Διαβάζω για τη νέα δράση του δήμου Αθηναίων, η οποία αφορά στον καθαρισμό της πόλης από αφίσες και μουτζούρες, με την οικονομική στήριξη και του ιδιωτικού τομέα. Τώρα το θυμήθηκε, προεκλογικά.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πείτε. Σοβαρά όμως, πιστεύει κανείς πως είναι αρκετό το πέρασμα ενός συνεργείου που θα καθαρίσει δύο – τρεις δρόμους για να λυθεί το πρόβλημα;

Είναι αρκετή η τοποθέτηση πέντε – δέκα λίτρων anti-graffiti υλικού και υδροφοβικής μπογιάς σε μερικούς τοίχους για να ανακοπεί η δράση των βανδάλων; Ειδικά όταν το ελεύθερο για την παράνομη αφισοκόλληση το δίνουν καθημερινά τα ίδια τα κόμματα, οι πολιτικοί και οι πολιτικές νεολαίες που γεμίζουν την πόλη με τις αφίσες τους; Όταν ακόμα και αυτοί που θεωρούνται ακτιβιστές επιβάλουν την παρουσία τους δια των άθλιων γκράφιτι και του σιχαμερού χαρτοπολτού που κολλάνε ή πετάνε παντού;

Τη στιγμή που και οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές και ηθοποιοί, άνθρωποι που θα περίμενες να έχουν καλύτερο γούστο και καλύτερη αγωγή, υπάρχουν σε όλες τις γειτονιές της πόλης δια της αφισοκολλήσεως;

Όσο και αν καθαρίσεις ένα χοιροστάσιο, τα γουρούνια την επόμενη ημέρα θα το έχουν επαναφέρει στην προτέρα αθλία κατάστασή του. Το ίδιο φοβάμαι θα συμβεί και με το κέντρο της Αθήνας.

Όσο και αν καθαρίζεις, κάποιοι θα το βρωμίζουν ξανά και ξανά, γιατί έτσι έμαθαν, από άποψη, γιατί στον περιορισμένης αντίληψης εγκέφαλό τους η αφισοκόλληση και τα γκραφίτι είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα. Ο μόνος τρόπος για να τους επαναφέρεις στην τάξη είναι η επιβολή ποινών. Πρέπει κάποια στιγμή να τιμωρηθεί αυστηρά εκείνος που θα πιαστεί να γράφει στον τοίχο ή να κολλάει αφίσες.

Πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά και τα κόμματα που επιμένουν στην αφισοκόλληση. Τα κόμματα που ενώ βγαίνουν και υπερασπίζονται τα δικαιώματα του πολίτη, την ίδια στιγμή τα καταπατούν αναρτώντας παντού τις δικές τους αφίσες και μετατρέποντας το περιβάλλον του σε χωματερή, σε μια τεράστια μουτζούρα, σε ένα αποτρόπαιο installation παρακμής και εξαθλίωσης.

Headlines