Συνεχίζεται το κακό με τη γελοιοποίηση της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα από κάποια ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια μεγάλης τηλεθέασης.

Μόλις πριν από λίγους μήνες, ένας παρουσιαστής του μεσημβρινού δελτίου ειδήσεων πειθαναγκάστηκε να κόψει το «καλησπέρα» στο καταμεσήμερο αντί του «καλό απόγευμα» ή και με το «γεια σας» ή το συνηθέστατο «χαίρετε» προς τους τηλεθεατές. Προηγήθηκαν αρκετά καυστικά σχόλια πριν από τη συμμόρφωσή του αυτή.

Ονόματα δεν λέμε για να μη χαλάμε τις καρδιές μας. Όμως την ξεροκεφαλιά της αφ’ υψηλού ημιμάθειας ή και αμάθειας τη συνεχίζει τώρα άλλος παρουσιαστής. Και μάλιστα με υπεροψία πολλών καρδιναλίων…

Προφανώς, η ευθύνη για την κακοποίηση της γλώσσας μας, η οποία είναι η ίδια η πατρίδα μας και ο εαυτός μας, την ευθύνη λοιπόν πρέπει να την αναλαμβάνει ο προϊστάμενος του τμήματος ειδήσεων. Και αν αυτός ή περιφρονεί ή αδιαφορεί για τους κανόνες της ωραιότερης γλώσσας του κόσμου, η παρέμβαση ανήκει στον διευθυντή προγράμματος. Εκτός αν το αφτί των εκτρεπόμενων γλωσσικά θα το τραβήξει ο ιδιοκτήτης του καναλιού. Δεν τολμώ να πιστέψω ότι και αυτός θ’ αδιαφορήσει… Οπότε κάτι νοσεί στο μαγαζί…

Τέτοιες ώρες, του εξουθενωτικού καύσωνα, λέτε να ταιριάζει το δροσερό «καλησπέρα»;

Και συνεχίζω, χωρίς διδακτική διάθεση, όπως οι παλιοί διδάσκαλοι των σχολαρχείων, με λίγα λόγια για τη λέξη «καλησπέρα» ή αναλυτικά «καλήν εσπέρα» ή γιατί όχι και το ισοδύναμο «καλό βράδυ». «Εσπέρα» ή  «βράδυ» είναι το τμήμα του 24ώρου, από τη δύση του ηλίου και μετά. Τότε αρχίζει η εκκλησιαστική ακολουθία του «εσπερινού» και όχι βέβαια στο καταμεσήμερο.

Τότε προβάλει στον ουρανό η Αφροδίτη ή ο «Αποσπερίτης» και όχι βέβαια στο τηλεοπτικό καταμεσήμερο, για να συνεχίσει να φέγγει ως τα χαράματα της επόμενης ημέρας, με την ονομασία «αυγερινός» ή το άστρο της αυγής.

Και ως είθισται, όσοι ανταλλάσσουν το «καλησπέρα» με φίλους και περαστικούς, κουβεντιάζουν φιλικά για ένα διάστημα και αποχαιρετιούνται   αργά το βράδι (ή το εσπέρας) με τον χαιρετισμό «καληνύχτα» που ταιριάζει γάντι ως αποχαιρετισμός στους παρουσιαστές, γιατί όχι και σε πολιτικούς, ακόμη και πρωθυπουργούς, που χαιρετούν στο καταμεσήμερο με το «καλησπέρα»…

Αχ, πώς να το κάνουμε, «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, αλλά κόκαλα τσακίζει»…