Ενας ηλικιωμένος βρετανός γιατρός ζήτησε, πριν από λίγα χρόνια, ραντεβού από τον Ιρβιν Γιάλομ, τον ψυχίατρο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας και συγγραφέα του μπεστ σέλερ «Οταν έκλαψε ο Νίτσε». Ο βρετανός γιατρός ήταν απογοητευμένος από την εργένικη ζωή του και ανικανοποίητος επειδή δεν μπόρεσε να πραγματώσει τα σχέδια και τα όνειρά του. Αλλά η μεγαλύτερη πληγή του ήταν μια ιστορία που τον στοίχειωνε για μισό αιώνα. Στα φοιτητικά του χρόνια δίδασκε αγγλικά σ’ ένα σχολείο θηλέων στην Ελλάδα. Κατά την τελετή της αποφοίτησης μια μαθήτρια τον αγκάλιασε και του ψιθύρισε στο αφτί «σ’ αγαπώ». Από τότε δεν έπαψε να τη σκέφτεται και να οικτίρει τον εαυτό του που δεν τόλμησε ν’ αρπάξει την ευκαιρία που του πρόσφερε η μοίρα. Είπε την ιστορία του στον Γιάλομ. Ο ψυχίατρος έκανε ό,τι μπορούσε από τη θεραπευτική σκοπιά. Δεν του είπε όμως τη δική του ιστορία. Δέκα χρόνια πριν από αυτό το ραντεβού, ο Ιρβιν Γιάλομ υπέγραφε βιβλία του στην Αθήνα, στο Βιβλιοπωλείο της Εστίας, στην οδό Σόλωνος, που δεν υπάρχει πια. Εκατοντάδες γυναίκες έκαναν ουρά, που απλώνονταν σε τρεις δρόμους. Ο Γιάλομ έγραφε αφιερώσεις σε Ευδοξίες, σε Τατιάνες και σε άλλες με πιο δύσκολα ονόματα, Ιάνθες και Νηρηίδες. Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν η δύσκολη ορθογραφία. Μέσα στις λίγες ώρες της διαδικασίας της υπογραφής τουλάχιστον πενήντα Ελληνίδες τού ψιθύρισαν στο αφτί «σ’ αγαπώ». Το είχε πάρει επάνω του αλλά τον προσγείωσαν οι υπάλληλοι του βιβλιοπωλείου. «Οι Ελληνίδες εκφράζουν συχνά τον θαυμασμό τους με αυτά τα λόγια, αλλά δεν τα εννοούν τόσο προσωπικά όσο οι Αμερικανίδες».

Διαβάστε περισσότερα εδώ