Πολλές γνώσεις και αγάπες με τα λαϊκά τραγούδια δεν διαθέτω. Διαθέτω, όμως, φίλους και καλούς συναδέλφους που με κρατάνε ενήμερη για τις κρυστάλλινες φωνές που εμφανίζονται στο στερέωμα της νύχτας και στην άπλα των πανηγυριών. Οπότε με το πέρασμα των χρόνων έφτασε και η αύρα της Παόλα στα ραντάρ της δικής μου αισθητικής. Ως sui generis περίπτωση άστρου λαϊκού.

Μόνο που το viral video εκείνης της νύχτας που ο ΠΑΟΚ γιόρτασε τη νίκη του στο μαγαζί της και ο ιδιοκτήτης της ομάδας ανέβηκε στη σκηνή, καθήμενος δίπλα της για να τη «ράνει» με γαρύφαλλα, είχε κάτι το ανοίκειο.  Όχι γιατί αυτή η σκηνή αναβιώνει τη μανία ηγετών, στελεχών, αρχηγών και κάθε τύπου «αρσενικών αγέλης» με το τελετουργικό των μπουζουκιών, που οι μνημονιακές ενοχές της ελληνικής εξουσίας είχαν απωθήσει.

Επειδή η γλώσσα των σωμάτων βγάζει άλλο νόημα από αυτό που λέει η φωνητική γλώσσα, επεξεργασμένη από τον εγκέφαλο και τις σκέψεις προφύλαξης, υπήρχε  μία μεθερμηνεία σε ό,τι είδαμε στην ιντερνετική διάδοση του στιγμιότυπου. Η σύνθεση της εικόνας του βίντεο «πλουτοκράτης-τραγουδίστρια-λουλούδια-σκηνή» ήταν μία προσομοίωση fellatio της Πάολα προς τον επικυρίαρχο του βραδινού κέντρου.

Το γερμένο προς το μέρος του κεφάλι της τραγουδίστριας, η βιαιότητα της χειρονομίας των λουλουδιών που εκείνος  σχεδόν της εκσφενδόνιζε, αποσυντόνιζε τους ρόλους της διαδικασίας – «γιορτής».

Επομένως τι είναι αυτό που μας μένει πέρα από το ότι οφείλουμε να σεβαστούμε την Πάολα  για ό,τι υπέστη ενώπιον θεατών και να την εντάξουμε στην ευάλωτη ομάδα του #MeToo;

Μήπως και να πούμε #ΦΤΑΝΕΙ_ΠΙΑ ;

Headlines