Τώρα που έχουμε αρχίσει όλοι να κατανοούμε ότι η χώρα βρίσκεται στην αρχή μιας οικονομικής περιπέτειας, ύστερα από λίγα – η αλήθεια είναι – χρόνια οικονομικής σταθερότητας, το ερώτημα είναι ποιες είναι οι πιθανότητες να λήξει με τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις. Να «προσγειωθούμε» όσο γίνεται πιο ομαλά, προκειμένου να ξεκινήσουμε εκ νέου την προσπάθεια «απογείωσης» όσο γίνεται πιο γρήγορα.

Σε ό,τι αφορά τον διάδρομο ολίσθησης προς μια ομαλή προσγείωση, τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει ελαφρώς πιο εύκολος από ό,τι ήταν στις αρχές του έτους.

Ο πληθωρισμός παραμένει μεν σε τεράστια επίπεδα, αλλά η εκτίμηση των τελευταίων ημερών δείχνει ότι δεν θα παγιωθεί σε αυτά. Από το φθινόπωρο, πολύ πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος πολύ υψηλού πληθωρισμού, το ποσοστό του θα επιβραδύνει σημαντικά σε πιο φυσιολογικά επίπεδα. Ακόμα και αν αποδειχθούν αισιόδοξα τα κυβερνητικά στελέχη που εκτιμούν ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού του ρεύματος θα αφαιρέσει έως και 3 μονάδες από τα τρέχοντα επίπεδα πληθωρισμού, η σταδιακή αποκατάσταση πολλών κομματιών της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας, που ήδη συντελείται, ενδεχομένως και να οδηγήσει σε σημαντική αποκλιμάκωσή του τους επόμενους μήνες. Προφανώς λαμβάνοντας υπόψη και τυχόν απρόβλεπτες εξελίξεις στα γεωπολιτικά.

Παράλληλα, παρά την ιστορικού επιπέδου, ως προς το απότομο του πράγματος, αύξηση του κόστους παραγωγής, σημαντικοί τομείς της οικονομίας άντεξαν. Δεν αναφέρομαι στον τουρισμό, που σπάει κάθε ρεκόρ και κάνει τη διαφορά στην ελληνική οικονομία, αλλά σε τομείς όπως η μεταποίηση και οι κατασκευές. Είναι σημαντικό ότι η τελευταία έρευνα του δείκτη PMI δείχνει πως και οι δύο παραμένουν με άνεση πάνω από το επίπεδο 50 που σηματοδοτεί τη διαφορά μεταξύ επέκτασης και ύφεσης.

Οι παραγωγοί αγαθών ανέφεραν ότι συνεχίζουν να πλήττονται από την άνοδο του κόστους των καυσίμων, της ενέργειας και των υλικών, με τα μέταλλα και τα πλαστικά να επισημαίνονται ιδιαίτερα. Ο ρυθμός ωστόσο αύξησης του κόστους τους υποχώρησε στο ασθενέστερο επίπεδο από τον περασμένο Αύγουστο.

Την ίδια στιγμή η αγορά εργασίας παραμένει εξαιρετικά «ζεστή». Οι έλληνες κατασκευαστές αύξησαν περαιτέρω τον αριθμό των εργαζομένων τους τον Μάιο, πετυχαίνοντας πρώτη φορά εδώ και έναν χρόνο να μειώσουν τις αδιεκπεραίωτες εργασίες. Αρχισε δηλαδή να καλύπτεται το κενό στην προσφορά, σημάδι που μπορεί να οδηγήσει σε ικανοποίηση της ζήτησης και ένας επιπλέον παράγοντας συγκράτησης των τιμών. Ως προς το ύψος των αποδοχών, πράγματι καταγράφονται μισθολογικές αυξήσεις σταθερά υψηλές σε ό,τι αφορά τα μέσα επίπεδα, αλλά το κενό που υπήρχε ήταν τόσο μεγάλο που εκτιμάται πως δεν θα ανατροφοδοτήσει με νέα ζήτηση την αγορά, άρα με νέα αύξηση του πληθωρισμού. Ειδικά για την ελληνική αγορά εργασίας, πρόκειται ακόμα και σε αυτή τη φάση για ένα ευπρόσδεκτο φαινόμενο. Οπότε μια ήπια προσγείωση, πριν από τη νέα προσπάθεια απογείωσης, είναι ακόμη δυνατή.

Ωστόσο περιλαμβάνει ως προϋπόθεση όχι μόνο τη μείωση του πληθωρισμού αλλά και τη διασφάλιση ότι δεν θα υπάρξουν πολλά και δύσκολα «ατυχήματα» στο μέτωπο ειδικά των επιχειρήσεων. Ειδικά μεταξύ των επιχειρηματιών που θεωρούσαν τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού δεδομένα. Ας ευχηθούμε όλοι καλή επιτυχία στους «πιλότους», γιατί παρά τη χαραμάδα αισιοδοξίας αναμένονται αρκετές «αναταράξεις».

Headlines