Δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση του 2008 και την ανεπαρκή πολιτικά διαχείρισή της, ο νοητός ιδεολογικός χάρτης της δυτικής κοινωνίας μοιάζει ριζικά διαφοροποιημένος. Λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά ή αντισυστημικά ρεύματα διαπέρασαν το πολιτικό σκηνικό στη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία. Τα κόμματα της μεταπολεμικής σκηνής υποσκελίστηκαν στη Γαλλία από έναν νεφελώδη κεντρώο προεδρικό σχηματισμό και την κληρονόμο ενός εξτρεμιστή της Δεξιάς.

Ενα ακροδεξιό κόμμα κυβερνά την Ουγγαρία. Ενας πλουτοκράτης δημαγωγός εξελέγη πρόεδρος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πειρασμός να θεωρήσει κανείς την παθολογία της δημοκρατίας σήμερα απότοκο της «Great Recession», της Μεγάλης Υφεσης, είναι έντονος – και εμφανής σε μεγάλο μέρος των αναλύσεών της. Μια τέτοια ερμηνεία ωστόσο παραμερίζει υποκείμενους παράγοντες που δρουν σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Αυτή είναι η εκτίμηση του γάλλου φιλοσόφου Φρεντερίκ Βορμς, καθηγητή της École Normale Supérieure, o οποίος στο βιβλίο «Οι χρόνιες παθήσεις της δημοκρατίας» ανάγει τα τρέχοντα προβλήματα στον χρόνο της μεσαίας διάρκειας και στο πλαίσιο των δομών του πολιτεύματος.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines