«Κλειδί» για ένα σύστημα Υγείας προσβάσιμο σε όλους χαρακτήρισε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός το σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κατά την παρέμβαση του στην 71η Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στη Γενεύη.

Επίσης, μίλησε για ισχυρό συμβολισμό της επιλογής της καθολικής κάλυψης και της ισότιμης πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας  ως κεντρικό θέμα συζήτησης στην 71η Γενική Συνέλευση του ΠΟΥ και της προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης για καθολική και ισότιμη κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των πολιτών μέσω ενός αναβαθμισμένου και αποτελεσματικού Δημόσιου Συστήματος Υγείας, «με προτεραιότητα στη μεταρρύθμιση της ΠΦΥ, στην «ηθικοποίηση», εξυγίανση και διαφανή διακυβέρνησή του Συστήματος Υγείας, στον περιορισμό των δυσβάστακτων οικονομικών επιβαρύνσεων των πολιτών, στην ανθρωποκεντρική φροντίδα και στα δικαιώματα των ασθενών».

Ο κ. Ξανθός περιέγραψε τα πεπραγμένα του υπουργείου Υγείας παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, με κορυφαία, όπως είπε, τη μεταρρύθμιση στη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με βάση νέες αποκεντρωμένες δομές (Τοπικές Μονάδες Υγείας), τον οικογενειακό γιατρό και την ομάδα υγείας.

«Το κεντρικό μήνυμα της μεταρρύθμισης είναι ότι η ΠΦΥ αποτελεί το «κλειδί» για μια Υγεία ανοιχτή σε όλους, για την ελεύθερη πρόσβαση σε συνεχή, τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη υγειονομική φροντίδα», υπογράμμισε ο Έλληνας υπουργός Υγείας.

Τέλος, αναφέρθηκε στην επιτροπή ΗΤΑ και στη διαπραγμάτευση των τιμών αποζημίωσης των νέων φαρμάκων, καθώς και στην ορθολογική συνταγογράφηση τους με βάση θεραπευτικά πρωτόκολλα και αξιόπιστα μητρώα ασθενών. «Αδιαπραγμάτευτος  στόχος της φαρμακευτικής πολιτικής είναι η εγγυημένη πρόσβαση των ασθενών στα αναγκαία φάρμακα και στις πραγματικά αποτελεσματικές θεραπείες, με ταυτόχρονη διασφάλιση της βιωσιμότητας του Συστήματος Υγείας. Η πρόκληση μιας νέας ισορροπίας ανάμεσα στην προώθηση έρευνας και της καινοτομίας από τη μια και στο δικαίωμα της πρόσβασης όλων στις σύγχρονες θεραπείες με οικονομικά βιώσιμο τρόπο από την άλλη, απαιτεί διεθνείς πρωτοβουλίες, διακρατικές συνεργασίες, ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εθνικών κρατών και των ασθενών στην ανισότιμη σχέση τους με τη φαρμακοβιομηχανία», υποστήριξε.

Και κατέληξε λέγοντας ότι «είναι βαθύτατη πεποίθηση μας πως η καθολική κάλυψη δεν είναι μια διακήρυξη κενή περιεχομένου. Είναι ζήτημα ουσιαστικής αντιμετώπισης ζωτικών και ανελαστικών αναγκών υγείας των ανθρώπων χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Γιατί η Υγεία είναι πρωτίστως ένα πρόταγμα ισότητας, αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης και Δημοκρατίας».