυτό το πόρισμα υπάρχει και υπογραμμίζει την ευθύνη του Τραμπ για όσα έγιναν εκείνη την ημέρα.

Δεν ξέρω τι θα κάνει το αμερικανικό σύστημα δικαιοσύνης. Όμως, πιστεύω ότι έχει μεγάλη σημασία να μη μείνει ατιμώρητος ο τρόπος που ο Τραμπ πραγματικά δοκίμασε να υπονομεύσει τη δημοκρατία.

Όλη του η συμπεριφορά, από την αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων, την επιμονή σε θεωρίες συνωμοσίας έως προφανώς την πεποίθησή του ότι μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές στέλνοντας έναν ακροδεξιό όχλο να τρομοκρατήσει το Κογκρέσο, συνιστούσαν ένα διαρκές πραξικόπημα.

Που δεν θα πρέπει να μείνει ατιμώρητο.

Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν πάρα πολύ θαυμαστές του Τραμπ ακόμη.

Πάρα πολλοί λαϊκιστές πολιτικοί έτοιμοι να αναμείξουν ακροδεξιά ρητορική και δήθεν «κριτική στο σύστημα» για να σκαρφαλώσουν στην εξουσία και μετά να μην θέλουν να την εγκαταλείψουν.

Όλοι αυτοί πρέπει να πάρουν το μήνυμα ότι η ύβρις δεν μένει ατιμώρητη.

Ας ελπίσουμε ότι η Αμερική θα στείλει αυτό το μήνυμα.