To έργο σε δραματουργία του καθιερωμένου Βέλγου δραματουργού Guy Cools, και σε συν-δημιουργία με τις χορεύτριες: Ράνια Γλυμίτσα, Ελευθερία Σωκράτους, Μιλένα Ούγκρεν Κούλας, Julia Brendle θα παρουσιαστεί την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στις 21.οο, στο ΙΜΚ.

Μιλήσαμε με την χορογράφο Εύη Δημητρίου για την παράσταση της, τις σκέψεις της και τι οδήγησε εκείνη και την ομάδα της να δημιουργήσουν ένα έργο για τη γυναίκα, τη σεξουαλικότητα της, την εγκυμοσύνη, το αλλαγμένο σώμα και τη συναισθηματική πορεία της.

Διαβάστε επίσης: «Οι κολυμβήτριες»: Η νέα ταινία του Netflix βασισμένη σε αληθινή ιστορία δύο προσφύγων από τη Συρία

Τι δηλώνει ο τίτλος Fountain of Mojitos;

Σε ένα από τα θαυμάσια, ειρωνικά της δοκίμια, η φεμινίστρια συγγραφέας Rebecca Solnit (Men Explain Things to Me και Whose Story is This?), αποδομεί τους μύθους που θέλουν τις γυναίκες να έχουν ανάγκη το ποτό για να απελευθερωθούν σεξουαλικά  και να νιώσουν πιο άνετα. Mάλιστα, συχνά η συμπεριφορά αυτή κρίνεται ως μια από τις κύριες αιτίες για τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Με τον τρόπο αυτό, ολόκληρο το μερίδιο της ευθύνης επιρρίπτεται στις γυναίκες ενώ αντίθετα οι άνδρες απαλλάσσονται κάθε ευθύνης. «Υπάρχουν πολλές κατηγορίες γυναικών», υποστηρίζει η Solnit, «που δεν εμπίπτουν σε αυτό το στερεότυπο. Ούτε με “fountains of mohitos”, να ξεπετάγονται από το έδαφος σαν πίδακες δεν πρόκειται να μείνουν έγκυες, ό,τι και να γίνει.» (Solnit, The Mother of all Questions, p. 168).

Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τον δραματουργό Guy Cools, πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε;

Με τον Guy Cools γνωριστήκαμε το 2007 σε μια παράστασης της Λίας Χαράκης όπου εγώ χόρευα.  Μετά από την παράσταση, κρατήσαμε επικοινωνία και βρισκόμασταν ανά διαστήματα είτε σε σεμινάρια, είτε σε διαλέξεις του, στην Κύπρο.  Το 2018, όταν βρέθηκε στην Κύπρο, είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη σόλο παράστασή μου Genes and Tonic και έτσι, μετά από την παράσταση αρχίσαμε να μιλάμε για πιθανούς τρόπους συνεργασίας.

Ένα έργο – αφιερωμένο στη γυναίκα. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε;

Μέσα από την παράσταση, θέλουμε να εκθέσουμε στερεότυπα που επικρατούν γύρω από τη γυναίκα και να αναδείξουμε διάφορες πλευρές της. Ασχολούμαστε με το πώς βιώνει τη σεξουαλικότητα, την εγκυμοσύνη, το αλλαγμένο σώμα της, καθώς και τη συναισθηματική της πορεία. Από την ντροπή μέχρι την ευχαρίστηση, από τη σιωπηλή αμηχανία στο γέλιο, από τη συνεσταλμένη αυτο-εξερεύνηση αισθησιακών ή δυναμικών συναντήσεων σε ενθουσιώδεις συναντήσεις συνύπαρξης.

Μαζί  με τις τέσσερις χορεύτριες, φίλες, γυναίκες και μητέρες ερευνήσαμε μια γλώσσα του σώματος, που επιτρέπει στον θεατή να κρυφακούσει τις οικείες μας συζητήσεις, και να βιώσει ένα αντίστοιχο συναισθηματικό και ενεργειακό ταξίδι.

Έχει δύναμη η γλώσσα του σώματος;

Σίγουρα.  Η γλώσσα που μιλούμε, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε έχουν περιορισμούς.  Η γλώσσα του σώματος είναι πιο ανοιχτή. Αυτά που προβάλλει κανείς μέσω της κίνησης μπορεί να μην μπορούν να αποκωδικοποιηθούν λεκτικά. Και αυτό δίνει μία ελευθερία στον θεατή, να αφεθεί να οδηγηθεί εκεί που ο ίδιος θέλει.

Εμείς από την άλλη, ως χορεύτριες, έχουμε εκπαιδεύσει το σώμα μας να μπορεί να ανταποκριθεί σε σκέψεις και συναισθήματα. Μέσα από το σώμα και την κίνηση μπορούμε να επικοινωνούμε πιο αβίαστα τα συναισθήματα, και μάλιστα σε μια ίσως πιο αφαιρετική μορφή που αφήνει τον θεατή να χτίσει τους δικούς του συνειρμούς.

Πώς αποφασίσατε να παρουσιάσετε την παράσταση σας και στην Ελλάδα;

Στην Αθήνα, μάς προσκαλεί το Σπίτι της Κύπρου σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.  Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουμε έργο στην Αθήνα.  Η τελευταία φορά που παρουσιάσαμε την δουλειά μας στην Ελλάδα ήταν με το σόλο “the more you dance the more you get” στα Δημήτρια στην Θεσαλλονίκη.

Σας ενδιαφέρει η διεθνής καριέρα;

Με ενδιαφέρει πολύ να παρουσιάζονται τα έργα μας σε διάφορες χώρες και σε διαφορετικές ηπείρους.  Πιστεύω ότι με την παρουσίαση των έργων σε άλλες χώρες μπορείς να ωριμάσεις πολύ ως καλλιτέχνης, αφού βιώνεις διαφορετικές ερμηνείες των έργων, διαφορετικά αναγνώσματα από το κοινό.  Επίσης είναι πολύ σημαντική για μένα η πολιτιστική ανταλλαγή και η γνωριμία με άλλους καλλιτέχνες. Ήδη ταξιδέψαμε σε διεθνή φεστιβάλ, σε 17 ευρωπαϊκές χώρες αλλά και εκτός Ευρώπης, στην Ναϊρόμπι Κένυας και στο φεστιβάλ SIDance, στην Σεούλ Κορέα.

Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

 Για το μακρινό μέλλον δεν ξέρω να πω πολλά.  Κάτι που θέλω να γίνει είναι μια βίντεο εγκατάσταση με πλάνα από δύο υποβρύχια βίντεο χορού που κάναμε με τον σύντροφό μου, Άντη Ιακώβου.  Κατά τα άλλα, στο άμεσο μέλλον συμμετέχουμε σε φεστιβάλ στην Καζαμπλάνκα και στις Κανάριους Νήσους και αρχίζουμε μια νέα παραγωγή για τον Μάιο του 2023. Επίσης τον Μάιο ’23 αποφοιτώ από το μεταπτυχιακό μου στη χορογραφία και καλλιτεχνική έρευνα στην Ολλανδία.

Συντελεστές Παράστασης

Ιδέα/Χορογραφία: Εύη Δημητρίου

Σε συνεργασία με τις χορεύτριες: Ράνια Γλυμίτσα, Μιλένα Ούγκρεν Κούλας, Julia Brendle, Ελευθερία Σωκράτους

Δραματουργία: Guy Cools

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αλεξάντερ Γιότοβικ

Στυλιστική επιμέλεια: Κρίστια Μιχαηλίδου

Φωτογραφία: Παύλος Βριωνίδης

Παραγωγή: Ομάδα Εν δράσει

Στηρίζουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υφυπουργείο Πολιτισμού της Κύπρου και η  Στέγη Σύγχρονου Χορού Λεμεσού.

Πληροφορίες

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Πειραιώς 206, Ταύρος

 Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00

Διάρκεια: 50′

Είσοδος Δωρεάν

Trailer: www.vimeo.com/388793045

Ελεύθερη Είσοδος
Προκράτηση θέσης:
Ταμεία Ιδρύματος Μ.Κακογιάννη
τηλ. 2103418550
online:
www.ticketservices.gr