Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024
weather-icon 21o
Φεμινιστική απεργία: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 8 Μάρτη

Φεμινιστική απεργία: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 8 Μάρτη

Για πρώτη φορά θα διοργανωθεί και στην Ελλάδα, την Παρασκευή 8 Μάρτη, η Φεμινιστική Απεργία.

Γυναίκες από όλη την Ελλάδα ένωσαν τις δυνάμεις τους για να διοργανώσουν για πρώτη φορά τη «Φεμινιστική Απεργία» που θα λάβει χώρα κατά τη Παγκόσμια Ημέρα της  Γυναίκας.

Η Φεμινιστική Απεργία ξεκίνησε από το 2016, ως Διεθνής Απεργία των Γυναικών, με πρωτοβουλία φεμινιστικών οργανώσεων από χώρες τις Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής.

Το 2018 συμμετείχαν στην απεργία επίσημα σαράντα χώρες. Χαρακτηριστικά, στην Ισπανία πραγματοποιήθηκε μια ιστορική απεργία, όπου συμμετείχαν περισσότερες από πέντε εκατομμύρια γυναίκες.

Οι εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αγρότισσες, φοιτήτριες, μαθήτριες και όλες τις γυναίκες, καλούνται να σταματήσουν την εργασία και τα μαθήματα, να μην προχωρήσουν σε αγορές και να απέχουν από τις ενδοοικογενειακές υποχρεώσεις για ολόκληρη την ημέρα.

Παράλληλα, καλούνται να πουν «STOP» στις γυναικοκτονίες, όχι στον σεξισμό και την έμφυλη βία και τις διακρίσεις, στην ελαστική εργασία & τα αντεργατικά κυβερνητικά μέτρα.

«Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των ανέργων και των μακροχρόνια ανέργων, να αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες για την ίδια δουλειά, να υποαντιπροσωπεύονται στο κοινοβούλιο, να αποκλείονται έμμεσα από τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, να υφίστανται έμφυλη βία και να είναι θύματα καταναγκαστικής πορνείας», τόνισε, μεταξύ άλλων η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μαρία Γκατσούκα. «Παλεύουμε, ακόμα, ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς, για να μη γυρίσουμε στο 1933 και στο τρίπτυχο παιδιά-κουζίνα-εκκλησία», πρόσθεσε.

Όπου το σύστημα είναι αξιοκρατικό και τα κριτήρια αδιάβλητα, οι γυναίκες διαπρέπουν, εξήγησε η κ. Γκατσούκα, φέρνοντας το παράδειγμα των φοιτητριών στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου οι γυναίκες αποτελούν το 60% του συνόλου των φοιτητών. Για μια μέρα «αληθινού αγώνα για τα γυναικεία δικαιώματα» έκανε λόγο η ευρωβουλευτής Κωνσταντίνα Κούνεβα, προτείνοντας να γίνει η 8η Μάρτη ανάλογη της Πρωτομαγιάς, δηλαδή ημέρα απεργίας και αργίας.

Για τα φαινόμενα απολύσεων εγκύων, σεξουαλικών παρενοχλήσεων, της αποκλειστικής ανάληψης όλων των υποχρεώσεων του σπιτιού από τις γυναίκες και της περαιτέρω φτωχοποίησης των γυναικών στην κρίση, μίλησε η Σοφία Κάντα, γραμματέας Ισότητας της ΟΤΟΕ.

Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση την ίδια ημέρα, στις 14:00 ώρα στην πλατεία Κλαυθμώνος. Στην απεργία της 8 Μάρτη καλούν, μεταξύ άλλων, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και τα τμήματα γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΙΔΗΣΟ και των Οικολόγων Πρασίνων.

«Παρά την υποτιθέμενη θεσμική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων, η εκμετάλλευση που βιώνουμε ως γυναίκες όχι μόνο υπάρχει αλλά και εντείνεται μέσα στην κρίση. Και μάλιστα είναι εκμετάλλευση διπλή: στη δουλειά και στο σπίτι. Και πάνω σε αυτή τη διπλή εκμετάλλευση έρχονται να προστεθούν πολλαπλές καταπιέσεις: σε σχέση με την έκφραση της σεξουαλικότητάς μας, την κοινωνική συμπεριφορά μας, την ηλικία, το θρήσκευμα, την εθνότητά μας και κάθε άλλη όψη της ζωής μας» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Συνέλευση της 8ης Μάρτη, μια ενωτική πρωτοβουλία γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων.

Η Συνέλευση καλεί την Παρασκευή 8 Μάρτη στη 13:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος, στην απεργιακή συγκέντρωση των Σωματείων της ΑΔΕΔΥ, καθώς και το απόγευμα στις 18:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος στην πορεία που προγραμματίζουν οι γυναίκες.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

8 Μάρτη Παγκόσμια Μέρα των Γυναικών
Απεργία στο σπίτι, απεργία στη δουλειά!

Παρά την υποτιθέμενη θεσμική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων, η εκμετάλλευση που βιώνουμε ως γυναίκες όχι μόνο υπάρχει αλλά και εντείνεται μέσα στην κρίση. Και μάλιστα είναι εκμετάλλευση διπλή: στη δουλειά και στο σπίτι. Και πάνω σε αυτή τη διπλή εκμετάλλευση έρχονται να προστεθούν πολλαπλές καταπιέσεις: σε σχέση με την έκφραση της σεξουαλικότητάς μας, την κοινωνική συμπεριφορά μας, την ηλικία, το θρήσκευμα, την εθνότητά μας και κάθε άλλη όψη της ζωής μας.

Οι περισσότερες από εμάς είτε εργαζόμαστε με ελαστικές σχέσεις εργασίας είτε αντιμετωπίζουμε τη μακροχρόνια ανεργία και τη μαύρη εργασία, ενώ συχνά αμειβόμαστε λιγότερο σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους μας. Ταυτόχρονα, όσες είμαστε πάνω από 30 χρονών δυσκολευόμαστε ακόμα περισσότερο να βρούμε δουλειά, ενώ όσες εργαζόμαστε κινδυνεύουμε με απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, περιορισμένες ή και καθόλου γονεϊκές άδειες και ανύπαρκτες δομές που να υποστηρίζουν τη μητρότητα.

Η εργασία όμως για καμία από εμάς δεν τελειώνει εκεί έξω: Εν έτει 2019 συνεχίζουμε να επωμιζόμαστε τις περισσότερες δουλειές του σπιτιού, αλλά κυρίως την οργάνωσή τους, την ανατροφή των παιδιών και τη φροντίδα των ηλικιωμένων, το μαγείρεμα, το καθάρισμα, τους γιατρούς κ.ο.κ.
Αλήθεια, πότε ξεκουραστήκαμε τελευταία φορά;

Την ίδια στιγμή, ο σεξισμός και η απειλή βίας πυκνώνουν γύρω μας. Θρηνούμε σχεδόν καθημερινά θύματα γυναικοκτονιών, βιασμών και επιθέσεων. Η Ελένη, η Αγγελική, η Zackie και τόσες ακόμα υπάρξεις που δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά τους και που δολοφονούνται είτε επειδή αρνούνται να συναινέσουν είτε επειδή παρεκκλίνουν από αυτό που προβάλλεται ως «σωστό» και «φυσιολογικό». Έχει γίνει καθημερινή εικόνα η αντρίλα που έχει το θράσος να αντιμετωπίζει το σώμα μας ως σεξουαλικό αντικείμενο και κτήμα: από τις ερωτήσεις για την προσωπική μας ζωή σε συνεντεύξεις για δουλειά και από τα πρόσφατα περιστατικά λεκτικής και σωματικής παρενόχλησης σε χώρους εργασίας, από το να περπατάμε στον δρόμο και να φοβόμαστε, μέχρι το να δεχόμαστε να μας λέει ο σύντροφός μας τι θα κάνουμε και τι όχι, ακόμα και να σηκώνει χέρι.

Και μπροστά σε όλα αυτά, ανυπαρξία δημόσιων δομών κοινωνικής προστασίας ώστε να απευθύνουμε τις καταγγελίες μας ή να ζητάμε στήριξη, ανυπαρξία νομικής κάλυψης, αφού οι γυναικοκτονίες δεν αναγνωρίζονται νομικά ως εγκλήματα στοχοποίησης των γυναικών λόγω της ταυτότητας φύλου τους. Δεν κατοχυρώνεται νομικά η αυτοάμυνα αν κάποια τολμήσει να αντισταθεί στη σεξιστική βία, ούτε αναγνωρίζεται ο βιασμός αν δεν υπάρχουν εμφανή αποδεικτικά στοιχεία άσκησης βίας, ενώ ακόμα κι αν υπάρχουν, πάντα θα βρεθούν καλοθελητές να «δικαιολογήσουν» τους θύτες, να ψάξουν αιτίες, να παρουσιάσουν σαν «κανονική» μια βάναυση πρακτική.

Όλες αυτές οι καταπιέσεις δεν υπάρχουν «φυσικά», είναι αποτέλεσμα της πατριαρχίας, του συστήματος που φτιάχνει το δίπολο άντρας-γυναίκα και που ανακηρύσσει τις γυναίκες υποδεέστερες –και πολλαπλά εκμεταλλεύσιμες– επιβάλλοντάς τους παράλληλα διάφορους κοινωνικούς ρόλους. Από μικρές μάς έλεγαν να είμαστε όμορφες σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα, περιποιημένες αλλά όχι πρόστυχες, σεμνές αλλά και ποθητές, φιλόδοξες αλλά όχι επιθετικές, και πάντα συναισθηματικές, μητρικές, έτοιμες να αποδεχτούμε τον ρόλο της μελλοντικής συζύγου και της πρόθυμης νοικοκυράς.

Και αν παρεκκλίνεις; Η κοινωνική απόρριψη σε περιμένει. Για παράδειγμα, ενώ από τη μία η μητρότητα παρουσιάζεται σαν απαραίτητη για την «ολοκλήρωση» μιας γυναίκας, από την άλλη, καταντάει απαγορευτική λόγω οικονομικής και εργασιακής πραγματικότητας, ενώ ακόμα χειρότερα η εξώγαμη μητρότητα ή οι μονογονεϊκές οικογένειες κατακρίνονται. Πόσο μάλλον όταν μια εγκυμοσύνη είναι ανεπιθύμητη: απουσία πληροφόρησης και κοινωνικό στίγμα, ενώ σε μια σειρά χώρες η έκτρωση κηρύσσεται παράνομη! Δεν είναι τυχαίο που η νομιμοποίηση της έκτρωσης αποτέλεσε κομβικό αίτημα των μαζικών κινητοποιήσεων σε Ισπανία, Πολωνία και Ιρλανδία, οπού χιλιάδες γυναίκες πλημμύρισαν τους δρόμους διαδηλώνοντας για το αυτονόητο δικαίωμά τους.

Η συνειδητοποίηση όλων αυτών των καταπιέσεων ας μας κάνει, όχι να σιωπήσει καθεμία μόνη της, αλλά να βγούμε όλες μαζί στο προσκήνιο μαζικά και δυναμικά, ενάντια στην πατριαρχία, το εκμεταλλευτικό σύστημα παραγωγής και τις κυβερνήσεις που το συντηρούν ⎼από τις προηγούμενες μέχρι τη σημερινή⎼, που πιστές στα μνημόνια και τις αντιλαϊκές πολιτικές θεσμοθετούν αναπαράγοντας τις έμφυλες διακρίσεις, είτε αδιαφορώντας για τις καταπιέσεις που βιώνουμε, είτε νομιμοποιώντας την απουσία μέριμνας (καταργούν δομές αλληλεγγύης, τη δωρεάν πρόσβαση στην περίθαλψη κ.ά.).

Απεργούμε από σπίτι και δουλειά, βγαίνουμε στον δρόμο, γινόμαστε ορατές!

Παλεύουμε για ίση ζωή με ίσα δικαιώματα!

– Stop στις γυναικοκτονίες, στην έμφυλη βία, στις διακρίσεις βάσει ταυτότητας φύλου ή/και σεξουαλικού προσανατολισμού.
– Καμία μόνη απέναντι στην πατριαρχία, τον σεξισμό, την παρενόχληση, τον εργοδότη.
– Νομική κατοχύρωση της γυναικοκτονίας και της γυναικείας αυτοάμυνας.
– Δημόσιες και δωρεάν δομές προστασίας κακοποιημένων γυναικών.
– Τέλος στην ανεργία!
– Ίση αμοιβή για ίση εργασία, όχι στην ελαστική, την ανασφάλιστη, την κακοπληρωμένη εργασία.
– Καμία έγκυος απολυμένη!
⎼ Επίδομα κύησης και μητρότητας, γονεϊκή άδεια υποχρεωτική με πλήρεις αποδοχές και για τους δύο γονείς, πρόσθετη στήριξη μονογονεϊκών οικογενειών.
– Πραγματική δημόσια-δωρεάν παιδεία & υγεία, δομές ολοήμερης απασχόλησης, παιδικοί σταθμοί, κατασκηνώσεις.
⎼ Προστασία προσφυγισσών και μεταναστριών, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
⎼ Προστασία και σεβασμός δικαιωμάτων ΑμεΑ, υγειονομική περίθαλψη, δομές στήριξης.
– Δωρεάν πρόσβαση στη γυναικολογική περίθαλψη και την αντισύλληψη, δωρεάν πρόσβαση στην έκτρωση, νομική και υγειονομική κάλυψη για κάθε τρανς άτομο, δωρεάν επαναπροσδιορισμός φύλου και ορμονοθεραπεία μετάβασης.

Ο αγώνας μας αυτός δεν θα δοθεί μονάχα σε μια στιγμή, είναι ένας αγώνας διαρκής! Ας αποτελέσουν όμως οι κινητοποιήσεις και της 8ης Μάρτη το πρώτο μαζικό και αποφασιστικό μας βήμα για την άρση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της βίας και της ανισότητας. Για να χτίσουμε έναν κόσμο που θα μας χωρά όλες και όλους, τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις μαθήτριες, τις φοιτήτριες, τα ΛΟΑΤΚΙΑ, τις γυναίκες με αναπηρία, τις μετανάστριες, τις προσφύγισσες. Στις 8 του Μάρτη κατεβαίνουμε στον δρόμο διαδηλώνουμε και απεργούμε μαζί με τις συναδέλφισσες, τις γειτόνισσες, τις συμφοιτήτριες και συμμαθήτριες μας. Κατεβαίνουμε στο δρόμο δίνοντας αυτή τη μάχη ενωτικά και συλλογικά. Για να μη χρειαστεί ποτέ ξανά καμιά από εμάς να σηκώσει το βάρος της καταπίεσής της μόνη της!

ΙΣΗ ΖΩΗ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

Φεμινιστικές απεργίες ανά τον κόσμο:

Πέρυσι, η Ισπανία πραγματοποίησε φεμινιστική απεργία, πρώτη φορά στη χώρα, όπου συμμετείχαν περισσότερες από 5 εκατομμύρια γυναίκες.

Φεμινιστική απεργία στη Γερμανία, το 2018.

Φεμινιστική απεργία στη Νότια Κορέα:

Συγκέντρωση στη Ρωσία, στην Αγία Πετρούπολη

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Only in

Καταστροφικές δαπάνες υγείας στο 9% των νοικοκυριών

Χειρότερη υγεία, μεγαλύτερη θνησιμότητα και νοσηρότητα και δυσκολία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, προληπτικές εξετάσεις και φάρμακα διαπιστώνεται στις χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024