Διαβάζω πως πλέον, στις αιτήσεις εγγραφής στα σχολεία της Γαλλίας, αντί για «Όνομα Πατρός» και «Όνομα Μητρός» θα αναγράφεται «Γονέας 1» και «Γονέας 2».

Το νέο μέτρο, λέει, έρχεται ως συνέχεια του νόμου για τη νομική ισότητα των γάμων ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, ως μια ακόμα προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ο κοινωνικός ρατσισμός. Εκχωρούνται διά αυτού, και επίσημα, ίσα δικαιώματα σε όλα τα παιδιά, και σε εκείνα οι γονείς των οποίων είναι του ιδίου φύλου, έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης, έχουν συνάψει πολιτικό γάμο κλπ.

Υποθέτω πως θα είναι για καλό, ομολογώ όμως πως δεν μπορώ να καταλάβω (και δεν είμαι ο μόνος αν κρίνω από τις αντιδράσεις που έχουν αρχίσει να ακούγονται) με ποιο κριτήριο, στο όνομα ποιας ισότητας και ποιας κοινωνίας χωρίς διακρίσεις, θα είναι ο ένας γονέας Νο 1 και ο άλλος Νο 2.

Όπως και αν έχει, για να το προχωρήσω και να κάνω πιο… επιστημονική φαντασία, φαντάζομαι πως στη συνέχεια μπορεί να απαγορευτεί και στα ίδια τα παιδιά να χρησιμοποιούν τις λέξεις που τώρα εξοστρακίζονται από τα δημόσια έγγραφα.

Δεν μπορώ παρά να λυπηθώ αυτούς τους Γάλλους του μέλλοντος, τις γενιές που θα έρθουν και που στην ανάγκη, δεν θα μπορούν να ανατρέξουν στην παρηγορητική ανάμνηση της μάνας (της μαμάς!) και του πατέρα (του μπαμπά!) τους γιατί δεν θα ξέρουν τι λέξεις, παρά θα θυμούνται τον Γονέα 1 τους και τον Γονέα 2 τους.

Μήπως στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, για άλλη μια φορά κάποιοι υπερβάλλουν;