Λίνα Μπο Μπάρντι : H ανεκτίμητη πολιτισμική κληρονομιά της σε μία νέα έκθεση

Αφιερωμένη στην ιταλικής καταγωγής αρχιτεκτόνισσα και σχεδιάστρια Λίνα Μπο Μπάρντι (Lina Bo Bardi) είναι η έκθεση που φιλοξενείται έως τις 10 Μαΐου στο Museo JUMEX στην Πόλη του Μεξικού.

Η Λίνα Μπο Μπάρντι γεννήθηκε στη Ρώμη το 1914, σπούδασε αρχιτεκτονική στην Ιταλία και αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου πήγε στη Βραζιλία, όπου έζησε και εργάστηκε ως τον θάνατό της, το 1992.

Θέματα που εξερευνά η έκθεση είναι η μοναδική συνεισφορά της στην αρχιτεκτονική, το design και τη λειτουργία μουσείων.

Παρουσιάζεται επίσης η διαδικασία της «απομάθησης», κομβική διάσταση στην προσέγγιση της Bo Bardi: ένας άλλος τρόπος σκέψης και πράξης, που θέτει στο επίκεντρο τον άνθρωπο.

Και, κατά συνέπεια, ανοίγει χώρο για καινούργιες επιστημολογίες και οικολογίες, απομακρυνόμενος από τις λογικές της προόδου και του κέρδους, λογικές του νεωτερισμού και καπιταλισμού.

Με την επωνυμία «Habitat» – αυτόν τον τίτλο είχε το περιοδικό που η Lina εξέδιδε με τον Pietro Maria Bardi-, η έκθεση παρουσιάζει σημαντικό μέρος της δουλειάς της Bo Bardi.

Έργα από τον τομέα της αρχιτεκτονικής, του βιομηχανικού ντιζάιν, της πρακτικής εκθέσεων σε μουσεία, των εκδόσεων, της παιδαγωγικής, των συνεργασιών της στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Όλα, φιλτραρισμένα μέσα από τον φακό της διαδικασίας της «απομάθησης», διαδικασίας που εγκαινίασε με την άφιξή της, το 1946, στη Βραζιλία.

Επιπλέον, παρουσιάζεται μια συλλογή εμβληματικών έργων που δάνεισε το Museu de Arte de São Paulo, έργα τα οποία τοποθετήθηκαν σε μια εκδοχή των περίφημων καβαλέτων από γυαλί και τσιμέντο της Bo Bardi (με αυτό τον τρόπο τα έργα τέχνης απελευθερώθηκαν από τους τοίχους των αιθουσών στο μουσείο και δίνουν τη δυνατότητα για μια δυναμική σχέση θέασής τους).

Μεταξύ των αριστουργημάτων που εκτίθενται είναι το «Port 1», έργο του 1953 της Βραζιλιάνας Ταρσίλα ντο Αμαράλ, το «Μεγάλο Πεύκο», έργο που δημιούργησε ο Πολ Σεζάν μεταξύ 1890 και 1896, το «Τσακόσκα» έργο του 1917 του Αμεντέο Μοντιλιάνι και το «Οιωνός (Ανχέλικα Αρενάλ ντε Σικέιρος)», έργο του 1950 του Μεξικανού Νταβίντ Αλφάρο Σικέιρος.