Η Χριστίνα Μαξούρη μιλάει για το νέο της δίσκο και τις εμφανίσεις της στο Σταυρό

Το άσπρο μαμά νοσταλγώ, είναι το σημείο συνάντησης της Χριστίνας Μαξούρη με τους στίχους της Ελένης Φωτάκη και τη μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου.

Είναι ο τίτλος του πρώτου προσωπικού της άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο από την Μικρή Άρκτο αλλά και το σημείο εκκίνησης της μουσικής παράστασης που θα παρουσιάσει για 3 Δευτέρες στον Σταυρό του Νότου Club.

Μετά τα «Δανεικά Παπούτσια» (Αθήνα, Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο και περιοδεία στην Ελλάδα) και τα «20+1 Λαϊκά Μεταπολεμικά Τραγούδια με Μπαρόκ Σύνολο» (Φεστιβάλ Αθηνών / Άνοιγμα στην πόλη), η Χριστίνα Μαξούρη,  επιλέγει τραγούδια των Χατζιδάκι,  Τσιτσάνη, Λοΐζου, Πλέσσα, Ανδριόπουλου, Καραΐνδρου, Σαββόπουλου, Κραουνάκη, Bregovic, Δεληβοριά, Μαραβέγια,  Ara Dijian κ.ά. που έχουν συνοδεύσει τις ζωές όλων μας και μαζί με πέντε δεξιοτέχνες μουσικούς, συνθέτουν έναν κόσμο πότε εύθραυστο και πότε εκρηκτικό . Tραγούδια του πόθου και του έρωτα για 3 ξεχωριστές νύχτες στον Σταυρό του Νότου.

Η Χριστίνα Μαξούρη μας εξηγεί για αυτή την συνεργασία και τις ζωντανές εμφανίσεις στο Σταυρό του Νότου.

Γιατί Το άσπρο μαμά νοσταλγώ;

Είναι ο στίχος ενός τραγουδιού του άλμπουμ που μπορεί κατά κάποιον τρόπο να συνοψίσει την ψυχική κατάσταση  και των οκτώ κομματιών, συνεπώς θεωρήθηκε ως κατάλληλος για τίτλος του.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Ελένη Φωτάκη και τον Άγγελο Τριανταφύλλου;

Με τον Άγγελο μας ενώνει μια φιλική και επαγγελματική σχέση εδώ και καιρό, είτε μέσω του θεατρικών παραστάσεων όπου υπέγραφε τη μουσική, είτε μέσω των δικών του μουσικών έργων. Η μουσική του πάντα με συγκινούσε, ομόρφαινε κατά πολύ τις ηχητικές μου προσλαμβάνουσες  και με καλυτέρευε ως ακροατή και ως ερμηνεύτρια. Μέχρι που κάποια στιγμή, του ζήτησα να φτιάξουμε κάτι δικό μας. Την Ελένη την γνώρισα μέσα από έναν δίσκο που έπεσε στα χέρια μου –επίσης τριμερής όπως ο δικός μας- και τον άκουγα ακατάπαυστα ένα ολόκληρο καλοκαίρι, συνεπαρμένη από το όλον, μα κυρίως από τον στίχο. ‘Έβλεπα’ στον  λόγο της κάτι πολύ δικό μου και ήθελα οπωσδήποτε να την συναντήσω. Η στιγμή αυτή, συνέβη ανέλπιστα, όπως και τα περισσότερα μοιραία στην ζωή, αρκετά μακριά χρονικά από την πρώτη λαχτάρα. Γνωριστήκαμε, της είπα τι είχα στο νου μου, ύστερα γνωρίστηκαν και με τον Άγγελο, συντονιστήκαμε απευθείας και ξεκίνησε η συνεργασία.

Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών του δίσκου;

Αρχικά μας έδωσε στίχους η Ελένη, εμείς επιλέξαμε από αυτούς και ξεκίνησε η σύνθεση. Η μεταξύ μας επικοινωνία και σύμπνοια  ήταν καθοριστική κι έχοντας ορίσει εξαρχής τον αριθμό των τραγουδιών, δεν προέκυψε υλικό που να μην είναι ωφέλιμο. Επομένως όσα τραγούδια  γράφτηκαν, τόσα αποτελούν το άλμπουμ.

Ποιους προβληματισμούς θίγει ο δίσκος;

Την δυστοκία και αμφιθυμία της ύπαρξης, πολλές φορές  μέσα από το πρίσμα της ερωτικής σχέσης.

Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Να αγαπά και να αγαπιέται χωρίς φόβο, με όλη του δύναμη,.

Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;

Εάν με τον όρο ‘δισκογραφία’ εννοούμε το ύψος των πωλήσεων, τότε μιλάμε για μια κατάσταση που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Εάν αναφερόμαστε στην παραγωγικότητα των δημιουργών, τότε υπάρχει ελπίδα. Τραγούδια γράφονταν, γράφονται και θα γράφονται, βρίσκοντας πάντα παραλήπτη, γιατί είναι μια αναγκαία δίοδος καθαρού αέρα και για τους δημιουργούς και για τους ακροατές. Κι ενώ η δισκογραφία μοιάζει με άνυδρο τοπίο που δυσπιστεί απέναντι σε νέους καλλιτέχνες και σχεδόν πάντα στην έκδοση  φυσικού προϊόντος, υπάρχουν κάποιοι πεισματάρηδες που επιμένουν να στηρίζουν δημιουργούς κι ερμηνευτές και να κρατούν την παραγωγή των δίσκων ενεργή, χωρίς να αποσκοπούν αποκλειστικά στο κέρδος. Λαμπρά παραδείγματα οι Εκδόσεις της Μικρής Άρκτου και του Μετρονόμου.

Πώς είναι η μετάβαση από την ηθοποιία στη μουσική;

Στην πραγματικότητα, ζούσα  ανέκαθεν και τις δύο καταστάσεις, επομένως δεν υπάρχει μέσα μου κάποια αδρή διαχωριστική γραμμή. Η πιο πυκνή σχέση μου με τη μουσική τα τελευταία χρόνια, είναι κάτι που συμβαίνει ομαλά και απολαυστικά, σαν φυσική ακολουθία της ψυχής μου. Δεν αισθάνομαι δηλαδή ότι έχει συμβεί κάποια  μετάβαση από το ένα πεδίο στο άλλο -άλλωστε συνεχίζω να παίζω στο θέατρο- αλλά ότι είναι δύο εκδοχές του ίδιου εαυτού.

Τι θα ακούσουμε στις 4 συναυλίες σας στο Σταυρό του Νότου;

Σχεδόν όλα τα  τραγούδια του άλμπουμ και άλλα ευρέως γνωστά συγγενικής θεματολογίας, από  Χατζιδάκι και Μούτση, μέχρι Bregovic, Δεληβοριά και Μαραβέγια, σε μία ενιαία υφολογική ατμόσφαιρα χάρη στις υπέροχες ενορχηστρώσεις του Σταύρου Ρουμελιώτη, όπου δεσπόζουν τα έγχορδα και την καίρια  σκηνοθετική επιμέλεια του Γιάννη Καλαβριανού.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στη μουσική;

Αν ταυτίζαμε την έννοια πρότυπο με τις δυο μεγάλες μου αγάπες, ο Μάνος Χατζιδάκις και τα ρεμπέτικα.

Από πού εμπνέεστε;Από τους ανοιχτόμυαλους, γενναιόδωρους και ταλαντούχους ανθρώπους.