Αφορμή για τη σύνταξη του παρόντος άρθρου υπήρξε η γόνιμη αντιπαράθεση απόψεων και επιχειρημάτων από πλευράς των κυρίων Βορίδη και Σκουρλέτη σε χθεσινοβραδινή εκπομπή της ΕΡΤ, παρουσία του Δημήτρη Μαύρου της MRB και του καθηγητή Νίκου Μαραντζίδη.

Όλως παραδόξως, οι δύο πολιτικοί, την επομένη μόλις της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης της Κυριακής, δεν περιορίστηκαν στην ανταλλαγή αφορισμών, δεν εξετράπησαν σε ύβρεις, δε μίλησαν δογματικά και δε συμπεριφέρθηκαν αλαζονικά.

Τουναντίον, όπως σημείωσε στον επίλογο της εκπομπής και ο οικοδεσπότης, Σεραφείμ Κοτρώτσος, οι δύο συνομιλητές κατάφεραν όντως να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, καθώς στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έδειξαν να αντιλαμβάνονται πλήρως ποια ήταν τα μηνύματα της κάλπης της 7ης Ιουλίου τόσο για τους νικητές όσο και για τους ηττημένους.

Πιστεύω ότι το πλέον ενδιαφέρον κομμάτι της συνομιλίας των δύο ανδρών ήταν εκείνο που αφορούσε το ζήτημα της ιδεολογικής ηγεμονίας στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, πέραν της επικράτησης του ενός ή του άλλου κομματικού σχηματισμού σε επίπεδο ποσοστών, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και την προσωπική ακτινοβολία του εκάστοτε ηγέτη αυτών.

Η μέχρι τούδε επικράτηση της Αριστεράς στο πεδίο αυτό, στο χώρο του λεγόμενου πολιτικού υποδείγματος και της λεγόμενης πολιτικής ηθικής, έγινε αποδεκτή από όλους τους συζητητές.

Πράγματι, για μια σειρά από λόγους που σχετίζονται με τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν στη χώρα μας κατά τη μετεμφυλιακή περίοδο —και σηκώνουν ασφαλώς πολλή συζήτηση—, η Αριστερά μπόρεσε να κατισχύσει σταδιακά των αντιπάλων της και να κυριαρχήσει επί σειράν δεκαετιών στην ιδεολογική κονίστρα.

Όμως, επισημάνθηκε ταυτόχρονα ότι η σταθερά αυτή είναι πλέον πιθανόν να τεθεί εν αμφιβόλω, αφενός μετά την κάθε άλλο παρά απολύτως ικανοποιητική άσκηση εξουσίας επί τεσσεράμισι χρόνια από έναν κομματικό φορέα της Αριστεράς και αφετέρου μετά την ορμητική και αρκούντως πειστική κατά τα φαινόμενα διείσδυση της φιλελεύθερης ιδεολογίας στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια.

Το υπό εξέταση ζήτημα είναι πολύπλοκο και πολυσύνθετο, κι ως εκ τούτου χρειάζεται μια πολύ πιο ενδελεχή εξέταση απ’ αυτήν που μπορεί να χωρέσει στις λιγοστές αράδες ενός άρθρου στο in.gr

Φρονώ, πάντως, ότι κρίσιμη παράμετρο για την ανατροπή ή όχι των δεδομένων στο πεδίο της ιδεολογικής ηγεμονίας θα αποτελέσει, όπως επισήμανε και ο κ. Βορίδης, η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η παραγωγή απτών και μετρήσιμων αποτελεσμάτων σε βραχύ χρονικό διάστημα.