Η Μπέτυ Μπαζιάνα ζει σε ένα παράλληλο, εξωτικό σύμπαν στο οποίο ο μόνος θεσμικός ρόλος της είναι να πηγαίνει ταξίδια στο εξωτερικό.

Αυτές τις ημέρες, η σύντροφος του πρωθυπουργού, η οποία δεν εμφανίστηκε ποτέ στο Μάτι, απήλαυσε το τσάι της στο «Λευκό Παλάτι» της Άγκυρας, παρέα με την σύζυγο του Ερντογάν, Εμινέ, που για να την υποδεχτεί είχε ντυθεί σαν εξωγήινος γενίτσαρος.

Οι δύο κυρίες αντάλλαξαν χαλαρές φιλοφρονήσεις και άπταιστα κλισέ. Η Μπέτυ θύμισε στην Εμινέ την ανθρωπιά με την οποία αντιμετώπισαν οι έλληνες τους πρόσφυγες. Φυσικά απέφυγε να της πει για την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζει τόσο η ίδια, όσο και η κυβέρνηση του συντρόφου της τους έλληνες πολίτες.

Η Εμινέ ήθελε να της πει να αφήσει τις ανθρωπιές και να πείσει τον Αλέξη να εκδώσει τους 8 τούρκους αξιωματικούς (ASAP), αλλά αρκέστηκε να γράψει στο Twitter ότι οι συναντήσεις της με την Μπέτυ ενισχύουν τη φιλία μεταξύ των δύο χωρών.

Είμαι βέβαιος ότι ενισχύουν και τα σχέδια για την ανάπλαση της ρυμοτομίας στην έρημο Σαχάρα.

Στο επίσημο δείπνο που ακολούθησε, μόλις είχε τελειώσει την πράσινη σαλάτα της με βινεγκρέτ ροδιού, η ορχήστρα που διασκέδαζε τους 50 επιφανείς προσκεκλημένους άρχισε να παίζει το «Μες του Βοσπόρου τα Στενά».

Εκείνη τη στιγμή η Μπέτυ ένοιωσε ένα δάκρυ έτοιμο να κυλήσει από τα όμορφα μάτια της, αλλά θυμήθηκε ότι δεν είναι 5 Ιουλίου και προτίμησε να συγκρατηθεί και να περάσει στο γεμιστό αρνάκι καρέ.

Από την Αγκυρα η Μπέτυ ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου ξεναγήθηκε στον ναό της Αγίας Σοφίας. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης ο σύντροφός της ένοιωθε το «βάρος της ιστορίας» στους στιβαρούς του ώμους και εκείνη θαύμαζε τα ψηφιδωτά, προσπαθώντας να αγνοήσει το ελαφρά ενοχλητικό βάρος στο στομάχι της από το αρνάκι καρέ.

Αιφνιδίως μία μαύρη γάτα εμφανίστηκε εμπρός της, έχοντας παρακάμψει όλα τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Στην αρχή πίστεψε ότι ήταν σατανικός δάκτυλος της Εμινέ, αλλά μετά σκέφτηκε ότι αυτά είναι θρησκόληπτες προκαταλήψεις που δεν ταιριάζουν σε μια επαναστάτρια και αποφάσισε ότι η μαύρη γάτα ήταν ένα ευοίωνο σημάδι για τα αποτελέσματα του ταξιδιού της στη γείτονα χώρα.

Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Χάλκη, όπου επισκέφθηκε την Θεολογική Σχολή και άρχισε να μη βλέπει την ώρα και τη στιγμή να επιστρέψει στην Αθήνα και στην ησυχία της.

Ανυπομονούσε να βρεθεί και πάλι στην όμορφη πόλη της, όπου το μοναδικό θεσμικό καθήκον της είναι να μη κάνει τίποτα.