Στα προηγούμενα άρθρα της γλωσσικής ενότητας του in.gr έχουμε αναφερθεί σε συγκεκριμένες κατηγορίες επιθέτων της νέας ελληνικής γλώσσας που, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, δημιουργούν προβλήματα σε όσους επιχειρούν να τις χρησιμοποιήσουν είτε γράφοντας είτε μιλώντας.

Στις κατηγορίες αυτές (επίθετα σε -ης/-ής και -ες/-ές, επίθετα με το αρσενικό σε -ύς και -ής, επίθετα με το αρσενικό σε -ων και -ών) έρχεται να προστεθεί με το παρόν άρθρο ακόμη μία: αυτή που συγκροτούν η ομάδα των οξύτονων επιθέτων σε -αιός/-εός (π.χ., αραιός, κραταιός, σκαιός, φαιός, ενεός, στερεός) και η ομάδα των προπαροξύτονων επιθέτων σε -αιος/-εος (π.χ., αβέβαιος, ακέραιος, αποτρόπαιος, βέβαιος, βίαιος, δίκαιος, επιπόλαιος, μάταιος, παμπάλαιος, πανάρχαιος, ανίδεος, ένθεος, στέρεος).

Οι δυσκολίες που ανακύπτουν σε σχέση με τα επίθετα αυτά αφορούν προπάντων το σχηματισμό του θηλυκού γένους τους, δευτερευόντως δε την ένταξή τους σε ένα σαφώς καθορισμένο κλιτικό σύστημα προς αποφυγήν των συχνότατων λαθών που κάνουν την εμφάνισή τους τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο.

Σύμφωνα με την καθιερωμένη Νεοελληνική Γραμματική (Αναπροσαρμογή της Μικρής Νεοελληνικής Γραμματικής του Μανόλη Τριανταφυλλίδη) του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, τα οξύτονα και προπαροξύτονα επίθετα που έχουν φωνήεν (πλην των ι, υ, ει, οι) πριν από την κατάληξη -ός/-ος κλίνονται όμοια με τα επίθετα καλός/καλή/καλό και όμορφος/όμορφη/όμορφο αντίστοιχα.

*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, αποκριάτικα έθιμα, παμπάλαια μα ακόμα ζωντανά.

Headlines